ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΣ ΓΙΑ «ΒΙΒΑ ΑΣΠΑΣΙΑ» ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ: Παρηκολούθησα προχθές ένα… ιταλικόν έργον, γραμμένο προδήλως για να εξαρθή ο ιταλικός ηρωισμός, η ιταλική ανθρωπιά και η ιταλική αυτοθυσία και για να παρουσιασθή η Ελληνίδα του καιρού της Κατοχής ως ένα αφελώς ασυνείδητον καθαρματίδιον, που αφού εγνώρισεν εξ επαφής όλην την κλίμακα της στρατιωτικής ιεραρχίας των Κατακτητών, καταλήγει εις το τέλος να συνθυσιασθή με τους προστατευομένους της Ιταλούς, οι οποίοι γίνονται θύματα της Γκεστάπο, καταδοθέντες από μιαν άλλην, παναθλίαν και αχρειοτάτην, επίσης Ελληνίδα!… Πρόκειται περί του «Βίβα Ασπασία», της δραματικής κωμωδίας του σινιόρ Τζάκομο Καμπανέλλι… Δεν ξέρω ποίας ηλικίας είναι ο συγγραφεύς της κωμωδίας, αλλά πρέπει να είναι πολύ νέος ή τουλάχιστον τόσον νέος, ώστε να μην έχει ζήσει το φλογερό καμίνι της Κατοχής, με πλήρη συνείδησιν. [Σημ. «Φ»: Ο Αιμίλιος Χουρμούζιος γνώριζε, αλλά ειρωνεύεται. Επί δικής του ηγεσίας το Εθνικό Θέατρο ανέβασε το «Εβδομη μέρα της Δημιουργίας» του Καμπανέλλη, το 1957, πριν δηλαδή ανεβάσει έργο του ο Κουν. Ωστόσο, ο Καμπανέλλης δεν γνώρισε για πολύ τη φρίκη της Κατοχής, αλλά κάτι χειρότερο: το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, όπου παρέμεινε έγκλειστος από τις Αρχές του Ράιχ μέχρι τον Μάιο του 1945 που απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς.] Αλλιώς, θα προσήγγιζε το θέμα του με μεγαλύτερην ευλάβεια και, εν πάση περιπτώσει, με περισσότερην εθνικήν ευθιξία κ’ επί τέλους με κάποιαν ελληνικήν αξιοπρέπεια, για να μη σταθή σ’ ό,τι υπήρξε θλιβερή και αναξιόλογη λεπτομέρεια που με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίση τη συμπεριφορά του λαού μας απέναντι του Κατακτητού. Εν τούτοις, και οι τέσσερις Ελληνίδες που κινούνται επί σκηνής είναι, κατά κλιμάκωσιν, καθαρματίδια. Αλλά γιατί να μην επιχειρήση ο κ. Καμπανέλλης να χλευάση και να κακοποιήση την εθνική ιστορία όταν το κοινό του είναι πρόθυμο να διασκεδάση και να χειροκροτήση; Διέκρινα μέσα στην αίθουσα κάποιον Στρατηγό, έναν γενναίον Στρατηγό, με πλούσιο αγωνιστικό μητρώο. Και ο Στρατηγός διεσκέδαζε και χειροκροτούσε με όσα διασκεδαστικώτατα, έστω, αλλά βαθύτατα προσβλητικά της εθνικής αξιοπρεπείας συνέβαιναν επί σκηνής. […]. Ο κ. Καμπανέλλης έχει αληθινή φλέβα θεατρικού συγγραφέως και το τάλαντό του […] είναι κρίμα να σπαταλάται σ’ ευφυείς ασημαντότητες. [… Οι ηθοποιοί] ερμήνευσαν λαμπρά […]. (Στη φωτογραφία Τζέννη Καρέζη και Στέφανος Ληναίος.)
49 χρόνια πρίν… 15-Χ-1966
1' 45" χρόνος ανάγνωσης
