Φύτρες προκοπής…

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρεις ιστορίες στη σελίδα 13 της «Καθημερινής» του Σαββάτου (10.10.2015) δημιουργούν χαμόγελα αισιοδοξίας για μια χώρα που είναι βυθισμένη στη θλίψη της κρίσης. Η πρώτη κάνει λόγο για τους 300 Αμερικανούς φοιτητές του American College of Thessaloniki που προσφέρουν εθελοντική εργασία σε φορείς της Θεσσαλονίκης. «Το επίπεδο σπουδών στο μεταλυκειακό μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό ίδρυμα του Κολλεγίου Ανατόλια είναι υψηλό, μα για τον 18χρονο Αντριου Κρόι από τη Μασαχουσέτη είναι η εμπειρία της διανομής φαγητού κάθε Παρασκευή πρωί σε απόρους που τον έχει συγκλονίσει, μάθημα με την αληθινή έννοια του όρου», λέει το ρεπορτάζ.

Η δεύτερη ιστορία αφορά τις εταιρείες νέας τεχνολογίας που αναπτύσσουν εφαρμογές για να βοηθήσουν Σύρους που ταξιδεύουν στην Ευρώπη: «Το περασμένο Σαββατοκύριακο, το startup boat, μια εκδήλωση καινοτομικής επιχειρηματικότητας, έστριψε το πηδάλιο για τη Λέσβο, όπου νέοι startuppers από όλη την Ευρώπη είδαν από πρώτο χέρι τα προβλήματα… Η ομάδα του startup boat το καλοκαίρι είχε φτιάξει την ιστοσελίδα firstcontact.gr, ειδικά προσαρμοσμένη για smart phones, ώστε οι πρόσφυγες να μπορούν να πάρουν άμεσα όλη την πληροφορία που χρειάζονται για τη Σάμο, στη γλώσσα τους ή στα αγγλικά, όπως χάρτες, κέντρα υγείας, τηλέφωνα ΜΚΟ, κ.λπ.»

Η Ελένη και η Ματούλα πρωταγωνιστούν στην τρίτη ιστορία, επειδή αποφάσισαν να φτιάξουν τον «Μάραθο» (marathos.gr): «Δεν μαγειρεύει για εμάς, ψωνίζει για εμάς. Ο καταναλωτής ανατρέχει στο εβδομαδιαίο μενού που αναρτάται στο σάιτ, το οποίο έχουν επιμεληθεί από κοινού ο σεφ και η διατροφολόγος της ομάδας, επιλέγει τη συνταγή που τον ενδιαφέρει και τις μερίδες που θέλει να βγάλει και παραγγέλνει τα υλικά για να τη φτιάξει μόνος του στο σπίτι».

Αυτές είναι τρεις από τις πολλές ιστορίες νέων ανθρώπων που δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι η έρημος της κρίσης που πολλοί φαντάζονται. Υπάρχουν διάσπαρτες φύτρες προκοπής που θα μπορούσαν να φτιάξουν από τα κάτω το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας που απελπισμένα (ή μήπως υποκριτικά;) ψάχνουν όλοι οι πολιτικοί όλων των χώρων. Οπως γίνεται παγκοσμίως, πολλές από αυτές τις φύτρες δεν θα μεγαλώσουν, αλλά στην Ελλάδα οι περισσότερες θα τσαλαπατηθούν.

Παντού και πάντα οι νέες προσπάθειες αντιμετωπίζουν κινδύνους. Λίγες πετυχαίνουν και δημιουργούν νέους κλάδους και έχουν οικονομικά ή τεχνολογικά αποτελέσματα που αποζημιώνουν όλες τις υπόλοιπες. Στην Ελλάδα, εκτός από τους φυσιολογικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει κάθε τι νέο, υπάρχει ένας επιπλέον, και ίσως μεγαλύτερος, κίνδυνος. Το κράτος που βλέπει καχύποπτα ό,τι νέο πάει να δημιουργηθεί. Το Ανατόλια, ίσως επειδή δραστηριοποιείται επί μακρόν, γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει καχύποπτο κράτος: ««Είναι αξιοπερίεργο ότι ενώ έχουμε προσφορά εθελοντισμού, έχουμε δυσκολία να τους τοποθετήσουμε σε οργανισμούς», λέει ο πρόεδρος του Κολλεγίου Πάνος Βλάχος. «Πολύ συχνά, λόγω του εργατικού πλαισίου, υπάρχει δυσκολία να δικαιολογηθεί η παρουσία τους σε έναν οργανισμό».

Δυστυχώς τέτοια εμπόδια είναι διάσπαρτα στον δρόμο για οποιαδήποτε νέα προσπάθεια και οι περισσότεροι που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο απογοητεύονται. Οχι γιατί δεν είχαν κάποια καλή ιδέα, αλλά γιατί έχουμε πολύ κακό, δηλαδή πολύ παρεμβατικό κράτος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή