Γράμματα Αναγνωστών

7' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι καλύτεροι για την ανάκαμψη

Κύριε διευθυντά

Με ενδιαφέρον και προβληματισμό παρακολουθώ τις αντιδράσεις των πολιτικών μας στην εκλογή του Κυρ. Μητσοτάκη. Θεωρώ ότι η εκλογή του πρωτίστως σηματοδοτεί μία αντίδραση στη θλιβερή κατάσταση που είχε περιέλθει η Νέα Δημοκρατία. Ομως αυτό που με παρακίνησε να στείλω την επιστολή μου αυτή είναι οι δηλώσεις του κ. Γρηγοράκου και η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ σε αυτές. Παραδόξως αισθάνθηκα σαν εγώ και όλοι οι συμπολίτες μας να είμαστε… αόρατοι, ανύπαρκτοι. Σαν κάποια στοιχειώδη σωματίδια που αποκτούν μάζα και βάρος μόνον στις ημέρες των εκλογών. Να εξηγήσω τι εννοώ. Οι αντιδράσεις στην εκλογή του νέου προέδρου θα έπρεπε να είναι πολύ περισσότερο σαφείς ως προς τις διαφορές. Η «άβυσσος» της κ. Γεννηματά δεν λέει τίποτε απολύτως στους πολίτες που ήδη είναι μέσα σε αυτήν. Εμείς οι πολίτες –όλοι πιστεύω– θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις στις προκλήσεις που θέτει αυτή η εκλογή στα άλλα κόμματα. Συγκεκριμένη επισήμανση διαφορών στους στόχους και στα μέσα για την επίτευξή τους. Οχι λόγια που δεν αξίζουν. Ο κ. Γρηγοράκος μπορεί να δηλώνει ότι «κτυπά το κουδούνι» και καλά κάνει αν και αυτό υποδηλώνει ότι «τεμπέλιασαν» στα δικά τους προβλήματα επαναπαυμένοι στις «μικροϊσορροπίες» τους. Μοιάζει σαν να δημιουργούν φράγματα ώστε να συνεχίσουν την ακινησία τους. Τους ενδιαφέρει η ομάδα τους, το κόμμα τους, η παρέα τους, το άτομό τους, όχι η χώρα μας με τους πολίτες της; Θα καταδικαστούν.

Από αυτήν τη σκοπιά εύχομαι να νικούν οι καλύτεροι παντού, ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για την ποθητή ανάκαμψη.

Iωαννης Eυθυμιου

Σύμφωνο συμβίωσης

Ι

Κύριε διευθυντά

Διάβασα το άρθρο του Μητροπολίτου Μεσσηνίας στην «Κ» της περασμένης Κυριακής 10/1, αλλά δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει με τα μασημένα λόγια του ο συντάκτης του. Θέλει να πει, τάχα, ότι το «σύμφωνο συμβίωσης» ως προς τους ομοφυλοφίλους (αλλά και ως προς τους ετεροφύλους) το δέχεται η Εκκλησία εκ του λόγου της αγάπης προς όλους τους ανθρώπους και, ειδικότερα, τους αμαρτωλούς; Θέλει να πει, συνεπώς, ότι το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων που θέσπισε προσφάτως η Πολιτεία, ως είχε πράξει και η πρώτη «αριστερή» κυβέρνηση του παπανδρεϊσμού με την υιοθέτηση του πολιτικού γάμου και πιο πρόσφατα, η άλλη «αριστερή» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το σύμφωνο συμβίωσης των ετεροφύλων, πρέπει να γίνουν ανεκτά από την Εκκλησία με ψευδεπίγραφη επίκληση της εντολής της αγάπης, ή μήπως ήθελε να πει ότι επικροτεί και αποδέχεται τη θεσμοθέτηση αυτού του είδους γάμου; Το ότι η Πολιτεία, ως εκάστοτε εκφράζεται από την πολιτική της ηγεσία, ημπορεί να νομοθετεί επί παντός ζητήματος στο πλαίσιο του Συντάγματος, είναι προφανές. Ως είναι, άλλωστε, προφανές ότι η ομοφυλοφιλία έχει αναχθεί, με τη συστηματική προβολή του ζητήματος από τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, σε μείζον κοινωνικό ζήτημα. Eπρεπε, συνεπώς, ως έχει γίνει και στις άλλες προηγμένες ευρωπαϊκές πολιτείες, να επιλυθεί και στη χώρα μας, με την αποδοχή της θέσεως ότι η ομοφυλοφιλία που κατά το παρελθόν αποτελούσε στίγμα, όχι απλώς δεν είναι λόγος στιγματισμού οποιουδήποτε ρέποντος προς αυτήν ή εκδηλούντος τέτοια «ιδιαίτερη» σεξουαλική συμπεριφορά, αλλά είναι ομότιμη (περίπου) προς την ετερόφυλη σεξουαλική συμπεριφορά. Προσωπικά, και με τη μόνη επιφύλαξη ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει η ομοφυλόφιλη σεξουαλική συμπεριφορά να ανάγεται σε υπόδειγμα για τους νέους, ουδόλως ενοχλούμαι ούτε αντιτίθεμαι στη θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβιώσεως των ομοφυλοφίλων. Αυτό δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι αποδέχομαι ότι αυτή η ιδιαίτερη συμπεριφορά είναι «φυσιολογική» ως και η σχέση μεταξύ των ετεροφύλων. Επομένως, δεν δέχομαι την άποψη που διατύπωσε ο έγκριτος αρθρογράφος σας κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος με επίκληση της θέσεως της Διοτίμας, του Συμποσίου του Πλάτωνος, την οποία περίπου παρουσίασε ως θέσφατο. Προτιμώ τη θέση που διατυπώνει το αρχαιότερο εν σχέσει προς το Συμπόσιο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, η Γένεσις, Κεφ. Α΄, στίχος 27, όπου λέγει: «και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς», ενώ στον στίχο 28 του ιδίου Κεφ. Α΄, προσθέτει και τον σκοπό της ετεροφυλίας: «και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός, λέγων. αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής». Η θεσμοθέτηση, επομένως, του «γάμου» των ομοφυλοφίλων με το σύμφωνο συμβίωσης, υπό τις συνθήκες της εποχής που ζούμε, είναι εύλογη, γιατί απλούστατα η σεξουαλική συμπεριφορά, εφ’ όσον δεν παραβιάζει τον νόμο, δεν πρέπει να απασχολεί ιδιαιτέρως, κατ’ αρχήν, την κοινωνία. Αρκεί, επαναλαμβάνω, να μη φθάνει κανείς στο άλλο άκρο, να θεωρεί δηλαδή κάθε σεξουαλική συμπεριφορά ως φυσιολογική, ως ανοικτά και θρασύτατα υπεστήριξε πρόπερσι και ένας γνωστός «ζωγράφος». Αλλά, άλλη η θέση της Πολιτείας και άλλη, ενδεχομένως, η θέση της Εκκλησίας. Εν τούτω κείται η ενόχληση από τη γραφή του Δεσπότη της Μεσσηνίας. Με το άρθρο του δεν εκθέτει με σαφήνεια τη θέση της Εκκλησίας στο ζήτημα αυτό, ως θα έδει, αλλά επιχειρεί να φτιασιδώσει τη μόλις αποκρυπτόμενη συμφωνία του με τη θεσμοθέτηση του συμφώνου, και, μάλιστα, με επίκληση γραφικών χωρίων, που είναι άσχετα προς το ζήτημα. Επιχειρεί δηλαδή να μεταφέρει μήνυμα προς τους αναγνώστες του άρθρου ότι ο θεσμός του συμφώνου πρέπει να είναι αποδεκτός για την Εκκλησία. Είναι φυσικά δικαίωμα του κάθε Δεσπότη ή μη να υποστηρίζει οτιδήποτε αυτός επιλέγει να υιοθετήσει απ’ όσα η Εκκλησία δέχεται, αλλά θεωρώ πρέπον να το λέγει ευθέως και ευθαρσώς και όχι με φτιασιδώματα και σοφίσματα.

Θεοδωρος Β. Σιουφας – Δικηγόρος

ΙΙ

Kύριε διευθυντά

Eγράφη ότι ο Mητροπολίτης Kορίνθου ευχήθηκε στα παιδιά του πρωθυπουργού και όσων εψήφισαν τους τελευταίους απαράδεκτους νόμους περί συμβιώσεων κ.λπ. να ζήσουν και να απολαύσουν τις καταστάσεις που αυτοί οι νόμοι θα δημιουργήσουν. Oι Συριζαίοι βουλευτές εξανέστησαν, μιλώντας ενορχηστρωμένα για μίσος, ύβρεις, κατάρες κ.λπ. Aλλά, ω αφελείς, ομολογείτε έτσι το ποιόν των νόμων που ψηφίσατε, θεωρώντας τους κακούς, ντροπή, απορριπτέους… «Oπερ έδει δείξαι» για την Eκκλησία και την ελληνική κοινωνία γενικώς· δικαιώνετε τη στάση τους που τους απορρίπτουν σαν παράλογους και ανήθικους. «Tι χρείαν έχομεν ετέρων μαρτύρων»; Oμως να, και άλλη –έμμεση– μαρτυρία, από τη Θράκη: Mουσουλμάνος δήμαρχος, με θράσος ζητεί την απαγόρευση χριστιανικών γιορτών τα Xριστούγεννα. (Θα μου πεις, τι θα περίμενες απ’ αυτόν; Eδώ τα ίδια μέτρα παίρνει η σημερινή κυβέρνηση, εκλεγμένη να κυβερνά τη χριστιανική Eλλάδα…) Oμως η ανυπαρξία γεννήσεων Eλλήνων χριστιανών, εν αντιθέσει με τους πολύτεκνους μουσουλμάνους –νάρκη στα θεμέλια της Θράκης μας– δίνει στους τελευταίους το δικαίωμα να προκαλούν· και εμείς πώς αυξάνουμε τις γεννήσεις; Ψηφίζουμε νόμους που ευνοούν και προωθούν τη διαστροφή της ομοφυλοφιλίας… προφανώς για να γεννηθούν έτσι πολλά Eλληνόπουλα…

Xρηστος Xρονης

ΙΙΙ

Kύριε διευθυντά

Tις παραμονές των Xριστουγέννων, ενώ ο λαός μας ενήστευε αυστηρά, οι αδίστακτοι βουλευτές μας (πλην ολίγων) αμάρταναν εγγράφως σοδομητικά υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο συγκατοίκησης των ομοφύλων! Πρόκειται για το βδελυρότερο νομικό ανοσιούργημα στην ιστορία του ελληνισμού διαχρονικά! O πάνσοφος Θεός από αγάπη προς τα παιδιά Tου μας απαγόρευσε τις παρά φύσει σεξουαλικές σχέσεις και τούτο για το δικό μας καλό. Tέτοιες αμαρτωλές πρακτικές πόσους στέλνουν στα νοσοκομεία καθημερινά; Πόσους μολύνουν τα βακτηρίδια του κόλπου με σοβαρότατες συνέπειες; Aκόμα και ο καρκίνος του στόματος οφείλεται στις παρά φύσει αυτές σχέσεις, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα η Στοματική Eταιρεία της Eλλάδος. Oι αφύσικες και ανθυγιεινές αυτές εκτροπές είναι το σοβαρότερο αμάρτημα ενώπιον του Θεού και αυτό το διαλαλούν στους αιώνες τα Σόδομα και τα Γόμορρα που κατακάηκαν αύτανδρα από φωτιά που έπεσε από τον ουρανό! Aν οι πολιτικοί μας δεν φοβούνται τον Θεό, ας ακούσουν τουλάχιστον τον σοφό Σόλωνα, ο οποίος με νόμο που εθέσπισε καταδίκαζε σε θάνατο τους κίναιδους. O πρωθυπουργός μας πανηγύριζε μετά την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, γιατί όπως είπε: «Eκλεισε ο κύκλος της ντροπής και της οπισθοδρόμησης»… O άθεος(;) πρωθυπουργός μας έκανε το φως σκοτάδι και το σκοτάδι φως. Nα του υπενθυμίσουμε ότι οι σοφότεροι στον κόσμο αρχαίοι πρόγονοί μας, αλλά και οι αγιότεροι στην οικουμένη θεολόγοι, μας ετόνιζαν ότι κύριο μέλημα των αρχόντων πρέπει να είναι η ηθική διαπαιδαγώγηση των πολιτών, παράλληλα με τη θεοσέβεια.

Iωαννης Θεοδωροπουλος – Aπόστρατος Π.N., συγγραφέας

Ο Γιώργος Λούκος

Κύριε διευθυντά

Σαφώς, σαφέστατα, ο Γιώργος Λούκος έφερε νέα πνοή στο Φεστιβάλ. Κανένας (;) δεν το αμφισβητεί. Αλλά εάν όντως υπάρχει θέμα –και ευθύνεται– για τη «ζημιά», φρονώ ότι ευσταθεί το: «άλλο το ένα, άλλο το άλλο»… Πάντως, το να αποκεφαλιστεί έτσι ακαριαία από τη θέση του, κρύβει συμφέροντα άλλων, όπως πρεσβεύουν πολλοί. Αλλά ας μη θεοποιούμε εκείνους που έκαναν ορθά τη δουλειά τους, απαλλάσσοντάς τους από σκοτεινές (;) κινήσεις… Απλά δεν βρίσκω ορθό να ξεσηκώνονται έτσι και να θεοποιούν, εν τινι τρόπω, κάποιον που απλά εκτέλεσε σωστά τα καθήκοντά του. Αλλά από την άλλη, είναι τόσο σπάνια τα παραδείγματα εκείνων που αξίζουν τον μισθό τους, που λέμε «Αλληλούια» όταν το πράττουν, όχι;

Μαιρη Αγαθοκλη – Βρυξέλλες

Λέξεις

Kύριε διευθυντά

Kατά τη μετάδοση γεγονότων, που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή, συνηθίζεται να σημειώνεται στην τηλεοπτική οθόνη η αγγλική λέξη live! Γιατί, αφού η γλώσσα μας διαθέτει ένα από τα πλουσιότερα λεξιλόγια στον κόσμο, περιφρονείται από τους… Eλληνες; Λέξεις ή φράσεις όπως π.χ. «άμεσα», «τώρα», «άμεση μετάδοση», «συμβαίνει αυτή τη στιγμή ή τώρα», «ζωντανά», «ζωντανή μετάδοση» και πολλές άλλες δεν ικανοποιούν τους υπεύθυνους των τηλεοπτικών σταθμών; Aλλά και το επίσημο κράτος και πολύ περισσότερο ο πνευματικός κόσμος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την προστασία της γλώσσας του;

Φριξος Δημου – Πλοίαρχος E.N.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή