Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από τη στιγμή που έγινε υπουργός ο Ν. Φίλης, η μία φραστική γκάφα του διαδέχεται την άλλη, εφόσον θέλουμε μόνο στο επίπεδο της ρητορείας. (Γιατί βέβαια υπάρχει και «η πράξη», αλλά ας το αφήσουμε αυτό το θλιβερό θέμα, καθώς είναι γνωστές οι απόψεις και οι πρακτικές της Αριστεράς α λα γκρέκα, στη λειτουργία της εκπαίδευσης.) Μετά τις «πενταροδεκάρες», που θα υποχρεώνονταν πολλοί γονείς να πληρώσουν, εφόσον επιβαλλόταν ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση, κατάφερε να πέσει αμέσως μετά σε μία εξίσου μεγάλη γκάφα, διατυπώνοντας άποψη –χωρίς ειδικό λόγο– για το αν οι Πόντιοι υπέστησαν γενοκτονία ή εθνοκάθαρση από τους Τούρκους, πριν από περίπου εκατό χρόνια.
Ασφαλώς, τίποτα δεν θα συνέβαινε αν στη σχετική ερώτηση ο υπουργός Παιδείας απαντούσε ήρεμα και κοφτά ότι στο στούντιο βρισκόταν για θέματα της αρμοδιότητάς του και όχι για να υποδυθεί τον ιστορικό. Είτε όμως επειδή έχει μάθει όλα εκείνα τα χρόνια που σπατάλησε στα αμφιθέατρα, τα καφενεία και τα κομματικά όργανα να εκφέρει γνώμη επί παντός του επιστητού, είτε επειδή είναι ζαλισμένος βλέποντας τις ευθύνες που επωμίστηκε και τα αδιέξοδα μπροστά του, είτε επειδή προέρχεται από τον χώρο της δημοσιογραφίας (με την πεποίθηση ότι ως δημοσιογράφος είναι ειδικός στα πάντα…), θεώρησε υποχρέωσή του να εκφραστεί.
Εκφράστηκε λοιπόν και προκάλεσε θύελλα, γιατί δεν έλαβε υπ’ όψιν του ότι εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε-γέλασε. Οτι πρόκειται για μία χώρα προσηλωμένη στο παρελθόν –δίκαια ίσως, αφού πρόγονοι, γεωγραφική θέση και κλίμα εξακολουθούν να μας τρέφουν–, αναπτύσσοντας νέα μυθολογία για το παρόν και αδιαφορώντας για το μέλλον. Ετσι βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου με κατήγορους σύσσωμο τον ποντιακό ελληνισμό, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που ανακάλυψαν τη δική τους… χρυσή ευκαιρία να επιτεθούν στον ίδιο και στην κυβέρνηση και, βέβαια, τους νεοναζιστές τραμπούκους της Χρυσής Αυγής. Και έτσι ξαναείδαν οι πολίτες εικόνες σε νέα εκδοχή, ενώ ο Γ. Κουμουτσάκος τα ένιωσε στο πετσί του, από τα αλήστου μνήμης γεγονότα της… πλατείας. Τότε που οι προπηλακισμοί πολιτικών έγιναν της μόδας!
Αγνωστο εάν ο Ν. Φίλης και οι σύντροφοί του καταλαβαίνουν τώρα ότι το 2011 εξέθρεψαν το αυγό του φιδιού. Οταν οι δικοί τους «ακτιβιστές» προπηλάκιζαν και ασκούσαν βία σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων τους σε ολόκληρη την επικράτεια και όταν συναγελάστηκαν με τους νεοναζιστές, που παράλληλα τους υπέθαλπαν υπόγεια και στελέχη τότε της Ν.Δ., στην πλατεία Συντάγματος, απειλώντας ουσιαστικά το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας. Από εκεί άλλωστε και από διάφορες εκδηλώσεις που έτρεφαν κινήματα ασυδοσίας τύπου «δεν πληρώνω» και έφταναν σε «αντάρτικα» στην Κερατέα και στις Σκουριές πήρε σάρκα, οστά, και ανδρώθηκε η Χ.Α., με όλα τα επακόλουθα. Συμπεριλαμβανομένων όσων συνέβησαν την Πέμπτη το βράδυ, πάλι μπροστά στη Βουλή.
Το χειρότερο είναι ότι τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου έχουν ξεχάσει ήδη τι σημαίνει, τι είναι και τι εκπροσωπεί η Χ.Α., όπως προκύπτει από τις ηλίθιες δηλώσεις και αντιδηλώσεις με αφορμή την γκάφα του Ν. Φίλη. Προφανώς δεν τους βοηθούν το μικρό μέγεθος της μνήμης, το μεγάλο μέγεθος της αδιαφορίας και ο απέραντος λαϊκισμός που σκεπάζει τα πάντα στη χώρα, να αντιληφθούν πόσο επικίνδυνη παραμένει η Χ.Α. ως σχηματισμός και ιδεολογία, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία. Νομίζουν ότι, επειδή δεν κυκλοφορούν με στολή οι ιθαγενείς φαιοχίτωνες μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, ο κίνδυνος για το δημοκρατικό πολίτευμα έχει περάσει και δεν παρατηρούν τον συστηματικό εκφυλισμό της δίκης, ούτε ταράχτηκαν από τα ποσοστά που πήρε στις τελευταίες εκλογές, αν και χαρακτηρίστηκε εγκληματική οργάνωση.
Δεν βλέπουν οι δόλιοι ότι η παρακμή στην οποία οδηγούνται τα δικά τους κόμματα, μαζί με το τεράστιο προσφυγικό πρόβλημα, μπορεί να καταστήσουν τη Χ.Α. «εναλλακτική λύση» μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως σωστά επισημαίνει ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης.
Δεν ήταν τυχαία η νέα δυναμική εμφάνιση των τραμπούκων της Χ.Α.την Πέμπτη. Ηταν σχεδιασμένη, αφού τους δόθηκε η ευκαιρία της καπηλείας, με αφορμή την γκάφα του υπ. Παιδείας. Το σύνθημα «Προδότες, αλήτες, πολιτικοί» το αποδεικνύει. Η αμφίθυμη στάση της αστυνομίας, επίσης, αποδεικνύει ότι δεν έχουν γνώση οι φύλακες.