Είναι άραγε αριστερή διακυβέρνηση η πρακτική παρελθόντων ετών αντίστοιχη μ’ αυτήν του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., ν’ αντικαθιστάς άξιους διοικητές νοσοκομείων για να τοποθετήσεις δικούς σου; Χρησιμοποιώντας μάλιστα μια προσχηματική ολιγόλεπτη διαδικασία αξιολόγησης, κάνεις διπλό κακό: από τη μια επιμένεις σε μια φαύλη πολιτική κομματοκρατίας, όπου το κράτος κατακτάται από κομματικούς στρατούς και γίνεται λάφυρο του νικητή των εκλογών, και από την άλλη καταρρακώνεις τον θεσμό της αξιολόγησης, μετατρέποντάς τον από εργαλείο αξιοκρατίας, δημοκρατικής λειτουργίας και αποτελεσματικότητας της διοίκησης σε καθεστωτικό μηχανισμό… Είναι μήπως προοδευτική αυτή η πρακτική επειδή τα πρόσωπα που θα επιλεγούν είναι «αριστεροί» ή μήπως είναι ακόμη μία εκδοχή μιας βαθιά σκοταδιστικής αντίληψης για τη λειτουργία του πολιτεύματος;
Μήπως όμως είναι προοδευτικό να μην απομακρύνεις λαθρομετανάστες που κατέλαβαν τη σιδηροδρομική γραμμή με συνέπεια να παραλύουν οι εμπορικές μεταφορές επειδή «σέβεσαι» το δικαίωμά τους στη διαμαρτυρία και τελικώς να τους εκδιώκεις αφού έχει γίνει σχετική ζημιά, μη επιτρέποντας μάλιστα στους δημοσιογράφους να παρακολουθήσουν την επιχείρηση; Από πότε είναι αριστερό, σε μια χώρα που στενάζει από την ανεργία και την ύφεση, να διακινδυνεύεις την παρουσία εταιρειών στη χώρα; Ποιον βοηθάει μια τέτοια πρακτική, εκτός από τις εσωκομματικές ζυμώσεις των στελεχών που ψάχνουν ιδεολογικό αντίβαρο στα μνημονιακά μέτρα; Και πού μεταφέρεις, πού εγκαθιστάς αυτούς τους δύστυχους; Πόσο αριστερό είναι να στοιβάζεις σε στάδια ανθρώπους, ενώ η μόνη σωστή πρακτική είναι δημιουργία καταυλισμών με τις στοιχειώδεις υπηρεσίες καθαριότητας, σίτισης και υγείας; Ποιος ανθρωπισμός επιβάλλει στην κατεστραμμένη Ελλάδα να υποδέχεται εκατοντάδες χιλιάδες ξένους και, αντί να τους περιορίζει υπό προστασία έως ότου αποκτήσουν χαρτιά ή επιστρέψουν στην πατρίδα τους, να τους σκορπά στην πρωτεύουσα, να καταλαμβάνουν άλση και πλατείες, να παραλύουν τον ρυθμό της πόλης, να αλλοιώνουν την εικόνα της; Πόσο αριστερό είναι άραγε να πλήττεται η φήμη μιας πόλης στην οποία ζούμε αλλά και μας ζει ως τουριστικός προορισμός;
Αριστερές αγκυλώσεις, λαϊκισμός, επικοινωνιακός τακτικισμός και κομματικός πατριωτισμός ή θα αφανιστούν ή θα μας αφανίσουν.