By courtesy of Vladimir

2' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αίσθημα ανακουφίσεως με κατέλαβε, κατ’ αρχάς, διαβάζοντας το ρεπορτάζ της Δώρας Αντωνίου στην «Κ» της Κυριακής για το plan B και τη μυστική σύσκεψη που έγινε τον Μάιο για την εφαρμογή του. «Παρά τρίχα τη γλιτώσαμε», σκέφτηκα, πριν προλάβω να προχωρήσω στην ανάγνωση των λεπτομερειών. Αν οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν δεν είχαν αποτύχει, είτε για πολιτικούς είτε για τεχνικούς λόγους, σήμερα η Ελλάδα θα ήταν εκτός Ευρωζώνης και πιθανότατα εκτός Ευρώπης. Το σχέδιο εξόδου υπήρχε και ήταν σε γνώση του πρωθυπουργού και κορυφαίων στελεχών τής τότε κυβέρνησης. Ακόμη και η κατάληψη του Νομισματοκοπείου συζητήθηκε μαζί του, και η χρήση των χαρτονομισμάτων που είχε στείλει η Ευρώπη το 2012 χωρίς να δώσει την άδεια να κυκλοφορήσουν. Το πρόβλημα που τους απασχόλησε ήταν αν τα αποθηκευμένα χαρτονομίσματα ανήκαν σε συγκεκριμένη σειρά, οπότε και η ΕΚΤ μπορούσε εύκολα να τα ακυρώσει.

Τρόμος διεδέχθη την ανακούφιση. Πώς είναι δυνατόν μια μικρή ομάδα ανθρώπων, η οποία κέρδισε τις εκλογές με ισχνή πλειοψηφία, να μπορεί με τόση κυνική άνεση να ανατρέψει τους όρους ζωής δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων; Οπως, για παράδειγμα, ότι την επάρκεια της χώρας σε φάρμακα θα την εξασφαλίζει ο στρατός. Θα μου πείτε αυτό λέγεται δημοκρατία. Θα σας απαντήσω όχι αυτό δεν λέγεται δημοκρατία. Αυτό λέγεται κάπως αλλιώς. Και επειδή οι λέξεις έχουν φθαρεί και έχουν χάσει τη σημασία τους, θα εξηγήσω τι εννοώ με μια ιστορική παραβολή. Η αντίδραση της Ρωσίας, που μας αρνήθηκε το δάνειο των πέντε δισ., επειδή δεν ήθελε να συγκρουσθεί με την Ε.Ε. και για την Ελλάδα, εκτός από την Ουκρανία, μήπως σας θυμίζει τις επιφυλάξεις του Στάλιν απέναντι στην κομμουνιστική ανταρσία, επειδή είχε συμφωνήσει με τον Τσώρτσιλ να μοιράσουν τις ζώνες επιρροής τους στα Βαλκάνια; Ετσι γλιτώσαμε απ’ τη Βενεζουέλα.

Συμφωνώ ότι οι ιστορικές αναλογίες οδηγούν συνήθως σε εσφαλμένες εκτιμήσεις του παρόντος. Δεδομένου όμως ότι το φάντασμα του κομμουνισμού έχει διασωθεί ως ιστορικό απολίθωμα στη ρητορική της σημερινής αριστεράς, το περίφημο plan B και ο τρόπος που το επεξεργάστηκαν, σαν πραξικοπηματίες, μάλλον μας βοηθά να αποφασίσουμε, επιτέλους, ότι αυτή η ρητορική στηρίζεται σε μια βαθιά ριζωμένη νοοτροπία. Αυτά σκέφτονται και αυτά λένε. Και ο κ. Φίλης παροτρύνει τους δασκάλους να βρουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που είναι εν ζωή, κοινώς καπεταναίους του ΕΛΑΣ, για να εμπνεύσουν τους μαθητές τους επί τη ευκαιρία της 28ης Οκτωβρίου.

Ολα αυτά μοιάζουν πολύ μακρινά, όπως είπε και η κ. Μέρκελ. Τον Μάιο τα πράγματα ήταν δύσκολα, η Ελλάδα δεν είχε να πληρώσει εξαιτίας της αδέσποτης αηδόνας της οικονομίας και του μαγεμένου από το τραγούδι της πρωθυπουργού. Τώρα όμως υπεγράφησαν οι συμφωνίες και όλα δουλεύουν ρολόι. Αν όμως το σαράβαλο σταματήσει στη μέση του δρόμου, όπως κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή; Τι θα γίνει; Η μυστική σύσκεψη του Μαΐου μάς δείχνει τον δρόμο προς τους δικούς μας Εμμαούς, τη μαρτυρική και ηρωική Βενεζουέλα.

Ο Ιγκλέσιας των Ποδέμος το λέει καθαρά στο βιβλίο του που προλόγισε ο κ. Τσίπρας. Το ζητούμενο δεν είναι να κερδίσεις τις εκλογές μόνον. Το ζητούμενο είναι να καταλάβεις την εξουσία. By courtesy of Vladimir. Λένιν ή Πούτιν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή