Ολοι γνωρίζουμε ότι αυτή η κυβέρνηση απαρτίζεται από άκρως ηθικά στοιχεία. Εχουν εκ γενετής το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», κι αυτό διασφαλίζει πως δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν για ίδιον όφελος τις υπερεξουσίες που νομοθετούν για τον υπουργό Επικρατείας σε σχέση με τα κανάλια.
Το πρόβλημα, λοιπόν, αφορά μόνο το… μέλλον. Πώς είμαστε σίγουροι ότι ο διάδοχος του κ. Νίκου Παππά θα είναι εξίσου άμεμπτος και ηθικός; Μπορεί να γίνουν εκλογές και να προκύψει κανένας διεφθαρμένος του επάρατου δικομματισμού, ο οποίος θα ζητήσει μπαχτσίσι από τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις ή διάφορες χάρες για το κόμμα του. Τι θα κάνουμε με τη μέλλουσα διαφθορά, όταν η παρούσα νομοθεσία ανοίγει ευκαιρίες; Οπως σοφά είπε ο Λίντον Τζόνσον: «Δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος». Κι αν –όπως είναι και το πιο πιθανό– εφαρμοστεί λάθος το τερατούργημα που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση, η άθλια κατάσταση που έχουμε θα γίνει πολύ χειρότερη. Η σημερινή διαπλοκή –που περιορίζεται έστω κατ’ ολίγον από αποκεντρωμένους θεσμούς, όπως είναι οι πραγματικά Ανεξάρτητες Αρχές– θα είναι παιδικό πάρτι μπροστά στα μελλούμενα.
Oλα δείχνουν ότι πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι να εξυγιάνει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, αλλά να το ελέγξει. Γι’ αυτό και ο υπουργός Επικρατείας γίνεται μονάρχης των ερτζιανών (όλα τα σφάζει κι όλα τα αδειοδοτεί), ενώ ουσιαστικά καταργεί την ανεξαρτησία του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Δεν θα σταθούμε στις επιμέρους ρυθμίσεις του νομοσχεδίου· πολλοί –από το ΕΣΡ μέχρι την ΕΕΤΤ– έχουν να πουν πολλά. Το πρόβλημα είναι η βασική του φιλοσοφία, η οποία όπως σε όλα τ’ άλλα προσβλέπει στο παρελθόν. Αντί να ενισχύσει τις Ανεξάρτητες Αρχές για να καταπολεμήσουν το φαινόμενο της διαπλοκής, δίνει επιπλέον αρμοδιότητες σε έναν από τους πυλώνες της διαπλοκής, που εκ των πραγμάτων είναι η εκάστοτε κυβέρνηση. Δίνουν δηλαδή επιπλέον αρμοδιότητες στον λύκο για να φυλάει τα πρόβατα. Ως γνωστόν η διαπλοκή δεν γίνεται εκ κενώ· χρειάζεται δύο και ένας από αυτούς είναι η κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν κατανοεί το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, αλλά δεν μαθαίνει και από τα λάθη του παρελθόντος. Hδη υπάρχουν οι πρώτες προειδοποιήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η ιστορία οδεύει σε έναν νέο «βασικό μέτοχο». Οπως αποκάλυψε χθες η «Καθημερινή» (21.10.2015), «η Επιτροπή έχει αποστείλει ήδη τρεις επιστολές σχετικά με θέματα που αγγίζει το νομοσχέδιο, απειλώντας τη χώρα με ισάριθμες διαδικασίες παραπομπής (EU pilot) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η πρώτη επιστολή αφορά τη θιγόμενη από τις διατάξεις του νόμου ανεξαρτησία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), η δεύτερη αφορά το ενδεχόμενο της κρατικής ενίσχυσης της ΕΡΤνετ και η τρίτη τη νόθευση των κανόνων ανταγωνισμού»
Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο χρειάζεται ρύθμιση, κανόνες και τέλη. Οχι όμως με τον ασυνάρτητο τρόπο που επιχειρεί ο κ. Παππάς. Το συγκεντρωτικό μοντέλο ρύθμισης βολεύει βραχυπρόθεσμα τις κυβερνήσεις, αλλά διά της αναγκαστικής διαπλοκής εξασφαλίζει την τελική αποτυχία.