Το τι είναι η Ευρώπη, κατά τη δική του οπτική, επιχείρησε να εξηγήσει προ ημερών ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν. Και, νιώθοντας σίγουρος ότι λέει κάτι σοφό που η Ιστορία οφείλει να το καταγράψει αυτοπροσώπως, επέλεξε την τεχνική των αφοριστικών διαζεύξεων. «Ευρώπη», είπε, «είναι οι Ελληνες και όχι οι Πέρσες. Ευρώπη είναι η Ρώμη και όχι η Καρχηδόνα. Ευρώπη είναι ο χριστιανισμός και όχι το χαλιφάτο». Το ότι στο ανελαστικό σχήμα του δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν η ποικιλία και η πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων δεν φαίνεται να τον απασχόλησε. Λαϊκιστής είναι, άλλωστε, ο άνθρωπος. Που σημαίνει ασύλληπτα απλουστευτικός και σφόδρα μανιχαϊστής.
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι, αυτήν ειδικά την περίοδο της συστηματικά και από ποικίλα κέντρα και παράκεντρα καλλιεργούμενης μισαλλοδοξίας, το δόγμα του κ. Ορμπαν περί του τι είναι η Ευρώπη και τι δεν είναι αποτελεί το πιστεύω μια πολύ μεγάλης μερίδας των Ευρωπαίων. Πιθανώς της πλειονότητάς τους. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να μη σταθεί κανείς στον ιστοριολογικό προκρουστισμό και στις διανοητικές λαθροχειρίες με τις οποίες ο τειχολάτρης Ούγγρος πολιτικός προσπαθεί να προβάλει σαν αυτονόητη αλήθεια την προσωπική του εκτίμηση.
Λαθροχειρία είναι και κουτοπονηριά, τι άλλο, το να ταυτίζεις σύμπαν το Ισλάμ με τους φασίστες του χαλιφάτου, αδιαφορώντας για τον ιστορικά διαπιστωμένο σύνθετο χαρακτήρα του. Ακριβώς με την ίδια νοοτροπία, το Ισλαμικό Κράτος και γενικά οι φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι ταυτίζουν τη χριστιανοσύνη με την Ιερά Εξέταση, με τους πλέον άγριους και φονικούς εκ των σταυροφόρων, με τους δουλεμπόρους και με τους «εκχριστιανιστές» εξολοθρευτές των γηγενών της αμερικανικής ηπείρου. Και λαθροχειρία είναι να ταυτίζεις την Ευρώπη με τον χριστιανισμό αφενός, αδιαφορώντας όμως για το κήρυγμά του υπέρ της φυλετικά αμερόληπτης αγάπης («ουκ ένι…»), με τον ελληνισμό της αρχαιότητας αφετέρου, αδιαφορώντας και πάλι για το θεμελιώδες γνώρισμά του: το φιλόξενο πνεύμα και τον απόλυτο σεβασμό στους ικέτες.
Αναμφισβήτητα, η σφραγίδα του χριστιανισμού στον βίο της Ευρώπης είναι βαθύτατη, ακόμα και αν δεν καθορίζει τη συμπεριφορά όλων όσοι δηλώνουν χριστιανοί, ιδίως των ποιμένων. Η εξίσωση χριστιανισμός = Ευρώπη όμως, που δεν την ασπάζεται μόνο ο κ. Ορμπαν, αφήνει απ’ έξω κρίσιμα κεφάλαια της ευρωπαϊκής Ιστορίας. Διαγράφει αυθαίρετα, για παράδειγμα, τους Αραβες της Ισπανίας. Διαγράφει επίσης τον Αβερρόη και τον Αβικέννα. Διαγράφει βεβαίως τους Εβραίους, και δεν εννοώ (μόνο) τον Μαρξ ή τον Φρόιντ, αλλά την εβραϊκή φυλή γενικότερα και το μερτικό της σε ό,τι έχει γίνει η Ευρώπη, ακόμα και διά της εφιαλτικής Shoah. Διαγράφει τέλος, ετσιθελικά, τους Ρομά, που και όταν βαφτίζονται χριστιανοί, δεν αποκηρύσσουν τον παγανισμό τους. Αυτό όμως για τον κ. Ορμπαν είναι αυτονόητο: στην Ουγγαρία οι Ρομά διώκονται ανελέητα. Και όχι μόνο από τους ναζί.