Τι δεν ακούσαμε στις προγραμματικές δηλώσεις κι αυτής της κυβέρνησης! Ο υφυπουργός Οικονομικών αποφάσισε να βάλει ΕΝΦΙΑ στα ακίνητα εξωτερικού και ο υπουργός Επικρατείας αποφάσισε να ρυθμίσει τους διαδικτυακούς σέρβερ του εξωτερικού. Και αν «πενία τέχνας κατεργάζεται» και ο κ. Τρύφων Αλεξιάδης τρέχει να μπαλώσει τον διάτρητο προϋπολογισμό, ο κ. Νίκος Παππάς γιατί υπόσχεται αυτό που δεν μπορεί να κάνει;
Μιλώντας κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων, ο υπουργός ΜΜΕ κ.λπ. προανήγγειλε ότι θα δημιουργήσει Μητρώο Διαδικτυακών Μέσων Ενημέρωσης, ώστε «να διαμορφώσουμε το ρυθμιστικό πλαίσιο για τη λειτουργία αυτού του χώρου, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ασυδοσία και τις αρρύθμιστες εργασιακές σχέσεις» (7.10.2015).
Να σημειώσουμε ότι τα περί «ασυδοσίας των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης» θυμίζουν τη γνωστή γνωμοδότηση του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά, ο οποίος το 2009 ζήτησε την άρση της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο με αφορμή υβριστικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα σε blogs.
Ο υπουργός της Πρώτης Φοράς πέταξε τη ρουκέτα και, δυστυχώς, δεν υπάρχουν πια αριστεροί να φρίξουν ακόμη και με την ιδέα. Διότι, τι ακριβώς χρειάζεται μια κυβέρνηση το ρυθμιστικό πλαίσιο στην ενημέρωση εν γένει; Για να μπορεί να εκβιάζει και να φιμώνει; Είναι διαφορετικό η ρύθμιση των συχνοτήτων, αφού τα κανάλια χρησιμοποιούν δημόσια περιουσία, και άλλο να εξαγγέλλει κάποιος ρύθμιση στο Διαδίκτυο, που έτσι κι αλλιώς αδυνατεί να το πράξει.
Η αποστροφή του υπουργού Επικρατείας αναδεικνύει δύο ανησυχητικές τάσεις. Το πρώτο είναι ότι τα στελέχη της Πρώτης Φοράς δεν σχεδίασαν, δεν διάβασαν, δεν κατανοούν το παραμικρό για τις σύγχρονες προκλήσεις. Συνεπώς επαναλαμβάνουν όλα –μα όλα!– τα λάθη των προκατόχων τους. Η συζήτηση περί ανωνυμίας και «μητρώων» στο Διαδίκτυο έγινε εκτενώς την ύστερη περίοδο του κ. Κώστα Καραμανλή· και τότε διάφοροι υπουργοί είχαν φαεινές ιδέες περί «ρύθμισης» του κυβερνοχώρου. Ετσι, η κυβέρνηση που 1) δεν κατάλαβε το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και με τη λεβέντικη διαπραγμάτευση μας έφερε capital contols, 2) επανανομοθετεί όλες τις παθογένειες των ΑΕΙ, 3) ξεκινά νέα γενιά προβληματικών με πρώτη τη Βιομηχανία Ζάχαρης κ.λπ., τώρα ξανανοίγει ένα θέμα που συζητήθηκε και λύθηκε πριν από επτά χρόνια. Μοιάζει ότι ο μόνος τρόπος για να μάθει ο ΣΥΡΙΖΑ από τα λάθη των προηγουμένων είναι να τα επαναλάβει. Ολα, όμως;
Το δεύτερο ανησυχητικό είναι ότι ο χώρος που πρωτοστατούσε σε όλες τις διαμαρτυρίες για την ελευθερία έκφρασης και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα υπνώττει, αποδεικνύοντας ότι το αίτημα του πολιτικού φιλελευθερισμού δεν ήταν γνήσιο για τη σταλινογενή Αριστερά. Ο πολιτικός φιλελευθερισμός υπήρξε απλώς εργαλείο αντίστασης στις άδικες διώξεις τα «πέτρινα χρόνια» και όχημα κατάκτησης της εξουσίας κατά την ύστερη μεταπολίτευση. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν δεξιός υπουργός ανακοίνωνε «ρύθμιση της ενημέρωσης και του Διαδικτύου»; Πόσα θα άκουγε ο φουκαράς περί «λογοκρισίας», «θηλιάς στην ενημέρωση», «χουντικών πρακτικών» κ.λπ. και ας ήταν ανοησία σαν αυτή που ανακοίνωσε ο κ. Παππάς.
Επισημαίναμε παλιότερα (19.7.2009) ότι η «κατάρρευση της ιδεολογικής κυριαρχίας της Αριστεράς θα αφήσει μετέωρο το αίτημα του πολιτικού φιλελευθερισμού στην ελληνική κοινωνία», έστω αυτού του ρηχού πολιτικού φιλελευθερισμού που ιδιοτελώς εξέφρασαν οι σταλινογενείς παραφυάδες. Είναι η ώρα να το εκφράσει κάποιος χώρος, διότι η κυβερνώσα Αριστερά μπορεί –έστω από απρογραμμάτιστα– να αποδειχθεί χειρότερη από την αντιδραστική Δεξιά.