Τιμή δεν έχουν μόνον τα ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου. Τιμή έχουν και οι ήρωες του ελληνικού Δημοσίου. Κι όπως ορισμένοι υποτιμούν την αγοραστική αξία των ακινήτων που η μικρή αυτή χώρα έχει κατακτήσει με το αίμα των ηρώων της και τις θυσίες της από αρχαιοτάτων χρόνων, έτσι περιφρονούν και την τιμή των ηρώων της δημοκρατίας μας, των υπουργών μας. Αγνοώντας τους αγώνες τους, παραβλέποντας τους θριάμβους τους, τον πόνο τους -και ό,τι άλλο σας κατέβει ηρωισμού σημαντικόν- θέλουν, λέει, να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα γραφεία τους. Πρόκειται για πολιτισμικό βιασμό. Παραγνωρίζουν οι ξενόφερτοι πως στον μαρτυρικό τούτο τόπο όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, η οποία με τη σειρά της δεν έχει αδιέξοδα τα γραφεία των υπουργών είναι ιερά.
Το θράσος μάλιστα των ακατονόμαστων αυτών θεσμών είναι τέτοιο που απαιτούν δωμάτια σε ξενοδοχεία εντός των τειχών. Δεν ξέρω αν τόλμησαν να ζητήσουν και πρωινό, προτιμώ όμως να μην το μάθω διότι δεν θα το άντεχα. Τους προσφέρθηκαν καταλύματα δίπλα στο αεροδρόμιο, με εναλλακτική τη μαρτυρική Βουλιαγμένη, όμως αυτοί συνέχισαν να προκαλούν ζητώντας δωμάτια στο κέντρο. Μήπως κάποιος θα έπρεπε να τους πει πως τα «μιάσματα», από αρχαιοτάτων χρόνων δεν γίνονταν δεκτά εντός των τειχών στην πόλη όπου γεννήθηκε η δημοκρατία η οποία με την σειρά της δεν έχει αδιέξοδα;
Βοήθεια υποτίθεται θέλουν να μας δώσουν, όμως αν θέλουν πράγματι να μας βοηθήσουν γιατί δεν σέβονται τα ήθη και τα έθιμα του τόπου τούτου; Υπάρχουν πάντα λύσεις. Είτε μπορούν να ζητήσουν ακρόαση από το ιδιαίτερο γραφείο του ηρωικού υπουργού και να πάρουν κι αυτοί τη σειρά τους, αφού καλλιεργήσουν ιδιαίτερες σχέσεις με το ιδιαίτερο γραφείο και καθημερινή επικοινωνία. Είτε ας οργανωθούν σε κάποιας μορφής συνδικάτο κάποιας επαγγελματικής τάξης και, αν δεν γίνουν δεκτοί, ας κάνουν κατάληψη. Εδώ οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών τα κατάφεραν.
Και για να σοβαρευτούμε. Δεν ξέρω ποιος βλαμμένος εγκέφαλος συνέλαβε την τελευταία φάρσα με την τρόικα. Ξέρω όμως ότι πάνω που πιστεύουμε ότι μπορεί να αρχίσουν να μας παίρνουν στα σοβαρά οι εταίροι μας προκειμένου να μην τους απογοητεύσουμε ως κωμικοί επινοούμε κάτι γελοιωδέστερο των προηγηθέντων. Ελληνες αεί παίδες εισί, λέει ο Αιγύπτιος ιερέας στον πλατωνικό Τίμαιο. Αεί παλίμπαιδες αδελφοί.