«Ανοιξη της Πράγας» στο υπουργείο Παιδείας

«Ανοιξη της Πράγας» στο υπουργείο Παιδείας

4' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάτι που προσπαθεί να μοιάσει με πνεύμα χαράς και αισιοδοξίας γίνεται αισθητό τον τελευταίο καιρό στο υπουργείο Παιδείας. Πληκτρολογήστε τη διεύθυνση minedu.gr και θα δείτε να σας υποδέχεται η ζοφερή μορφή του Αριστείδη Μπαλτά σε πόζα τριών τετάρτων και από πάνω (ή από κάτω, δεν έχει σημασία…) τη φράση «ο υπουργός σάς καλωσορίζει».

Το καλωσόρισμα είναι, βέβαια, σχετική έννοια· διότι, στη φωτογραφία, ο υπουργός χαμογελά ― κάνει, δηλαδή, μια προσπάθεια που μοιάζει με χαμόγελο, αλλά για τα δικά του μέτρα αρκεί. Ωστόσο, το βεβιασμένο χαμόγελο τονίζει περισσότερο τη βαθιά θλίψη της μορφής του, παρότι έχει το μαλλί φρεσκολουσμένο, κάπως φουντωτό. Βλέπεις, λοιπόν, το καλωσόρισμα και παγώνεις· λες μέσα σου «να μου λείπει το βύσσινο» και κλείνεις την ιστοσελίδα…

Η «Ανοιξη της Πράγας» δεν εξαντλείται όμως στην αισθητική της ιστοσελίδας, αλλά και στις υπουργικές δραστηριότητες που καταγράφονται σε αυτήν. Αν, λ.χ., δεν σας αποθαρρύνει η φωτογραφία του καλωσορίσματος και προχωρήσετε παρακάτω, θα δείτε πώς υλοποιείται το άνοιγμα του υπουργείου στο κοινό, διότι, όπως λέει και ο ίδιος ο υπουργός, «το υπουργείο πλέον πάει στον κόσμο, όχι αντίστροφα. Εχουμε ξεκινήσει μια συστηματική συζήτησης ουσίας με την κοινωνία». Και σας πληροφορώ ότι κάνει τα λόγια του πράξεις, διότι διαβάζουμε, φερ’ ειπείν, ότι δέχθηκε στο υπουργείο είκοσι αναγνώστες της γαλλικής εφημερίδας «L’ Humanite»!

Οι τυχεροί είχαν κερδίσει το προνόμιο της συνάντησης με υπουργό της πρώτης φοράς Αριστερά με κουπόνια της εφημερίδας, όπως μου λένε ― πράγμα το οποίο προσθέτει κάτι πικρόγλυκο στη μιζέρια της περίστασης. Στην ανακοίνωση του υπουργείου διευκρινίζεται ότι οι αναγνώστες της εφημερίδας «βρέθηκαν στην Ελλάδα ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή της να εκφραστεί η αλληλεγγύη των Γάλλων σε μια απευθείας συνάντηση με τον ελληνικό λαό».

Δεν λέω, είναι απαραίτητο να βρίσκει ο καθένας δημιουργικές δραστηριότητες για να περνά την ώρα του, αλλά κοτζάμ «απευθείας συνάντηση με τον ελληνικό λαό» ήταν μια συνάντηση με τον υπουργό Μπαλτά; Γι’ αυτούς μάλλον είναι, διότι η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρξε όργανο του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (αιωνία του η μνήμη…), ενώ σήμερα εκφράζει την παλαβή Αριστερά της αντιπαγκοσμιοποίησης, των Λουδιτών και του Μελανσόν. Και είναι γνωστό ότι, για τέτοιου είδους αριστερούς, ο λαός δεν εκφράζεται ποτέ σωστά όταν εκφράζεται ελεύθερα, όπως, λ.χ., με εκλογές, αλλά μόνον μέσω εκείνων που μπορούν να τον ερμηνεύουν αυθεντικά. Γι’ αυτό η Αριστερά χρησιμοποιεί τις εκλογές ως μέσον για την κατάληψη της εξουσίας και μετά τις καταργεί.

Καλοκαιρινό

Οπως πάντα, όταν βλέπω στον δρόμο ένα αλλόκοτο θέαμα, σημειώνω αμέσως την ώρα. Ηταν, λοιπόν, προχθές στις 16:47 ακριβώς, όταν ανηφορίζοντας την Κανάρη είδα από την άλλη πλευρά να έρχεται ένας ωραίος «αρωματισμένος νέος», όπως θα έλεγε ο ποιητής, ντυμένος στα λευκά. Σούπερ μοδάτος, με εφαρμοστό πουκάμισο, εφαρμοστό παντελόνι και ένα επίσης λευκό, πλατύγυρο καπέλο, τύπου Παναμά. Τη μονοτονία του λευκού στα ρούχα του έσπαζε η παρδαλή ζώνη στη μέση του και η εξίσου παρδαλή κορδέλα του καπέλου του. Εδειχνε τόσο πλήρης από τον έρωτα για τον εαυτό του, ώστε μόλις έφθασε στο σημείο του δρόμου όπου οι τζαμαρίες μιας τράπεζας γίνονταν καθρέπτης που αντανακλούσε τα είδωλα των διαβατών, εκείνος έκανε αυτό ακριβώς που περίμενα: σεινάμενος λυγάμενος, περπάτησε την απόσταση που κάλυπταν οι τζαμαρίες της τράπεζας, θαυμάζοντας την αντανάκλαση της μορφής του στα τζάμια. Μόλις τον προσπέρασα, σκέφθηκα ότι, ναι, ήλθε το καλοκαίρι και, επίσης, αναρωτήθηκα τι να γίνεται ο Αριστόβουλος Σπηλιωτόπουλος. Ποιος να ξέρει; Ισως αυτή να είναι η τελευταία φορά που γράφεται το όνομά του σε μια εφημερίδα…

Αν…

Δεν κατάλαβα ποια ήταν η βουλευτίνα που φώναξε το βαλκανικό –και απολύτως κατάλληλο για περίσταση– «άιντε» στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Θα έπρεπε όμως, όταν η πρόεδρος ενοχλημένη, με ύφος δασκάλας, ρώτησε αυστηρά «ποιος το είπε αυτό», η ένοχος να σηκωθεί δειλά και με φωνή καθαρή, για να ακουστεί από όλους, αλλά τρεμάμενη, να πει: «Εγώ, κυρία. Συγγνώμη, δεν πρόκειται να το ξανακάνω…» Αν συνέβαινε αυτό, η Κωνσταντοπούλου θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τη μόνη μεταχείριση που της αρμόζει: το γέλιο, που όχι μόνο της αρμόζει, αλλά οπωσδήποτε θα την εκνευρίζει κιόλας…

Επύρωνε Ιούλιος μήνας

Η ζέστη στην Αθήνα είναι ανυπόφορη και μάλιστα σε συνδυασμό με το πολιτικό κλίμα των ημερών. Οι βουλευτές μουσκεύουν τα μαντίλια τους, εκτός από έναν που μουσκεύει την πετσέτα του. Είναι ο Νίκος Φίλης που αντιμετωπίζει την έντονη εφίδρωση με μια μικρή πετσέτα προσώπου, την οποία μεταφέρει πάντα μαζί του και τη χρησιμοποιεί σαν μαντίλι. (Διερωτώμαι, μιας και το έφερε ο λόγος, πώς βγάζει από πάνω του το T-shirt του, όποτε το αλλάζει. Δεν το βγάζει, νομίζω· του το αφαιρούν κόβοντάς το με ένα ψαλίδι…)

Των ημερών

Αυτές οι μέρες ήταν κόλαση για τους πολιτικούς, αλλά και για εκείνους των οποίων η δουλειά συναρτάται με τις πολιτικές εξελίξεις. Η έννοια του ωραρίου είχε πάψει να υπάρχει, έτρωγαν ό,τι έβρισκαν, κοιμόντουσαν όπου και όποτε μπορούσαν (που λέει ο λόγος όλα αυτά…), με αποτέλεσμα διάφορα ευτράπελα. Ο Δημήτρης Βίτσας του ΣΥΡΙΖΑ, λ.χ., εμφανίσθηκε στη Βουλή την ημέρα της κρίσιμης ψηφοφορίας (προχθές), φορώντας πουκάμισο με τα αρχικά Μ.Δ. στο στήθος. Θα μου πείτε, πώς είναι δυνατόν ένας αριστερός να φτιάχνει τα πουκάμισά του στον ράφτη. Αυτό είναι ένα θέμα, πράγματι· το μείζον όμως είναι ότι τα αρχικά του βουλευτή είναι Δ.Β., ενώ εκείνος φορούσε πουκάμισο με τα αρχικά Μ.Δ. Πώς εξηγείται; Πολύ απλά, φαντάζομαι ότι ξύπνησε το πρωί, έχοντας κοιμηθεί ελάχιστα, και μέσα στη βιασύνη του φόρεσε ένα πουκάμισο της γυναίκας του…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή