Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου κ. Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα έχει προσλάβει σημαντικότατη συμβολική διάσταση για την κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα. Ορθώς από μίαν άποψη. Καθ’ όσον αφορά στα πρακτικά αποτελέσματα –και ειδικότερα στη δυνατότητα μιας αυξημένης γαλλικής παρουσίας στην ελληνική οικονομία–, αυτό είναι κάτι που θα διαπιστωθεί αργότερα. Στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, η Γαλλία διεδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στις ελληνικές εξελίξεις. Η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα θα ήταν αδιανόητη δίχως την ενεργό υποστήριξη του τότε Γάλλου προέδρου κ. Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, που έπεισε τον Γερμανό καγκελάριο κ. Χέλμουτ Σμιτ να άρει τις επιφυλάξεις για το απαράσκευο της χώρας μας να προσχωρήσει στην περίοπτη ευρωπαϊκή λέσχη. Παρέλκει η υπόμνηση ότι η στήριξη του ελληνικού αιτήματος ήταν το αποτέλεσμα των στενοτάτων προσωπικών σχέσεων του κ. Ντ’ Εστέν με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Αλλά η στενή συνάφεια, η διάθεση συνεργασίας, δεν περιορίσθηκε αποκλειστικά στο επίπεδο των συντηρητικών πολιτικών ηγετών. Στη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών, μεγάλος αριθμός Ελλήνων διανοουμένων κατέφυγε στο Παρίσι, όπου συνετελέσθη ώσμωση της ελληνικής με τη γαλλική Αριστερά, σε όλο της το φάσμα.
Κάποια από τα άτομα αυτά –πρωτίστως η Μελίνα Μερκούρη– αποτέλεσαν τον σύνδεσμο του Ανδρέα Παπανδρέου με τον ηγέτη των Σοσιαλιστών Φρανσουά Μιτεράν. Τόσο καταλυτική υπήρξε η προσέγγιση ώστε το ΠΑΣΟΚ αντέγραψε ενίοτε και τη συνθηματολογία και τις πρακτικές του Μιτεράν.
Τα προεκλογικά συνθήματα του ΠΑΣΟΚ «αλλαγή» ή «εδώ και τώρα» αποτελούν απλώς μετάφραση από τα αντίστοιχα του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας. Η έμμεση στήριξη και η σιωπηρή ενθάρρυνση προς το Εθνικό Μέτωπο του Ζαν Μαρί Λεπέν από τους Σοσιαλιστές του Μιτεράν, προς περαιτέρω διάσπαση της γαλλικής Δεξιάς, είχαν επί ΠΑΣΟΚ ως «ελληνικό αντίστοιχο» την εμφάνιση του ΛΑΟΣ.
Η πολιτική συνεργασία –σε όλες της τις εκφάνσεις– είχε ως συνέπεια την ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων, με πλέον εντυπωσιακή την είσοδο της Γαλλίας στον τομέα προμηθείας από την Ελλάδα αμυντικού υλικού. Αποκορύφωμα ήταν η αγορά μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000, κατόπιν «πολιτικής αποφάσεως» του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, παρά την αντίθετη εισήγηση του Επιτελείου της Αεροπορίας. Από την άνοδο του κ. Κ. Μητσοτάκη, αλλά κυρίως επί πρωθυπουργίας του κ. Κώστα Σημίτη, και λόγω της σταδιακής αποδυναμώσεως της Γαλλίας, η γερμανική επιρροή άρχισε να είναι εμφανέστερη και ανεδείχθη καταλυτική.
Η σύγκρουση της κυβερνήσεως του κ. Αλέξη Τσίπρα με τη Γερμανία, οι πιέσεις της Ουάσιγκτον και προς το Βερολίνο ώστε να αποτραπεί η έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ, οδήγησαν σε μια «νεκρανάσταση» της Γαλλίας στην ευρωπαϊκή σκηνή. Η επίσκεψη του κ. Ολάντ στην Αθήνα είναι ένα βήμα εδραιώσεως του όποιου «ειδικού βάρους» της Γαλλίας στη νέα συγκυρία. Θα αναμείνουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια.