Ο Σύρος οδοντίατρος

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν κάθε μέρα μετεγκαθίστανται σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα 30 ολόκληροι πρόσφυγες, αυτό σημαίνει ότι σε έναν μήνα θα έχουν μετεγκατασταθεί 900, αριθμός που αν τον πολλαπλασιάσουμε επί δώδεκα μας κάνει 10.800. Αν βέβαια υπολογίσουμε και τα Σαββατοκύριακα, θρησκευτικές, εθνικές εορτές και ημέρες απεργίας της ΠΝΟ. Συνεχίζοντας τον λογαριασμό, φτάνουμε τον ευοίωνο αριθμό των 54.000 μέσα σε πέντε χρόνια, o οποίος υπολείπεται μεν των διακοσίων και πλέον χιλιάδων που κατέφυγαν στη χώρα μας από την αρχή του χρόνου, όμως αποτελεί σοβαρόν πενταετές πρόγραμμα, σαν αυτά που οικοδόμησαν το οικονομικό θαύμα της Σοβιετίας. «Είναι μια αρχή», όπως δήλωσε και ο κ. Τσίπρας.

Η σκηνή στο αεροδρόμιο, με τον πρωθυπουργό, τον επίτροπο κ. Αβραμόπουλο και τον κ. Σουλτς είχε κάτι από εθνική γιορτή ή αποκαλυπτήρια ηρώου. Ολα ήσαν συμβολικά σ’ αυτήν την τελετή εγκαινίων που την πραγματικότητα την εκπροσωπούσαν οι οικογένειες των ταλαιπώρων που περίμεναν να μπουν στο αεροπλάνο. Νόμιμο θα μου πείτε, η πολιτική είναι εκτός των άλλων και διαχείριση συμβόλων, πλην όμως η πολιτική Ευρώπη τα τελευταία χρόνια έχει την τάση να υπερκαταναλώνει σύμβολα και συμβολισμούς και να αφήνει την πραγματικότητα στους οικονομολόγους. Κι αν κινδυνεύει σήμερα με παράλυση, κι αν τα κεκτημένα τόσων δεκαετιών κρέμονται από μια κλωστή, είναι επειδή η πραγματικότητα του κόσμου μας εισβάλλει στα σύνορά της, απειλώντας τη μακαριότητα των συμβόλων της, την ανεκτικότητα, την πολυπολιτισμική της σύνθεση, την ανεξιθρησκία της.

Φίλος μου επισήμανε πως αυτό που έγραψα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που έρχονται στην Ευρώπη για να εγκατασταθούν δεν ισχύει. Μου είπε πως ο Σύρος οδοντίατρος που θα αναγκαστεί να εργασθεί ως οδοκαθαριστής στο Μάλμε της Σουηδίας, αν σταματήσει ο πόλεμος θα θελήσει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Συμφωνώ. Πλην όμως, του αντέτεινα ότι δεν ανέφερε τυχαία το Μάλμε και όχι τα Τρίκαλα ή την Κόρινθο. Ο Σύρος, ακόμη κι αν γίνει δεκτός στην ηρωική Κόρινθο, θα προτιμήσει τη Σουηδία. Διάβασα πως πολλοί δεν δέχθηκαν να πάνε στο Λουξεμβούργο διότι επιμένουν για τη Γερμανία. Το έχουμε αποδεχθεί ως πραγματικότητα. Στην υπερήφανη Ελλάδα θα μας ξεμείνουν όσοι δεν θα γίνουν δεκτοί στην επάρατο Ευρώπη.

Αν μάλιστα χρησιμοποιήσουμε ως διαπραγματευτικό όπλο για το χρέος τους πρόσφυγες και μετανάστες- παραλλαγή Τσίπρα της απειλής Καμμένου πως θα γεμίσει το Βερολίνο με τζιχαντιστές- τότε είναι που θα το γλεντήσουμε στην πλατεία Βικτωρίας, την Ομόνοια, τη Λέσβο και τη Χίο. Αυτού του τύπου ο εκβιασμός θυμίζει την πολιτική του πρώτου επταμήνου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κατά το οποίο η Ελλάδα, ό,τι απέμεινε από δαύτην, απειλούσε με οικονομική αυτοκτονία για να μπορεί ο κ. Βαρουφάκης να δίνει διαλέξεις. Ο εκβιασμός δεν πέρασε.

Με την ανύπαρκτη δημόσια διοίκηση, την οικονομία κλινικά νεκρή και την αφασική κοινωνία, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια των συμβολισμών. Πότε θα αρχίσουν να οργανώνονται τα κέντρα μετεγκατάστασης; Και πώς ορίσθηκε ο αριθμός των πενήντα χιλιάδων που μας αναλογεί; Ως το μισό του αριθμού των εκατό που θα μας μείνει τελικά;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή