Η ταξική ψήφος και η συναίνεση

Η ταξική ψήφος και η συναίνεση

1' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας ανέκρουσε πρύμναν μπροστά στην καταστροφή, που αναποδράστως θα προκαλούσε στη χώρα, αν ερμήνευε με το «επαναστατικό δίκαιο» το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όλοι (οι λογικοί άνθρωποι αυτού του τόπου) του δώσαμε συγχαρητήρια.

Ανοικτά ή συγκεκαλυμμένα, η ανακούφιση όλων ήταν τόσο ισχυρή και έστειλε ένα τόσο ισχυρό μήνυμα ώστε κανείς -πλην και πάλι των δικών του «συντρόφων»- και των σταθερά ακραίων της πολιτικής σκηνής, δεν διανοήθηκε να μην τον βοηθήσει.

Η συνέχεια του θερινού ιστορικού συμβιβασμού της Αριστεράς άλλαξε την πραγματικότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Με 251 ψήφους, δηλαδή με το 86,2% των παρόντων, οι βουλευτές εξουσιοδότησαν τον πρωθυπουργό να οριστικοποιήσει μια συμφωνία-συμβιβασμό με τους εταίρους μας.

Λίγες ημέρες αργότερα, 222 βουλευτές (το 75% του Σώματος) υπερψήφισαν τη συμφωνία-μνημόνιο. Μόνον το 11% ήταν αντίθετο στην αναζήτηση μνημονιακής συμφωνίας και μόνον το 21,5% καταψήφισε την εμφανισθείσα τελικώς συμφωνία.

Η συναινετική αυτή διάθεση χάθηκε μετά τις εκλογές. Την ευθύνη της διάλυσης της λογικής συμφωνίας ανέλαβε ο κ. Τσίπρας. Πρώτον, γιατί επέλεξε ως καλύτερη άμυνα έναντι των αποστατών του κόμματός του τις εκλογές και, αμέσως μετά γιατί ερμήνευσε την περιορισμένη εκλογική του επικράτηση κατά τρόπο ανθενωτικό.

Το αποτέλεσμα είναι το αναμενόμενο. Ο πρωθυπουργός πιέζεται αφόρητα από την πολιτική πίεση της έγκρισης του δεύτερου και σε λίγες εβδομάδες του τρίτου πακέτου μέτρων εφαρμογής της οικονομικής πολιτικής.

Η στάση της μείζονος αντιπολίτευσης, εκείνης που στήριξε τη διάσωση του κράτους το καλοκαίρι, είναι απολύτως δικαιολογημένη. Η ομάδα του Μαξίμου απορρίπτει την ανάγκη συνεννόησης. Επιδιώκει να επικρατήσει πολιτικά με τρόπο απολυταρχικό. Στηρίζεται στις ομάδες κρούσης συγκεκριμένων συμφερόντων εντός της κοινωνίας και των επαγγελμάτων και αγνοεί τις υπόλοιπες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι «επιβεβαιώθηκε η ταξική ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ», που είναι «η μεγάλη αριστερή λαϊκή παράταξη». Ο κ. Τσίπρας θέτει τη στενή κοινοβουλευτική του πλειοψηφία στην υπηρεσία του νέου «διαχωρισμού του εκλογικού σώματος».

Για να μην αναζητούμε στα ακανθώδη ζητήματα φορολογίας τις αιτίες διάσπασης του εθνικού μετώπου απέναντι στη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, δείτε το επιχειρούμενο πραξικόπημα εναντίον του Πανεπιστημίου, που λειτουργεί εντός του πλαισίου που είχαν εγκρίνει 255 βουλευτές, μετά μια δεκαετία συζητήσεων. Απέναντι στα θετικά αποτελέσματα, που έχουν ήδη αρχίσει να κατοχυρώνονται, επιχειρείται με τον πλέον ρεβανσιστικό τρόπο η κατάργηση και διάλυσή του με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου!

Αν στον πρωθυπουργό δεν αρέσει η δημοκρατική συγκατοίκηση, ας μείνει μόνος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή