Ποιος είναι αγρότης; Η απάντηση είναι πολύ δυσκολότερη από όσο νομίζουμε. Το αντιλαμβανόμαστε όταν ξεκινούμε να περιγράψουμε τον άνθρωπο «που δουλεύει στην ύπαιθρο», παραγωγό πολύτιμων αγαθών, την εικόνα του οποίου έχουμε κατά νου.
Προκειμένου να έχετε μια ιδέα, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία της απογραφής του πληθυσμού, 316 χιλιάδες και 390 άτομα καταγράφηκαν ως «Ειδικευμένοι γεωργοί, κτηνοτρόφοι, δασοκόμοι και αλιείς». Επτά στους δέκα είναι άνδρες. Οι περισσότεροι, το 53%, απασχολούμενοι με τη γεωργία είναι μεταξύ 45 και 64 ετών. Μόνον το 2,4% απασχολούνται μετά το 65ο έτος της ηλικίας τους.
Ο ΟΓΑ (Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων), που έγινε, χωρίς κανείς να το σκεφτεί στα σοβαρά, ο κύριος αν όχι και μοναδικός φορέας συνταξιοδότησης, προνοιακής ενίσχυσης και κοινωνικών μεταβιβάσεων γράφει στα βιβλία του 571.220 συνταξιούχους. Σε κάθε ένα συνταξιούχο αναλογεί λιγότερο από ένας/μία γεωργός!
Κάτι δεν πάει καλά. Κανείς δεν το κοίταξε, τουλάχιστον δεν το έκανε στην ώρα του. Αλλωστε, ο προϋπολογισμός βάζει όσα χρήματα λείπουν και όλοι περιμέναμε να φτάσει μια ώρα σαν αυτή που ζούμε σήμερα.
Το άλλο θέμα που συζητείται συχνά αυτή την περίοδο έχει να κάνει με τον αγροτικό τομέα ως κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας. «Εμείς δημιουργούμε όλο τον πλούτο, χωρίς εμάς δεν θα είχατε τίποτε» έλεγε τις προάλλες καλοπροαίρετος αγρότης των μπλόκων. «Ούτε κι εσείς (οι δημοσιογράφοι) παράγετε τίποτε» συνέχισε, δείχνοντας στα μούτρα τον συνομιλητή του, που έβαλε μπροστά το μικρόφωνο για να προφυλαχθεί από τον θυμό που έδειξε, προς στιγμήν, ότι μπορούσε να ξεχειλίσει.
Και πάλι, δυστυχώς, το πρόβλημα είναι λίγο πιο περίπλοκο. Μια ματιά στα νούμερα θα το δείξει. Αυτό που μετρά στον πλούτο μιας χώρας, πέραν του συνολικού εγχώριου προϊόντος, το ΑΕΠ που όλοι μάθαμε πια, είναι η δημιουργία της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας. Πρόκειται για τον τρόπο που μετρούμε τον νέο πλούτο που πραγματικά δημιουργεί κανείς, όταν αφαιρεθούν οι πρώτες ύλες και ό,τι άλλο χρειάστηκε να αγοράσουμε για να δημιουργήσουμε το δικό μας προϊόν.
Πίσω λοιπόν στα στατιστικά νούμερα, όπου διαπιστώνουμε ότι το 2014 ο γεωργικός τομέας προσέθεσε 6 δισ. και κάτι λίγα στην εθνική Προστιθέμενη Αξία (ΠΑ), που μετρήθηκε σε 156,8 δισ. ευρώ. Η συμμετοχή της γεωργίας ήταν 3,8%.
Μια ματιά πριν ξεσπάσει για τα καλά η κρίση δείχνει ότι η συμμετοχή της γεωργίας ήταν και τότε μικρή: 3,2% το 2008 και 3,3% το 2009.
Ομως, το σημαντικό για τους αγρότες είναι ότι η δική τους προστιθέμενη αξία παρέμεινε, όλο αυτό το διάστημα, εντυπωσιακά σταθερή. Γύρω στα 6 δισ., σε όλη την περίοδο της κρίσης 2009-14.
Αντιθέτως, η βιομηχανική ΠΑ έπεσε από 26 σε 22 δισ., ενώ οι υπηρεσίες (που δημιουργούν πάντοτε το 80% του νέου πλούτου) μειώθηκαν από 170 σε 126 δισ., επειδή ακριβώς είναι όσοι εργάζονται σε αυτές που έχασαν τόσα πολλά. Αν ο υπομονετικός δημοσιογράφος δεν φοβόταν μόνος στο μπλόκο καθώς ήταν, θα μπορούσε να εξηγήσει στον αξιαγάπητο κάτοικο της υπαίθρου πόσο δύσκολη έχει γίνει η δική του ζωή.