Ο πιο απλός τρόπος για να μετρήσουμε την επιβάρυνση που μας επιβάλλουν οι πολιτικοί μέσω των φόρων είναι η μεταβολή των συνολικών εσόδων του κράτους, σε συνδυασμό με την αναλογία τους προς το εγχώριο προϊόν.
Ας δούμε λοιπόν αυτή την εξέλιξη. Το 2008 ήταν ένα πολύ καλό έτος για το κράτος. Λογικό, αφού ήταν το καλύτερο έτος της ελληνικής οικονομίας από τότε που υπάρχει αυτή η χώρα, με το ΑΕΠ να φτάνει τα 241 δισ. ευρώ. Τα έσοδα εκείνης της χρονιάς άγγιξαν σχεδόν τα 100 δισ. και για την ακρίβεια τα 98,4 δισ. ευρώ.
Από τότε και μετά, με την κρίση να καλπάζει και το εισόδημα των Ελλήνων να περιορίζεται το κράτος συλλάμβανε ολοένα και λιγότερα. Επειδή όμως δεν μείωνε τα έξοδά του με παράλληλο ρυθμό, διάφορες ομάδες πολιτικών, υπό τη σκέπη των διαδοχικών μνημονίων, μεγάλωναν συστηματικά τους φόρους.
Η παγκόσμια κρίση, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε σημαντικές διαταραχές στα δημοσιονομικά. Τα περισσότερα κράτη βρέθηκαν στην ανάγκη να υποστηρίξουν το τραπεζικό τους σύστημα. Στη χώρα μας, η ανάγκη αυτή ήταν πολύ περιορισμένη. Τώρα που έχει γίνει ο λογαριασμός της υποστήριξης που παρασχέθηκε μεταξύ 2008-2011 γνωρίζουμε ότι το κράτος εισέπραξε περισσότερα από όσα κατέβαλε κατά το ποσό των 1.966 εκατομμυρίων. Ας επιστρέψουμε στην καταμέτρηση της φορολογικής πίεσης. Το 2009 συνέβη το μεγάλο ατύχημα. Τα έσοδα ήταν στα 92 δισ. (μείωση κατά 6%) ή κατά 2 μονάδες του ΑΕΠ. Αν η ζημία είχε μείνει στο πεδίο των κρατικών εισπράξεων, η αντιμετώπιση της κρίσης θα ήταν ευχερέστερη και, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, θα μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει την εκδίωξη από τις αγορές και, τελικά, το πρώτο μνημόνιο.
Δυστυχώς όμως οι δαπάνες του κράτους, που είχαν εκτιναχθεί το 2008 κατά 13 δισ. (αύξηση 12%), συνέχισαν να μεγαλώνουν το 2009 κατά ακόμη 6 δισ. (αύξηση 5%), φθάνοντας το δυσθεώρητο ποσό των 128,3 δισ. ή το 54% του ΑΕΠ!
Από εκεί και πέρα, η κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη. Το κράτος αύξησε συστηματικά και με απαράδεκτο τρόπο την πίεσή του πάνω στην οικονομία.
Μπορεί το ποσό των φόρων, στοιχείο που χρησιμοποιείται από τους πολιτικούς, να μην αυξήθηκε υπέρμετρα. Πράγματι, το 2010, το κράτος εισέπραξε 93 δισ., μόλις ένα δισ. περισσότερο από το προηγούμενο έτος. Ακόμη κι ως προς το ΑΕΠ η αύξηση ήταν σχετικά μικρή: +2,4 μονάδες.
Στα τρία επόμενα χρόνια, τα έσοδα μειώθηκαν αν κοιτάξουμε το απόλυτο ποσό: σε 91 δισ. το 2011, 88,7 το 2012, 87,1 το 2013 και 82 το 2014.
Αυξήθηκαν όμως με ζωηρούς ρυθμούς ως αναλογία στο ΑΕΠ για να φτάσουν στο 47,8% το 2013. Από το ύψος αυτό μειώθηκαν κατά 2 μονάδες πέρυσι. Το σωστό θα ήταν να μικρύνει η αναλογία αυτή κι εφέτος. Δυστυχώς, η εκλογική επιλογή του Ιανουαρίου, η αναταραχή που ακολούθησε και η ύφεση που επέστρεψε θα αναστρέψουν αυτή τη θετική πορεία. Ομως, η χρονιά δεν τελείωσε. Το τελευταίο τρίμηνο μπορεί να κάνει τη διαφορά.