Στα πλοκάμια των δουλεμπόρων

Στα πλοκάμια των δουλεμπόρων

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι μαφίες αποδεικνύονται ισχυρότερες από τις κυβερνήσεις. Για παράδειγμα οι δουλεμπορικές μαφίες, που διακινούν κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους, κάτω από τη μύτη των Αρχών, με αστρονομικούς τζίρους. Εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία που αποκάλυψε το ΑΠΕ-ΜΠΕ για τη δουλεμπορική μαφία της Τουρκίας. Μόνο ένας αρχιδουλέμπορος, ο Κενάν, που κάνει κουμάντο στην ακτή του Αϊβατζίκ, απέναντι από τη βόρεια Λέσβο, που τη «νοικιάζει» από το αφεντικό του -ο οποίος τη «νοικιάζει» από τον ιδιοκτήτη- προς 100.000 δολάρια την ημέρα (όσο βγάζει από μία βάρκα· διακινεί έως 100 την ημέρα), ή ο Ιμάμ που ελέγχει, νοτιότερα, το Δεκελί, τζιράρουν, ο καθένας, περί τα 10 δισ. δολάρια τον μήνα! Τα λεφτά είναι πολλά και διαχέονται σε όλη τη μαφιόζικη πυραμίδα, αλλά και σε ντόπιους και εκπροσώπους των Αρχών. Στο κύκλωμα, λέει το ρεπορτάζ, συμμετέχουν «μεγάλα τμήματα της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής αλλά και πολιτικοί παράγοντες στην περιοχή». Αλλο, παλαιότερο ρεπορτάζ αποκάλυπτε ότι οι Τούρκοι λιμενικοί βυθίζουν τις βάρκες των προσφύγων που επιχειρούν να αποπλεύσουν έξω από τη σκέπη των κυκλωμάτων (δηλαδή που αγοράζουν μια βάρκα και δοκιμάζουν να φύγουν μόνοι τους), ενώ ένα μικρό παράλληλο δίκτυο έχει στηθεί ανάμεσα σε Ελληνες νησιώτες και Τούρκους διακινητές, στους οποίους «πωλούν» πίσω, μεσοπέλαγα, τις μηχανές από τις εκατοντάδες λέμβους που φτάνουν ημερησίως στα νησιά (υπήρξε μέρα, η 25η Σεπτεμβρίου, που μόνο στη Λέσβο έφτασαν 5.810 πρόσφυγες).

Και αυτή η μαφία λειτουργεί όπως όλες της βαριάς βιομηχανίας του εγκλήματος (εκτελέσεις, εμπόριο όπλων, λευκής σαρκός, ναρκωτικών). Αιχμαλωτίζουν, βασανίζουν και σκοτώνουν για να πάρουν τα οφειλόμενα. Ο πακτωλός «μαύρου» χρήματος που αποκτάται περνάει, ανεμπόδιστα, από χέρι σε χέρι και από χώρα σε χώρα και ξεπλένεται, παρά τους αυστηρούς νόμους. Το βαρύ οικονομικό έγκλημα αποτελεί μια υπόγεια Λερναία Υδρα, η οποία για να συντηρηθεί συνδέει με αθέατα δεσμά ευυπόληπτα και υπεράνω υποψίας εκλεκτά μέλη της κοινωνίας με τον υπόκοσμο, με πολύ σκληρά μέλη συμμοριών, που ξεκληρίζονται μεταξύ τους στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, περνούν σύνορα και αφήνουν παντού τα ματοβαμμένα τους ίχνη.

Το χρήμα εκμαυλίζει. Πιο πολύ από τη φτώχεια, τα πλούτη είναι η αληθινή αιτία του εγκλήματος, έλεγε ο Μπρεχτ. Πλούτο λοιπόν συγκεντρώνουν στα χέρια τους τα κυκλώματα των δουλεμπόρων. Και γίνονται πανίσχυρα. Με περισσότερα όπλα (στο Δεκελί υπό την απειλή όπλων σπρώχνουν οι διακινητές τους πρόσφυγες στις βάρκες, συχνά αφού πρώτα τους ληστέψουν) από όσα κατέχουν οι αστυνομίες των κρατών.

Κόσμος και υπόκοσμος. Ο δεύτερος υφίσταται επειδή συντηρούνται οι στρεβλώσεις του πρώτου. Η συνεργασία λειτουργών, η ανοχή του κράτους, της κοινωνίας απέναντι στην παρανομία είναι που δίνουν στον υπόκοσμο ζωή. Η «επιείκεια» ιθυνόντων και πολιτών είναι που καλύπτει τερατωδίες, και «αγκαλιάζει» και τους δήμιους μαζί με τα θύματα. Δεν θα μετριαστεί η προϊούσα σήψη και η απροσμέτρητη φρίκη, αν δεν σπάσει πρώτα αυτή η φθαρτική συνενοχή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή