Μπορεί οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους αγρότες του Θεσσαλικού Κάμπου να περνούν κρίση, δεν μπορεί όμως κανείς να ισχυρισθεί το ίδιο και για τις σχέσεις της ελληνικής αριστεράς με τους αγροτικούς πληθυσμούς των μεσοδυτικών πολιτειών στην Αμερική. Εκεί όπου ο ριζοσπάστης Μπέρνι Σάντερς πέτυχε ποσοστό που απειλεί την ανταγωνίστριά του για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Και αν δεν με πιστεύετε, οφείλετε τουλάχιστον να πιστέψετε τον κύριο Χριστόφορο Βερναρδάκη. Υφυπουργός Εσωτερικών είναι, άρα θα έχει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να μιλάει μετά λόγου γνώσεως. «Η δυναμική του Σάντερς σήμερα σε ένα μικρό βαθμό οφείλεται και στο brand name του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και στην Αμερική, εκεί κινητοποιήθηκαν κάποιοι άνθρωποι, σου λέει αυτό το πράγμα, αυτό το υπόδειγμα δεν πάει άλλο».
Εννοείται πως πίσω από την κομψή διατύπωση «υπόδειγμα» κρύβεται το τέρας του καπιταλισμού και της φιλελεύθερης οικονομίας. Και όπως πρόσθεσε ο ίδιος, πάντα μετά λόγου γνώσεως, το ίδιο brand name οδήγησε στην ήττα των συντηρητικών δυνάμεων στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Είναι τυχαίο ότι οι Αγγλοι Εργατικοί εξέλεξαν τον Τζέρεμι Κόρμπιν; Οχι βέβαια, πάντα κατά τον ίδιο. Για την Ιστορία υπενθυμίζω ότι ο κ. Βερναρδάκης, με αφορμή τον διορισμό συγγενών πρώτου βαθμού του κ. Ιάσονος Σχινά, έκλεισε το στόμα των επικριτών του επισημαίνοντας πως και ο Ολάντ θέλει άνθρωπο εμπιστοσύνης για chef de cabinet του, ως επίσης και ο πρόεδρος Ομπάμα. Και αν δεν εμπιστευθείς τη μάνα σου, ποιον θα εμπιστευθείς.
Μην ανησυχείτε υπέρ το δέον. Οποιος έχει παρακολουθήσει, έστω και μερικές ώρες, συνεδρίαση χάραξης πολιτικής σε οποιαδήποτε αριστερή οργάνωση του κόσμου τούτου είναι εξοικειωμένος με αυτήν την «ολιστική», θα την έλεγα, αντίληψη. Συνήθως καμιά απόφαση δεν λαμβάνεται αν δεν προηγηθεί διάλογος και ανάλυση του καπιταλιστικού συστήματος, της διεθνούς συγκυρίας, του επιπέδου της ταξικής πάλης στη Νότιο Ευρώπη, στοιχεία απαραίτητα για να αποφασισθεί ο τρόπος παρέμβασης, η αφισοκόλληση στην οδό Σόλωνος για παράδειγμα. Μετά τη δεύτερη ή τρίτη συνεδρίαση, η σχέση αντιστρέφεται και ο συνειδητοποιημένος αφισοκολλητής πιστεύει ότι με τη δράση του επηρεάζει τις παγκόσμιες ισορροπίες.
Κατά τα άλλα, είμαι σίγουρος ότι ο κ. Βερναρδάκης χαίρει άκρας υγείας.Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν είναι αφισοκολλητής αλλά υφυπουργός.