Σε μήνα «θαυμάτων» και ακραίας παραδοξότητος αναδεικνύεται ο Ιούλιος, σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Διεξήχθη δημοψήφισμα και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ερμήνευσε το ηχηρό ΟΧΙ, που προέκυψε από την κάλπη, ως εντολή παραμονής στην Ευρωζώνη. Τα ελληνικά συστημικά κόμματα και το ευρωπαϊκό κατεστημένο, που υπερασπίσθηκαν το ΝΑΙ με κάθε τρόπο, δέχθηκαν την ανάγνωση του αποτελέσματος από τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Αμέσως στη συνέχεια και αφού είχε προηγηθεί σφοδρότατη κομματική διαμάχη επί σειρά ετών, εξουσιοδοτήθηκε ο κ. Τσίπρας από 251 βουλευτές -αριθμός πράγματι θηριώδης- για τη συνομολόγηση νέου Μνημονίου, που προκάλεσε εξέγερση στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπερψήφιση της συμφωνίας έγινε από «εναλλακτική πλειοψηφία», δηλαδή με στήριξη βουλευτών της αντιπολιτεύσεως και διαφωνούσα την ομάδα των «αντιμνημονιακών» του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρακτική αυτή ισχύει σε ευρωπαϊκές χώρες με μακρά και σταθερά κοινοβουλευτική παράδοση, αλλά εθεωρείτο αδιανόητο να εφαρμοσθεί στην Ελλάδα των παθών και των σκληρών κομματικών αντιπαραθέσεων. Αρχισε εν ολίγοις ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού πολιτικού συστήματος, θα έλεγαν κάποιοι αμετανόητα αισιοδοξούντες.
Τέλος, η αναγκαστική αργία των τραπεζών και ο έλεγχος κεφαλαίων που επεβλήθη εξοικείωσαν τους πολίτες της χώρας με τη χρήση των «καρτών», τις ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές και την περιορισμένη κυκλοφορία ρευστού χρήματος, με εντυπωσιακή ταχύτητα. Δεδομένου ότι το καθεστώς αυτό θα ισχύσει -με ελαφρές αλλαγές- επί σειρά πολλών μηνών, κάποιοι θα θεωρήσουν ότι επιτέλους βαίνουμε προς ουσιαστικό εξευρωπαϊσμό, τουλάχιστον καθ’ όσον αφορά τη διαχείριση του χρήματος, που ούτως ή άλλως θα περιορισθεί δραματικά.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι αλλαγές του Ιουλίου υπήρξαν εντυπωσιακότερες. Εως πριν από μία εβδομάδα ο κακός δαίμων της Ευρωζώνης ήταν ο κ. Τσίπρας. Αλλά τη θέση του εζήλωσε ο βράχος της σταθερότητος του όλου ευρωσυστήματος, ο υπουργός Οικονομικών, ο δρ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Αρχισε ο κ. Σόιμπλε να λοιδορεί τους Αμερικανούς, να επιτίθεται με φραστική βιαιότητα στον διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να υποβάλλει σχέδια εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωζώνη. Κατάφερε εν ολίγοις να επιτύχει τη νεκρανάσταση της Γαλλίας, να προκαλέσει το πρώτο σχίσμα στον άξονα των Παρισίων με το Βερολίνο, τη δυσφορία -προφανώς- των ΗΠΑ, λόγω της αναιδούς συμπεριφοράς του, την «απεχθή» συζήτηση «κουρέματος» του χρέους και, τέλος, τη διαφοροποίηση της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Αυστρίας από την πολιτική του. Τον αποδιοργάνωσαν ως φαίνεται ο Γιάνης Βαρουφάκης και ο κ. Τσίπρας.
Αλλά ας μην εφησυχάζουν ορισμένοι. Ο «πείσμων γέρων» του Βερολίνου εργάζεται πυρετωδώς για να επιτύχει τη σμίκρυνση της Ευρωζώνης, με έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ σε πρώτη φάση. Η συμφωνία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Τα πάντα είναι ανοιχτά. Και το κυριότερο, εισήχθη πλέον με τρόπο ασυνάρτητο -ως ήταν ασφαλώς αναμενόμενο- θέμα επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Τις οίδε τι άλλο επιφυλάσσει η μοίρα.