Η γεωστρατηγική παράμετρος

Η γεωστρατηγική παράμετρος

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ασφαλώς έχουν τη σημασία τους η αξιολόγηση της οικονομικής πορείας της χώρας από το κουαρτέτο, η έναρξη των διαπραγματεύσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους, η οικτρή εσωτερική αντιπαράθεση και αποσύνθεση της πολιτικής ζωής, στο σύνολό της. Αλλά όλα αυτά ίσχυαν λίγο-πολύ σε όλη την διάρκεια της τελευταίας εξαετίας και σήμερα επιτείνονται.

Στον εσωτερικό, όμως, ζόφο προστέθηκε το φάσμα μιας μείζονος γεωπολιτικής αστάθειας, που δεν οφείλεται αποκλειστικά στη στρατιωτική δραστηριοποίηση του ρωσικού παράγοντα στη Συρία. Επί δεκαετίες, η παρουσία της ΕΣΣΔ στη Μέση Ανατολή ήταν διακριτή, ενίοτε ισχυρότατη και η αραβο-ισραηλινή διαμάχη είχε προσλάβει τη μορφή άτυπης αντιπαραθέσεως των δύο υπερδυνάμεων.

Εις την παρούσα φάση, η μείζων διαφορά είναι ότι οι κυοφορούμενες ανακατατάξεις στην περιοχή μπορεί να αποβούν μοιραίες μελλοντικά για την Τουρκία. Για πρώτη φορά από την εποχή που εντάχθηκε στο αμυντικό σύστημα της Δύσεως παρατηρείται μία ασυμβατότης των παγίων συμφερόντων της Αγκυρας και των προτεραιοτήτων της Δύσεως – έστω και στο επίπεδο της τακτικής.

Η αντιμετώπιση των «κουρδικών ανταρτικών ομάδων» ως «συμμάχων» των κρατών που έχουν εμπλακεί στον διευρυμένο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, σε συνδυασμό με την αναγκαστική αποχή της Τουρκίας από τις πολεμικές επιχειρήσεις, έχει ωθήσει την κυβέρνηση της Aγκυρας στα άκρα. Στο εσωτερικό, η εξέγερση των Κούρδων έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις και πρώτη φορά από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία αντιμετωπίζει τόσο οξύ πρόβλημα εσωτερικής συνοχής και ασφαλείας.

Δεν έχει πρακτικώς καμία σημασία εάν η κρίση που μαστίζει τις χώρες νοτίως των τουρκικών συνόρων οφείλεται σε άφρονες πρωτοβουλίες κάποιων χωρών της Δύσεως, που ήθελαν να αναμορφώσουν την πολιτική φυσιογνωμία των αραβικών κρατών στη Μέση Ανατολή. Oπως δεν έχουν σημασία οι αστοχίες του προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ή του πρωθυπουργού κ. Αχμέτ Νταβούτογλου στα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Το θέμα είναι ότι η Τουρκία ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε διεθνώς τόσο απομονωμένη και σε τόσο μεγάλο εσωτερικό αναβρασμό.

Ο μέγας κίνδυνος, ωστόσο, είναι η διασπορά της κρίσεως προς την Ελλάδα. Μόνον παράφρονες, αιθεροβάμονες και αργόσχολοι θεωρούν ότι η εμβάθυνση της κρίσεως στην Τουρκία μπορεί να αποβεί υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Αλλά ούτε η Συμμαχία μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά εάν η Τουρκία απασφαλίσει τελικώς.

Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αποτελεί εξέλιξη θετική, διότι μπορεί να αποτρέψει μία επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων εξ αφορμής του προσφυγικού προβλήματος. Δεν αρκεί, όμως. Δίαυλοι επικοινωνίας πρέπει να δημιουργηθούν ή να ενισχυθούν –εάν υπάρχουν– με την Αγκυρα. Η ελεγχόμενη ένταση στο Αιγαίο δεν πρέπει να εκτραχυνθεί λόγω των ειδικών συνθηκών, που άλλοι δημιούργησαν αυτενεργούντες. Πέραν των ευρυτέρων, υπάρχουν και ειδικά συμφέροντα των κρατών της περιοχής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή