Στην τελική ευθεία για την εκλογή του νέου αρχηγού της, η αξιωματική αντιπολίτευση βιώνει μια εσωτερική διελκυστίνδα. Στον πρώτο γύρο οι ψηφοφόροι διεμήνυσαν ότι επιθυμούν την επιστροφή στον μετριοπαθή προσανατολισμό, παίρνοντας αποστάσεις από την ακραιφνή δεξιά που είναι μια συνιστώσα, αλλά σε καμία περίπτωση η κυρίαρχη. Επιθυμούν την οικονομικά φιλελεύθερη και πολιτικά μετριοπαθή Κεντροδεξιά.
Οι κ. Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης αντιπαρατίθενται σκληρά, και έτσι πρέπει σε ένα μεγάλο δημοκρατικό κόμμα εξουσίας. Ομως, για να κερδίσουν στις επόμενες εθνικές εκλογές, που είναι τελικά και το ζητούμενο, πρέπει να αποφύγουν τις διχαστικές υπερβολές που καθιστούν πιο δύσκολη την αρμονική συμβίωση την επόμενη ημέρα. Να προβάλουν την ενότητα, όχι τη διαίρεση. Μόνον έτσι μπορούν να προσβλέπουν στην ενεργό συσπείρωση των εσωκομματικών τάσεων και, στη συνέχεια, στην προσέλκυση των απογοητευμένων από την κυβέρνηση ψηφοφόρων.
Σε μια χρονική συγκυρία οπότε αμφισβητείται ο ρόλος της Ν.Δ. –λόγω των ευθυνών της διακυβέρνησης Καραμανλή, των παλινδρομήσεων των Ζαππείων, αλλά και της εφαρμογής των μνημονίων–, η μαζική συμμετοχή του κόσμου συμβάλλει στην ενότητα, αποθαρρύνοντας φυγόκεντρες δυνάμεις, αλλά ο κίνδυνος διαίρεσης παραμένει. Το ζητούμενο της «επόμενης ημέρας» είναι η σύνθεση για τη δημιουργία της μετριοπαθούς Κεντροδεξιάς, για την οποία κάθε σώφρων πολίτης, όποιο κόμμα και αν υποστηρίζει, αναγνωρίζει ότι αποτελεί πυλώνα σταθερότητας για τη χώρα, είτε ως μέρος μιας κυβέρνησης είτε ως αντιπολίτευση.
Ο 62χρονος τέως πρόεδρος του κόμματος και ο 47χρονος πρώην υπουργός είναι μετριοπαθείς. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, εκφραστής της παραδοσιακής συντηρητικής πλειοψηφίας, ανέλαβε την ηγεσία υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και πέτυχε να διατηρήσει το κόμμα ενωμένο και να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές ποσοστό στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ο πολέμιος του κρατισμού Κυριάκος Μητσοτάκης είναι από τη φύση του περισσότερο μεταρρυθμιστής –το απέδειξε ως υπουργός–, ενώ η συμπόρευση με τον Αδωνι Γεωργιάδη τού καλύπτει τα δεξιά «νώτα».
Για να αποφευχθεί ένα βαθύ ρήγμα την «επόμενη ημέρα», επιβάλλεται όχι απλώς πολιτισμένη συνύπαρξη των δύο αντιπάλων, αλλά αρμονική και ενεργή συνεργασία. Χωρίς αποκλεισμούς. Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα για τη Ν.Δ., η οποία καλείται να πείσει ότι η δική της πολιτικά μετριοπαθής και οικονομικά φιλελεύθερη πρόταση –που στηρίζεται σε μειώσεις φόρων, περιορισμό του κράτους και απελευθέρωση της οικονομίας– είναι πιο αποτελεσματική.
Αλλά, για να αποτελέσει η αξιωματική αντιπολίτευση αξιόπιστη εναλλακτική, πρέπει να διασφαλίσει την ενότητα στο εσωτερικό της, να αποφύγει τη διολίσθηση στον λαϊκισμό και στα διχαστικά μηνύματα, και να εκπέμψει προς την κοινωνία μια αίσθηση ανανέωσης, εκσυγχρονισμού και αξιοκρατίας. Τα δύσκολα για τη Ν.Δ. αρχίζουν την ερχόμενη Δευτέρα.