Η χώρα που αγαπούσε τα θρίλερ

Η χώρα που αγαπούσε τα θρίλερ

2' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν οι αγορές όντως προεξοφλούν γεγονότα και εξελίξεις, η χθεσινή θεαματική βουτιά στο Χρηματιστήριο Αθηνών και το ιστορικό χαμηλό που κατέγραψε προδιαγράφουν έναν νέο κύκλο κλιμάκωσης του ελληνικού δράματος. Η εγχώρια κεφαλαιαγορά επέστρεψε στο «σημείο μηδέν» του Ιουνίου του 2012, όταν τις παραμονές των δεύτερων κρίσιμων εκλογών εκείνης της χρονιάς παιζόταν για πρώτη φορά η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.

Αγγίζει τα όρια του κωμικού ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα αυτοεγκλωβίζεται σε επαναλαμβανόμενους κύκλους ακραίας αβεβαιότητας και σχετικής κανονικότητας, που ο ένας διαδέχεται τον άλλο και δεν της επιτρέπουν να κάνει αυτό που έκαναν όλες οι υπόλοιπες χώρες οι οποίες βρέθηκαν υπό καθεστώς μνημονιακής «κηδεμονίας». Είναι μια «κωμωδία» με την οποία πια δεν γελάει κανείς, εκτός κι αν μισείς τη χώρα σου. Ή όλους τους άλλους. Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των κύκλων είναι η εξαντλητική αδυναμία μας να υλοποιήσουμε δεσμεύσεις που υπογράφουμε την ύστατη ώρα και «με το μαχαίρι στον λαιμό» προκειμένου το καράβι να μείνει όρθιο. Αυτό έκανε το καλοκαίρι ο Αλέξης Τσίπρας και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αιφνιδιάζεται με τις σημερινές εξελίξεις. Αλλοι προκάτοχοί του, με πολύ πιο ισχυρό μεταρρυθμιστικό προφίλ, έπαιξαν κι αυτοί στο παρελθόν σαν τη γάτα με το ποντίκι με τους δανειστές μας, αρνούμενοι στο τέλος να εφαρμόσουν συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Συμβαίνει, λοιπόν, το απολύτως παράδοξο ο σημερινός πρωθυπουργός, ένας αφοσιωμένος υπέρμαχος του «μεγάλου κράτους», να έχει αναλάβει το βαρύ φορτίο να υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις που δεν πιστεύει. Αυτό το γνώριζαν όλοι, και μέσα και έξω από τη χώρα, τον περασμένο Ιούλιο, όταν έβγαιναν εξαντλημένοι από την αίθουσα των πολύωρων διαπραγματεύσεων που οδήγησαν σε ένα τρίτο πακέτο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Ολοι ήθελαν να πιστέψουν ότι σε ένα βράδυ, μέσα σε λίγες ώρες και με το πιστόλι στον κρόταφο, ο Ελληνας δημαγωγός με το ωραίο χαμόγελο, ο άνθρωπος που έλκεται από τις αξίες της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας και της κινηματικής Αριστεράς, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε έναν μεταμελημένο κομμουνιστή και εκκολαπτόμενο σοσιαλδημοκράτη.

Εχουμε γράψει ξανά για το πόσο λάθος κάνουμε όσοι μας αρέσει να «ονειρευόμαστε» έναν Τσίπρα «στα μέτρα μας», έναν Τσίπρα της συνεννόησης και του μέτρου.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε ποτέ ότι η συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού ήταν ένας τακτικός ελιγμός προκειμένου η Αριστερά να συνεχίζει να βρίσκεται στην κυβέρνηση. Και, συγχωρέστε με, είναι από τις λίγες φορές που πιστεύω ότι λέει την αλήθεια. Ανθρωποι γαλουχημένοι στην Αριστερά του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι εκπαιδευμένοι στην ευελιξία και στη συναίνεση, εκτός κι αν εξυπηρετούνται πρόσκαιροι, ιδιοτελείς πολιτικοί στόχοι. Σε αυτό το πλαίσιο, οδηγούμαστε εκ νέου σε κορύφωση του ελληνικού δράματος και με το διεθνές περιβάλλον πολλαπλώς επιβαρυμένο.

Οσοι αγαπούν τα θρίλερ ας κάτσουν αναπαυτικά στην πολυθρόνα τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή