Στενή συνεργασία και μέτρα ασφαλείας

Στενή συνεργασία και μέτρα ασφαλείας

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ακούγεται συχνά, ύστερα από την τραγωδία στις Βρυξέλλες, ότι έχει μεγάλη ευθύνη η βελγική Αστυνομία και ότι είναι μεγάλες οι «τρύπες» που διαπιστώνονται στα μέτρα ασφαλείας. Ομως δεν πρέπει να λησμονούμε πόσο δύσκολο είναι να προλαβαίνει η Αστυνομία τούς βομβιστές αυτοκτονίας.

Αν οι τρομοκρατικές οργανώσεις χρησιμοποιούν τόσο συστηματικά αυτόν τον τρόπο σύγκρουσης με τους «εχθρούς», είναι γιατί ταιριάζει απολύτως με τους στόχους τους. Θέλουν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες. Να τους δείξουν ότι τα κράτη μας δεν είναι σε θέση να μας προστατεύσουν. Οτι μπορούν να μεταφέρουν στη δική μας καθημερινότητα όσα τρομερά συμβαίνουν στον δικό τους τόπο. Αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά της τρομοκρατίας τα γνωρίζει η Ευρώπη και, γενικότερα, η κοινότητα των μεγάλων και ελεύθερων κοινωνιών, μέλος των οποίων είμαστε κι εμείς. Υπάρχει προϊστορία. Κανόνες αστυνόμευσης, νόμοι και νομολογία, εξειδικεύσεις και συστήματα παρακολουθήσεων, όλα είναι «στημένα» πάνω στην ανάγνωση των εχθρών της κοινωνίας και της πρόληψης των απάνθρωπων ενεργειών τους. Δυστυχώς, όμως, με την ισλαμική τρομοκρατία τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Κυρίως γιατί δίπλα σε μια ιδεολογική και οπωσδήποτε «πολιτική» θεώρηση υπάρχει μια θρησκευτική και, επομένως, μια μεταφυσική τοποθέτηση των ατόμων που συμμετέχουν και εκτελούν τις αποστολές αυτοκτονίας.

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις όταν κάποιος επιχειρεί να «γυρίσει» τον κόσμο σε βιβλική κατάσταση, λέγοντας «αποθανέτω ψυχή μου μετά των αλλοφύλων», επειδή κάποιοι πείθουν κάποιον «μαχητή του Ισλάμ» να νιώθει υπερήφανος ότι «ους εθανάτωσε εν τω θανάτω αυτού, πλείους ή ους εθανάτωσεν εν τη ζωή αυτού».

Αυτή η υπερβατική διάσταση, που προσδίδει η ιδεοληψία σε μιαν απλώς δολοφονική πράξη, αποτέλεσμα «νευρωτισμού και δυστυχίας», με την οποία οι θρησκείες πλακώνουν ενίοτε την ψυχή των ατόμων, όπως εξήγησε ο Φρόιντ, ξεπερνά τη λειτουργία της σύγχρονης κοινωνίας.

Βεβαίως, ακόμα και στη δική μας εθνικοαπελευθερωτική παράδοση, οι δάσκαλοι ζητούσαν να διδαχτούμε από τον ηρωισμό του κοσμοκαλόγερου, όπως τον φαντάστηκε ο Βαλαωρίτης: «Εσήκωσε τα μάτια του ο Σαμουήλ στον κρότο – και στάζ’ απ’ τη λαβίδα του επάνω στο βαρέλι μια φλογερή σταλαματιά απ’ του Θεού το γαίμα…». Στο Κούγκι, βεβαίως, σύμβολο της απειλής προς τους «κατακτητές», όπως την εκστόμισε ο εγγυητής της κυβέρνησης, όταν ακόμα όμνυε αντίστασιν στα μνημόνια. Οχι όμως και τις ζωές αθώων!

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, αυτό που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε είναι να υψώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε φραγμούς ασφαλείας. Χρειάζονται μέτρα προφύλαξης σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, κάμερες ασφαλείας, πραγματικά κρατική υπηρεσία πληροφοριών και, κυρίως, άμεση και στενή συνεργασία όλων των υπηρεσιών. Ας συνεργαστούν, επιτέλους, οι πολιτικοί μας σε αυτό το ζήτημα υψηλού κρατικού ενδιαφέροντος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή