Η μεσαία τάξη και ο ιδιωτικός τομέας καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν υπέρογκους φόρους. Επειδή πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για πολίτες που σέβονται τους νόμους και νοιάζονται για την πατρίδα, θα το κάνουν πάλι, έστω και αν έχουν εξαντλήσει τα όποια αποθέματα είχαν βάλει στην άκρη. Δικαιούνται, όμως, να είναι εξοργισμένοι. Οι πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών πληρώνουν υψηλούς φόρους, αλλά απολαμβάνουν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στην υγεία, την παιδεία και τη δικαιοσύνη. Οι πολιτικοί στις χώρες αυτές σέβονται κάθε ευρώ από τους φόρους που καταβάλλουν οι ψηφοφόροι τους και είναι υπόλογοι για τη διαχείρισή του. Εδώ οι πολιτικοί, και οι σημερινοί, αντιμετωπίζουν το κράτος ως λάφυρο και χρησιμοποιούν τους φόρους μας για να συντηρούν ένα μεγάλο, ανεπαρκές ευρύτερο Δημόσιο. Αυτό το αίτημα για λιγότερους φόρους και απολύτως χρηστή διαχείριση των δημόσιων πόρων πρέπει να βρει πολιτική έκφραση. Ούτως ή άλλως, σε λίγο και τα συνήθη θύματα θα σταματήσουν να πληρώνουν είτε γιατί δεν μπορούν είτε γιατί αρνούνται να τα ρίχνουν σε μια μαύρη τρύπα.
Λιγότερους φόρους, χρηστή διαχείριση
49" χρόνος ανάγνωσης