Το πανηγύρι της διαφθοράς

2' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σήμερα θα παρακολουθήσουμε ζωντανά στους τηλεοπτικούς δέκτες μας το «πανηγύρι της διαφάνειας». Ή «της διαφθοράς», που λένε και οι «αναμάρτητοι» ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που ειδικεύονται στους λιθοβολισμούς, επί παντός. Θα ακούσουμε πολλά για τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από τους νυν και πιο καταγγελτικά για τη διαφθορά των προηγουμένων. Δεν ξέρουμε αν θα είναι αποκαλυπτικά όσα θα ειπωθούν στη Βουλή, ή θα είναι απλώς λάσπη στον ανεμιστήρα, από αυτή που συνηθίζουν οι συγκυβερνήτες. Το σίγουρο είναι πως η συζήτηση θα κινηθεί στις ράγες της απροσδιόριστης ηθικολογίας και των πλεονεκτημάτων που αυτή έχει. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο διαβόητο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», αλλά στο πλεονέκτημα να επιχειρηματολογείς εναντίον των άλλων χωρίς πραγματολογική βάση. Εξάλλου αυτή είναι η ιστορία της «καταπολέμησης της διαφθοράς» στη χώρα: οι «ηθικοί» αντιπολιτευόμενοι ξεφώνιζαν τους «ανήθικους» κυβερνήτες, μέχρι να γίνουν κι αυτοί κυβερνήτες για να τους ξεφωνίζουν οι επόμενοι αντιπολιτευόμενοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ –και σε αυτόν τον τομέα– απλώς έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα: τράβηξε την ηθικολογία χωρίς πρόταση μέχρι τα άκρα του παραλόγου.

Το μόνο που δεν περιμένουμε να ακούσουμε είναι προτάσεις για την καταπολέμηση του ενδημικού φαινομένου. Οχι μόνο διότι οι προτάσεις δεν πουλάνε στα αφιονισμένα κομματικά ακροατήρια, αλλά διότι η διόγκωση της διαφθοράς ευνοεί πολλούς. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε όσους βάζουν το δάχτυλο στο μέλι, αλλά και σε όσους ατελέσφορα πληρώνονται για να τους ελέγχουν. Επίσης και σε όσους συντηρούν για ίδιον όφελος δομές και κρατικές υπηρεσίες που είναι θερμοκήπια διαφθοράς.

Κακά τα ψέματα. Ενα δαιδαλώδες και συγκεντρωτικό σύστημα, σαν το ελληνικό κράτος, αποτελεί γόνιμο έδαφος για τα άνθη του κακού. Χιλιάδες υπηρεσίες και υπηρεσιούλες, ρυθμίσεις και ρυθμισούλες επιτρέπουν στους επιτήδειους να κάνουν παιγνίδι. Η διαχρονική απάντηση του πολιτικού συστήματος σε αυτό το φαινόμενο ήταν να καταπολεμά το σύμπτωμα, που είναι η διαφθορά, ενισχύοντας τη γεννήτρια που είναι η πολυπλοκότητα. Στο κουβάρι των χιλιάδων ρυθμίσεων που νομοθετήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, προστίθενται κάθε χρόνο επιπλέον ρυθμίσεις και νέες υπηρεσίες. Ετσι, εκτός από τους δυνάμει διεφθαρμένους, αυξάνονται και οι ευκαιρίες διαφθοράς. Στο τέλος ουδείς μπορεί να βρει άκρη πού τελειώνει η νομιμότητα και πού αρχίζει η διαφθορά, προς όφελος, φυσικά, όσων θέλουν να εκμεταλλευτούν το σύστημα.

Θα το επαναλάβουμε: ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης της διαφθοράς είναι η αποκέντρωση και του κόστους της. Αν, για παράδειγμα, οι πολίτες πληρώνουν διά του ΕΝΦΙΑ τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής θα έχουν κάθε συμφέρον και να τα ελέγχουν ενδελεχώς, διότι θα ξέρουν ότι η διαφθορά στο δημαρχείο θα γίνει αύξηση του τέλους. Οταν ο ΕΝΦΙΑ πληρώνεται στο ανώνυμο συγκεντρωτικό κράτος, δημιουργούνται «ευκαιρίες» στους εκάστοτε υπουργούς να το μοιράσουν σύμφωνα με το πολιτικό τους (και όχι μόνο) συμφέρον. Επιπλέον οι πολίτες νιώθουν ότι τα κονδύλια που ξοδεύει η δημοτική αρχή είναι κάτι σαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις· λεφτά για σκόρπισμα. Αν δεν αποκεντρωθεί το κράτος, είτε προς την αγορά (με ιδιωτικοποιήσεις, όπου υπάρχει ανταγωνισμός) είτε σε άλλους ανεξάρτητους φορείς, η διαφθορά θα διογκώνεται.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή