Χαζεύοντας στο Facebook έπεσα πάνω σε ένα πολύ εύστοχο post και σας το μεταφέρω γιατί δείχνει ότι η κοινή λογική παραμένει δυσεύρετη στη χώρα μας. Ο άγνωστος, λοιπόν, σε μένα κ. Σ. Κομινάκης διατύπωσε την εξής απλή σκέψη. Αφού εντόπισε ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός για το 1,2 εκατομμύριο παιδιά που φοιτούν στα δημόσια σχολεία είναι 3,2 δισ. ευρώ, έκανε τη διαίρεση και βρήκε ότι κάθε μαθητής στοιχίζει στην Πολιτεία 2.700 ευρώ κατ’ έτος.
Στη συνέχεια και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στα ιδιωτικά σχολεία φοιτούν 80.000 μαθητές, υπολόγισε ότι οι 160.000 γονείς τους απαλλάσσουν το κράτος από 216 εκατ. ευρώ τον χρόνο (80.000 Χ 2.700). Και χρησιμοποίησε το ρήμα «απαλλάσσουν» υπενθυμίζοντας ότι η Πολιτεία εκ του Συντάγματος θα ήταν υποχρεωμένη να επωμιστεί αυτό το κόστος, αν οι συγκεκριμένοι γονείς επέλεγαν, ως δικαιούνται, τα δημόσια σχολεία. Με αυτήν τη συλλογιστική, κατέληξε στο εύλογο συμπέρασμα ότι είναι κανονική ληστεία αν η κυβέρνηση διπλοφορολογήσει 160.000 γονείς αξιώνοντας απ’ αυτούς επιπλέον 140 εκατομμύρια ευρώ μέσω του ΦΠΑ. Διότι απλούστατα οι τελευταίοι όχι μόνον καταβάλλουν τους φόρους που τους αναλογούν για τη δημόσια παιδεία, αλλά, όπως απέδειξε, χαρίζουν στο κράτος 216 εκατ. ευρώ. Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι και ο λόγος που η ιδιωτική εκπαίδευση εξαιρείται του ΦΠΑ σε όλη την Ε.Ε.
Δεν θα ασχολιόμουν με το θέμα, αν ο παροιμιώδης ερασιτεχνισμός της κυβέρνησης δεν απεδείκνυε την πλήρη ασχετοσύνη της για το πώς λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας. Θυμηθείτε: αρχικά τον Ιούλιο ο ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε την επιβολή 23% ΦΠΑ μόνο στα φροντιστήρια για να πολεμήσει τάχα την παραπαιδεία. Οι ιδιοκτήτες μάλιστα υποχρεώθηκαν να πάνε αμέσως στις εφορίες για τη σχετική υπαγωγή τους. Στη συνέχεια, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσε ότι το μέτρο δεν καλύπτει τη ματαιωθείσα αύξηση στο βόειο κρέας και διεύρυνε την επιβολή ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία και στα κολέγια. Κι όταν προεκλογικά κατάλαβε ότι η επιλογή του «αφορούσε» 1,5 εκατ. ψηφοφόρους (μόνο στα φροντιστήρια φοιτούν 600.000 παιδιά), περιήλθε σε πανικό και υποσχέθηκε να ματαιώσει πλήρως το μέτρο.
Το μπάχαλο, έκτοτε, είναι απίστευτο. Η κυβέρνηση προβαίνει διαρκώς σε αναβολές της υποχρέωσης των ιδιωτικών σχολείων να υπαχθούν στον ΦΠΑ, χωρίς όμως να αποσύρει τον νόμο επιβολής του. Με συνέπεια οι ιδιοκτήτες να μην τον χρεώνουν, αλλά και να αδυνατούν να κάνουν οποιοδήποτε οικονομικό προγραμματισμό, όπως άλλωστε και χιλιάδες γονείς που δεν ξέρουν αν θα τον επωμιστούν. Την ίδια δε στιγμή και τα φροντιστήρια, ακούγοντας π.χ. τον κ. Φίλη να λέει ότι «θα εξαιρεθούν γιατί απευθύνονται στο λαϊκό εισόδημα», εφευρίσκουν διάφορες μεθόδους για να μην τον εισπράττουν.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα των κυβερνητικών παλινωδιών θα το καταλάβετε με αυτό που ζουν τις τελευταίες εβδομάδες τα 8.000 φροντιστήρια της χώρας. Ας πούμε ότι ένα παιδί θέλει να πάρει το Lower και ένα φροντιστήριο το χρεώνει με 1.000 ευρώ. Καθώς, όμως, ο ιδιοκτήτης αδυνατεί να διαβεβαιώσει τον γονιό αν το κόστος θα είναι τελικά 1.000 ή 1.230 ευρώ (αν επιβληθεί ΦΠΑ), τι νομίζετε ότι κάνει ο τελευταίος; Είτε πιέζει τον ιδιοκτήτη να του κάνει καλύτερη τιμή και να του δώσει σε αντάλλαγμα κάποια μαύρα χρήματα (για να είναι μικρότερος ο ΦΠΑ στα άσπρα) είτε καταφεύγει απευθείας στη μαύρη οικονομία. Πώς; Λόγω της ανεργίας, τα ιδιαίτερα μαθήματα έχουν υποχωρήσει στα 5-7 ευρώ την ώρα -αν π.χ. ένας καθηγητής γκρουπάρει δύο παιδιά- με αποτέλεσμα το κόστος του ιδιαίτερου να είναι πλέον χαμηλότερο κι από αυτό του φροντιστηρίου αν συνυπολογιστεί ο ΦΠΑ.
Ολα τούτα, βέβαια, είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση η οποία δεν έχει καν αντιληφθεί ότι με τις επιλογές της ήδη ευνοεί τη μαύρη οικονομία των ιδιαίτερων (τα φροντιστήρια έχουν ήδη -10% εγγραφές μαθητών που είναι το κέρδος τους), ενώ μπορεί να συμβεί και κάτι ακόμη χειρότερο: αν του χρόνου το 1/4 των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων επιλέξει τα δημόσια, το επιπλέον κόστος που θα επιβαρύνει το κράτος όχι μόνον θα εξανεμίσει το κέρδος του ΦΠΑ, αλλά το υπουργείο Παιδείας θα βρεθεί σε απόλυτο αδιέξοδο. Διότι στη σημερινή αδυναμία του να καλύψει έστω στοιχειωδώς τις ανάγκες των δημόσιων σχολείων θα προστεθεί και μια νέα στρατιά άνεργων καθηγητών από τα ιδιωτικά που θα κλείσουν.
Ψάχνοντας κάποιο επιχείρημα μήπως πείσω τον κ. Φίλη ότι τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι φορείς διάδοσης του νεοφιλελευθερισμού, όπως σίγουρα πιστεύει, κατέληξα σε μία μόνο «λύση». Ας ρωτήσει τον κ. Μπαλτά και τον κ. Βαρουφάκη πώς κατήντησαν να είναι πιο ιδεοληπτικοί αριστεροί ακόμη κι από εκείνον. Το Κολλέγιο Αθηνών και τη Σχολή Μωραΐτη τελείωσαν.