Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που έχει την τύχη να διαθέτει μια μεγάλη Ομογένεια. Ελληνες υπάρχουν παντού και, ευτυχώς, σε ισχυρές χώρες. Από την παγκόσμια υπερδύναμη μέχρι την ισχυρότερη χώρα της Ε.Ε. Μια χώρα που διαχρονικά αντιμετωπίζει κάθε είδους προκλήσεις, διπλωματικές, στρατιωτικές και, φυσικά, οικονομικές έχει κάθε λόγο όχι μόνο να διατηρεί, αλλά και να εμβαθύνει τους δεσμούς με τους απόδημους. Υπό αυτό το πρίσμα, πιστεύω ότι οι Ελληνες του εξωτερικού πρέπει να ψηφίζουν.
Ως κάποιος που έχει ζήσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του στο εξωτερικό, κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες χώρες, αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί δεν έχει γίνει αυτό το βήμα. Πολιτική απόφαση χρειάζεται. Οι πρακτικές λεπτομέρειες και η μεθοδολογία μπορεί να αποφασισθούν από κοινού.
Οι δεσμοί της Ελλάδας με τη Διασπορά δεν είναι μόνον πολιτιστικοί. Πρέπει να είναι και πολιτικοί -όχι κομματικοί- και, φυσικά, οικονομικοί. Εδώ είναι ίσως το πιο λεπτό σημείο, μια διάσταση που πρέπει να συζητηθεί. Είναι ορθή η κριτική αυτών που αναδεικνύουν τον κίνδυνο κομματικοποίησης της Ομογένειας, κάτι που δεν θα ωφελούσε την Ελλάδα, όπως και αυτών που επισημαίνουν τη στρέβλωση να ψηφίζει κάποιος από την «ασφάλεια» της απόστασης τους ανθρώπους που θα κυβερνήσουν μια χώρα στην οποία δεν διαμένουν οι ίδιοι και, άρα, δεν θα υποστούν τις συνέπειες των πολιτικών που θα εφαρμοσθούν.
Θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει να κερδίσει από την παρουσία στο ελληνικό Κοινοβούλιο ενός περιορισμένου αριθμού ομογενών, η οποία πιστεύω ότι θα προσδώσει μια υπερκομματική και οικουμενική διάσταση στη διακυβέρνηση, την οποία έχει ανάγκη η Ελλάδα, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες. Θα μπορούσε ίσως να υπάρξει ειδική πρόνοια για έναν μικρό αριθμό εδρών για ομογενείς, έτσι ώστε να αποφεύγεται η εμπλοκή στις τοπικές κοινωνίες στις οποίες δεν κατοικούν.
Εχω την αίσθηση ότι εάν εκλέγονταν ομογενείς βουλευτές, θα λειτουργούσαν ενωτικά, εθνικά, υπεύθυνα, με λιγότερο κυνισμό και περισσότερο ρεαλισμό. Και, τελικά, θα συνέβαλαν στο να είναι πιο αποτελεσματική η Βουλή. Οι περισσότεροι ομογενείς θα αγωνίζονταν πρώτα για την Ελλάδα και μετά για τα κόμματα, κάτι που, δυστυχώς, δεν συμβαίνει με πολλούς από τους πολιτικούς του εσωτερικού. Θα εργάζονταν με κύριο γνώμονα αυτό που είναι καλό για την Ελλάδα και λιγότερο για το κόμμα. Για να μην αναφερθώ σε άλλου είδους συναλλαγές και «ανταλλάγματα».
Από τη στιγμή που στο εξωτερικό ζουν εκατομμύρια Ελληνες, η συμμετοχή των αποδήμων στις εκλογές θα αποκαθιστούσε και μια, τρόπον τινά, πιο δίκαιη αντιπροσώπευση. Παρά τις εύλογες ενστάσεις και τα σημαντικά προβλήματα που ανακύπτουν, αποτελεί ειλικρινή πεποίθηση του γράφοντος ότι η εμπλοκή των αποδήμων στη λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας θα ωφελούσε την Ελλάδα.
