Φυσικά ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν πρέπει να είναι απλώς νέος και να έχει ωραίο χαμόγελο· αν και αυτά στην εποχή της τηλεοπτικής δημοκρατίας δίνουν πόντους. Σαφέστατα όμως πρέπει να είναι αντι-Τσίπρας. Οχι στα μορφολογικά χαρακτηριστικά αλλά στην ουσία της πολιτικής που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο όρος «πολιτική ΣΥΡΙΖΑ» είναι ευφημισμός. Επί της ουσίας μιλάμε για όλες τις ασθένειες της μεταπολίτευσης σε έξαρση: κομματισμός, πελατειακό κράτος, ασυδοσία, ατιμωρησία και αναπαλαίωση όλων των δομών. Το βασικότερο πρόβλημα, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν κατανοεί τον ρόλο του κράτους σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και κοινωνία. Με τις ιδέες του 19ου αιώνα που τους δέρνουν, θέλουν ένα κράτος που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει και οι πολίτες να πληρώνουν τα σφαγμένα. Αδυνατούν να φανταστούν το «Κράτος ανάποδα», όπως το περιέγραψε ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος κ. Κώστας Μπακογιάννης «με κεντρικές επιτελικές δομές και επιχειρησιακή αποκέντρωση. Με φρέσκες ιδέες που δένουν με τις ανάγκες της εποχής και όχι τις ανάγκες της γραφειοκρατίας ή του πολιτικού συστήματος» (Τα Νέα, 26.9.2015).
«Σε μια εποχή που η κρίση της αντιπροσώπευσης διαπερνά κάθε έκφανση του πολιτικού συστήματος, η μόνη απάντηση είναι να λειτουργήσουμε “αντι-συστημικά” και να φέρουμε τη λήψη αποφάσεων όσο πιο κοντά μπορούμε στον πολίτη» σημειώνει ο κ. Μπακογιάννης και φέρνει δύο παραδείγματα που ταλαιπωρούν ολόκληρη την Ελλάδα. «Εχουμε αυτή τη στιγμή στη χώρα μας πάνω από 13.000 σχολεία τα οποία υπάγονται στο υπουργείο Παιδείας. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας 60 σχολεία δεν έχουν ανοίξει ακόμη, ενώ τα κενά σε όσα είναι ανοιχτά ξεπερνούν τα 900. Ακόμα και αν τα χειριζόταν η Google ή η Microsoft, δεν υπήρχε περίπτωση να τα ελέγξει όλα και να τα λειτουργήσει σωστά. Ποιος πιστεύετε ότι “πονάει” περισσότερο το ζήτημα; Τα στελέχη ενός υπουργείου που δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στην ελληνική περιφέρεια ή ο δήμαρχος που ενδεχομένως και το δικό του παιδί δεν έχει ξεκινήσει τέλη Σεπτεμβρίου να πηγαίνει στο σχολείο; Τι πιο φυσικό από το να υπάγονται απευθείας στους δήμους σε συνεργασία με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, οι οποίοι, σε τελική ανάλυση, είναι ήδη επιφορτισμένοι με τη διατήρηση και αποκατάσταση των υποδομών, τη θέρμανση και τη συντήρηση των σχολικών μονάδων.
»Δεύτερο παράδειγμα. Σύμφωνα με τον "Καλλικράτη", την ευθύνη της υγείας και της πρόνοιας θα αναλάμβανε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα μεταφέρονταν στους δήμους περίπου 200 Κέντρα Υγείας και πάνω από 300 Μονάδες Υγείας (πρώην ιατρεία ΙΚΑ), ενώ σχεδόν τα 70 νοσοκομεία από τα 95 θα βρίσκονταν υπό την ευθύνη των αιρετών περιφερειών. Δεν έγινε τίποτα όμως και η πραγματικότητα μας εκδικείται. Το υπουργείο Υγείας σηκώνει τα χέρια ψηλά κι εμείς στην περιφέρεια ακροβατούμε -υπερβαίνοντας τις αρμοδιότητές μας- για να εξασφαλίσουμε καύσιμα στα ασθενοφόρα ή να αγοράσουμε γάζες». Υπάρχει άραγε μεταξύ των υποψηφίων εκείνος ο «αντι-Τσίπρας» που θα φέρει τη Ν.Δ. και τη χώρα ανάποδα, δηλαδή στον δρόμο της αποκέντρωσης και της προκοπής; Αν είναι της λογικής να υπόσχονται από την Αθήνα γέφυρες σε περιοχές που δεν έχει ποτάμια, δεν θα κάνουν τίποτε. Μια χαρά τα καταφέρνει σ’ αυτά και ο κανονικός Τσίπρας.