Μετά τη μεταπολίτευση, το ΚΚΕ νομιμοποιείται και, υπό την ηγεσία
του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής και παλαιού στελέχους
της Αριστεράς Χαρίλαου Φλωράκη, κατεβαίνει στις εκλογές του
Νοεμβρίου του 1974 συμμετέχοντας στην Ενωμένη Αριστερά, στο πλαίσια
της οποίας εκλέγει πέντε βουλευτές.
Το πείραμα της Ε.Α. δεν θα διαρκέσει πολύ. Στις εκλογές του 1977
το ΚΚΕ κατεβαίνει αυτόνομα στις εκλογές, όπου παίρνει 9,36%. Έως το
1989 τα ποσοστά του ΚΚΕ μένουν λίγο έως πολύ σταθερά: το 1981
παίρνει 10,94% και το 1985 9,89%.
H Αριστερά κατεβαίνει για άλλη μια φορά με ενωμένες τις δυνάμεις
της στις εκλογές του 1989, καθώς το ΚΚΕ μαζί με την τότε ΕΑΡ και
άλλες αριστερές και οικολογικές δυνάμεις συμμετέχει στο Συνασπισμό
της Αριστεράς και της Προόδου.
Τον Φεβρουάριο του 1991 η Αλέκα Παπαρήγα (που θα επανεκλεγεί
ομόφωνα από το 15ο Συνέδριο του Κόμματος τον Μάιο του 1996)
διαδέχεται το Γρηγόρη Φαράκο στη θέση του Γενικού Γραμματέα της
Κεντρικής Επιτροπής. Είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτό το
αξίωμα.
Το 1991 ξεσπάει διένεξη μεταξύ «συντηρητικών» και «ανανεωτικών»
σχετικά με το ρόλο του Συνασπισμού. Το ΚΚΕ αποχωρεί από το
Συνασπισμό, ενώ εν τω μεταξύ έχουν αποχωρήσει από το κόμμα οι
«ανανεωτικοί». Αυτόνομα πλέον, το ΚΚΕ παίρνει το 4,54% των ψήφων
στις εκλογές το 1993, ποσοστό που ανεβάζει σε 5,6% στις εκλογές του
1996. Το ΚΚΕ πετυχαίνει και άλλη αύξηση των ποσοστών του στις
ευρωεκλογές του 1999, όπου λαμβάνει 8,66% και εκλέγει 3
ευρωβουλευτές.
Πηγή: