Προς τι η οργή του υπουργού παιδείας Νίκου Φίλη για τους τραμπούκους που διέλυσαν για δεύτερη φορά τη διαδικασία διαλόγου για την παιδεία; Βιογραφικό χτίζουν τα παιδιά και –ποιος ξέρει;– μπορεί κάποιος από αυτούς να διοριστεί σε θέση μετακλητού σε υπουργικό γραφείο. Τι δηλαδή; Μόνον ο αδελφός του γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ θα καρπωθεί την ανέλιξη από τις καταλήψεις στις καλοπληρωμένες θέσεις του Δημοσίου; Οι νέες γενιές των «αγωνιστών» δεν πρέπει να έχουν μερτικό στο Greek Dream; Μόνο για τον κ. Ορέστη Σχινά-Παπαδόπουλο ισχύει το «δεν έμεινε μόνο στη θεωρία… Δεν θα ξεχάσω όταν έμεινε για 2 μήνες στο κρεβάτι επειδή αρρώστησε από την κούραση, αφού κάθε μέρα ήταν στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ…» (Ιάσονας Σχινάς-Παπαδόπουλος, Στο Κόκκινο, 17.1.2016).
Αδίκως λοιπόν οργίζεται ο κ. Φίλης, ο οποίος μετά την τραμπούκικη «παρέμβαση» δήλωσε ότι «ολιγομελείς ομάδες που πρόσκεινται στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση, μετέτρεψαν εαυτούς σε ομάδες… κρούσης. Ο διάλογος απειλεί κατεστημένα συμφέροντα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Οι αυτόκλητοι "επαναστάτες" που εμποδίζουν βίαια τη διεξαγωγή του εξυπηρετούν αυτά ακριβώς τα συμφέροντα και ταυτίζονται με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις» (19.1.2016).
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η δράση αυτών των ολιγομελών ομάδων κάποτε δοξαζόταν από τον πολιτικό χώρο του κ. Φίλη ως «το καλύτερο σχολειό για την πολιτικοποίηση των νέων». Δεν ήταν ο κ. Νίκος Βούτσης που προτιμούσε ακόμη και τη ρίψη μολότοφ από το να κάθονται οι νέοι στον καναπέ; Δεν ήταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που δοξολογούσαν τις καταλήψεις δημόσιων χώρων και κάθε «δυναμική παρέμβαση» σαν αυτή που έγινε στην είσοδο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας; Ξεχνιέται το γεγονός ότι παρόμοιες «ομάδες κρούσης» ακύρωναν τις εκλογές στα ΑΕΙ ενώ σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσε; «Η ακύρωση των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ Πειραιά, με παρέμβαση των διδασκόντων, των εργαζομένων και των φοιτητών, έχει αυτό ακριβώς το νόημα και σηματοδοτεί τη συνέχεια του αγώνα», δήλωναν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ.κ. Τάσος Κουράκης, Θεανώ Φωτίου, Χρήστος Μαντάς και Απόστολος Αλεξόπουλος, με αφορμή την ακύρωση των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης (9.10.2012).
Μην ξεχάσουμε και τον προκάτοχο του κ. Φίλη, τον ποιητή με την αλογοουρά που επαινούσε τη στάση κάποιων φοιτητών, οι οποίοι επαναστατικώ δικαίω είχαν προπηλακίσει τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και είχαν χτίσει το γραφείο του. Αλήθεια, αυτοί έχουν διοριστεί πουθενά ή τσάμπα πήγε τόση λάσπη και τόσα τούβλα; Δεν είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ταυτίζουν τους λαϊκούς αγώνες με τους τραμπουκισμούς των ολίγων; Πώς, λοιπόν, να σεβαστούν τον διάλογο για την παιδεία εκείνοι που έμαθαν ότι η μεγάλη φασαρία είναι θαυμάσια κατάσταση; Πώς θα μάθει η νέα γενιά τη διαφορά της διαμαρτυρίας, της απρέπειας και του τραμπουκισμού;
Μ’ αυτά και με άλλα πολλά φτιάχτηκε μια γενιά αγράμματων και εθισμένων στην «αριστερή» ανοησία, αυτή που έγινε κυρίαρχη στον τόπο. Οι τραμπουκισμοί που βαφτίστηκαν «αγώνες» εδώ πληρώνονται. Απλώς κάποιοι πληρώνονται για αυτούς τους «αγώνες» και όλη η υπόλοιπη κοινωνία τούς πληρώνει…