Είναι κρίμα! Είχε την ευκαιρία, αλλά και την υποχρέωση, ο πρωθυπουργός να διαβεβαιώσει ότι και σχέδιο διαθέτει και βούληση και την πλειοψηφία στη Βουλή ώστε να κάνει όσα επείγοντα πρέπει να γίνουν. Αντ’ αυτών όλων, ο Αλέξης Τσίπρας μάζεψε τα στελέχη του εντός συνταγματικού οργάνου, που είναι το υπουργικό συμβούλιο, για να του πει πως για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν φταίει η διαπλοκή και να κηρύξει τον πόλεμο στα… κανάλια.
Πόσο ρετρό μπορεί να γίνει; Αλλά και πόσο επικίνδυνος!
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση επιχειρεί να ξεφύγει από τα προβλήματά της και να ρίξει τις ευθύνες στον, κατά τεκμήριο πραγματικό, «κιτρινισμό των ΜΜΕ». Ομως, εκεί που λανθάνει ο κ. Τσίπρας είναι ότι ακραία προπαγάνδα και ψευδή επιχειρήματα επιστρατεύουν όχι όσοι ασκούν κριτική στα πεπραγμένα του αλλά εκείνοι που τον υποστηρίζουν. Αυτό συνέβαινε ήδη πριν κερδίσει τις εκλογές.
Τρεις και βάλε φορές κατά την ομιλία του, ο πρωθυπουργός έριξε όλα τα δεινά στην προσπάθεια των «καναλαρχών» να γλιτώσουν τις άδειές τους, τα δάνειά τους και τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό. Δεν γνωρίζω πόσοι είναι αυτοί, μεταξύ των πολιτών, που εμπιστεύονται παρόμοια «επιχειρήματα». Ισως να είναι περισσότεροι από όσους νομίζω. Πλην όμως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Από τότε που θυμάμαι να συζητείται το θέμα της αδειοδότησης της ελεύθερης τηλεόρασης, δηλαδή από το 1986, όταν είχαμε μόνο κρατικές ειδήσεις, όλοι οι πονηροί πολιτικοί κατέληγαν, με κάποιο τρόπο, στην ίδια ψευδή επιχειρηματολογία.
Εγραφαν τις διαδικασίες αδειοδότησης σε διατάξεις, ξεκινούσε η διαδικασία και όλα έμοιαζαν να προχωρούν κανονικά, μέχρις ότου έφθανε η στιγμή να εκδοθεί το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Κάτι συνέβαινε και η τελική πράξη καθυστερούσε, με συνέπεια να εκδίδονται προσωρινές άδειες.
Με αποτέλεσμα, η επόμενη πολιτική πλειοψηφία να ξεκινάει μια καινούργια διαδικασία, με κάποιους τροποποιημένους όρους και μια νέα παράταση των προσωρινών αδειών. Στο μεταξύ, άναβε πόλεμος με απίθανες καταγγελίες για τη διαπλοκή της προηγούμενης παράταξης με τους καναλάρχες και άλλα παρόμοια.
Η κωμωδία αυτή είναι ξεπερασμένη και κάποιος πρέπει να πει στην παρέα Τσίπρα ότι έχουμε βαρεθεί τις πομφόλυγες πανικόβλητων πολιτικών που δήθεν τους εμποδίζει η διαπλοκή να κάνουν όσα χρειάζεται ο τόπος.
Ομως! Ο χρόνος περνά (χωρίς πάντως οι πολιτικοί να γίνονται σοφότεροι). Η τεχνολογία τρέχει με τα χίλια (ειδικά στις επικοινωνίες). Η αντίληψη δικαίου για την ελεύθερη μετάδοση απόψεων αλλάζει άρδην (συμπεριλαμβάνοντας την τηλεοπτική μετάδοση).
Εδώ και καιρό, δικαστικοί και εφοριακοί έχουν ψάξει τα υπάρχοντα, τα δάνεια και την περιουσιακή κατάσταση των καναλαρχών. Τι βρήκαν; Μήπως το καλάθι όσων θα ήθελαν τη Δικαιοσύνη σε διατεταγμένη υπηρεσία είναι τελικά αδειανό;