Ελλάδα, μονάδα μέτρησης καταστροφών

Ελλάδα, μονάδα μέτρησης καταστροφών

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Είναι η Κένυα η Ελλάδα της Αφρικής;», αναρωτήθηκε μια νοτιοαφρικανική εφημερίδα πριν από λίγες μέρες, καθώς η χώρα της ανατολικής Αφρικής βρέθηκε σε αδυναμία να πληρώσει τους δημόσιους υπαλλήλους της. «Φαντάσου την Ελλάδα, αλλά σε ακόμη πιο τρελό, κολοσσιαίο βαθμό», σχολίασε Βραζιλιάνος οικονομολόγος στους New York Times για το τεράστιο χρέος του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας του. Η Ελλάδα, δηλαδή, έχει γίνει συνώνυμο χώρας που αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Μάλλον έχει γίνει μονάδα μέτρησης. Οπως λέμε Ρίχτερ, ντεσιμπέλ, κιλά…

Ο πρωθυπουργός καυχάται ότι η κυβέρνησή του διεθνοποίησε το ελληνικό πρόβλημα. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να πιστεύει ότι η αντίσταση που προέβαλε στους εταίρους για πολλούς μήνες κέρδισε τη συμπάθεια της διεθνούς κοινής γνώμης –και έως έναν βαθμό να έχει δίκιο– αλλά η εικόνα που σχηματίστηκε για τη χώρα μας ξεπερνάει ό,τι έκανε η κυβέρνησή του. Η Ελλάδα έγινε σύμβολο της κακοδιαχείρισης, της σπατάλης και του λαϊκισμού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κληρονόμησε αυτά τα προβλήματα αλλά διέφερε από τις προηγούμενες επειδή, αντί να προσπαθεί να διορθώσει τις αδυναμίες της Ελλάδας, επιχείρησε να τις παρουσιάσει ως αρετές και να επιβάλει τη διατήρησή τους σε αυτούς που μας δάνειζαν χρήματα. Σε αυτό το τελευταίο κατόρθωμα η χώρα μας δεν έχει βρει μιμητές. Αντιθέτως, μέχρι και τα αδέλφια του ΣΥΡΙΖΑ στην Ισπανία, οι Podemos, προσπαθούν να πείσουν τους συμπατριώτες τους ότι διαφέρουν από τους Ελληνες.

Η χρήση του ονόματος της Ελλάδας ως συμβόλου αποτυχίας και ως μονάδας καταστροφής μάς θλίβει και πλήττει την υπερηφάνεια μας: είναι αφόρητο βάρος να κληρονομείς όσα κληρονόμησες, και το μόνο που έχεις προσθέσει είναι η παταγώδης αποτυχία να διαχειριστείς το παρόν. Το γεγονός, όμως, ότι η χώρα μας γίνεται μονάδα μέτρησης καταστροφής αποδεικνύει το μόνο παρήγορο στην υπόθεση: προφανέστατα δεν είμαστε οι μόνοι που τα έκαναν θάλασσα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε πλήττουν πολλές άλλες χώρες, είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αφρική, είτε στη Νότιο Αμερική· είτε είναι μικρές και φτωχές, είτε αναδυόμενοι γίγαντες.

Η κακοδιαχείριση, η σπατάλη, η διαφθορά, η ευνοιοκρατία και η αδιαφορία των κυβερνώντων για τον λαό δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό φαινόμενο. Απλώς εδώ επιτρέψαμε όλα τα κακά φαινόμενα να αναπτυχθούν χωρίς έλεγχο. Για δεκαετίες. Σαν επενδυτές που παραδίδονται σε φούσκες, παρασυρθήκαμε. Ξεχάσαμε πως ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει. Χτυπήσαμε κόκκινο σε όλους τους δείκτες και όταν καλέσαμε σε βοήθεια συνεχίσαμε να συμπεριφερόμαστε σαν να μην είχε συμβεί το δυστύχημα, σαν να μη χρειαζόταν ριζική αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς. Σαν να μη θέλαμε να σώσουμε τον εαυτό μας. Ισως τώρα που γίναμε παράδειγμα προς αποφυγήν –και αρχίσαμε να το βλέπουμε– θα δούμε πόσο επείγει να εργαστούμε όλοι προς την εθνική ανόρθωση. Ούτε μπορούμε πλέον να κοροϊδεύουμε εαυτούς και άλλους, ούτε να πιστεύουμε ότι ο υπόλοιπος κόσμος μάς χρωστάει λόγω της κληρονομιάς μας. Από σύμβολο κατάρρευσης πρέπει να κάνουμε τη χώρα μας μέτρο ανάκαμψης. Απαιτείται δημιουργικότητα και εργατικότητα. Πώς θα ελευθερώσουμε τις αρετές αυτές;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή