Η είδηση της αθώωσης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, του Σέρβου υπερεθνικιστή πολιτικού Βόιτσλαβ Σέσελι, έσκασε με μεγάλο κρότο χθες στις χώρες που ενδιαφέρονταν άμεσα για την τύχη του. Η απόφαση χαροποίησε τους Σέρβους, που δεν την ανέμεναν, και εξόργισε τους Κροάτες και τους μουσουλμάνους, που σύμφωνα με το κατηγορητήριο υπήρξαν θύματα των παραστρατιωτικών ομάδων που ίδρυσε και καθοδήγησε στους πολέμους της Κροατίας και της Βοσνίας. Εως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές δεν είχε ασκηθεί έφεση κατά της απόφασης όμως από την εισαγγελία του ΔΠΔ, αφέθηκε ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. «Θα συνεχίσουμε να εξετάζουμε τον συλλογισμό των δικαστών ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχει βάση για να υποβληθεί έφεση», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η εισαγγελία. Σε κάθε περίπτωση, η πρωτόδικη απόφαση εκτός του ότι πυροδότησε υποβόσκοντες εθνικισμούς, κατέδειξε μια σοβούσα σε όλες τις πλευρές αμφισβήτηση του Δικαστηρίου ανάλογα με το κατά πώς τις βόλευαν οι αποφάσεις του.
Μέχρι να αθωώσει χθες τον Σέσελι, το ΔΠΔ, για τους Σέρβους δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα όργανο συγκροτημένο και κατευθυνόμενο από τη Δύση για να τιμωρήσει μόνο τους ομοεθνείς τους που κατηγορήθηκαν για εγκλήματα επί των αντιπάλων τους. Τώρα, εκτός και αν ασκηθεί έφεση, η παγιωμένη πεποίθηση περί «δικαιοσύνης των νικητών» ίσως αναθεωρηθεί, τουλάχιστον σε μια μερίδα της σερβικής κοινής γνώμης, και βέβαια ο Σέσελι θα καταχωρισθεί στη σερβική συνείδηση ως ήρωας του έθνους. Ο πρωθυπουργός της Κροατίας, Τίχομιρ Ορέσκοβιτς, κατήγγειλε ως «επαίσχυντη» την ετυμηγορία. Ηταν όμως το ίδιο δικαστήριο που απονέμοντας τότε «πραγματική δικαιοσύνη» είχε αθωώσει σε δεύτερο βαθμό –στον πρώτο του είχε επιβληθεί βαριά ποινή– τον συμπατριώτη του στρατηγό Αντε Γκοντόβινα, κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου εις βάρος των Σέρβων της Κράινα, προκαλώντας ντελίριο εθνικού ενθουσιασμού στην Κροατία. Για τους Κροάτες, φυσικά, ο Γκοντόβινα δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα, αφού ό,τι και αν έκανε το έκανε για το καλό του έθνους.
Το ίδιο δικαστήριο, που τώρα βάλλεται από τους αντιπάλους των Σέρβων, έκρινε αθώο σε δεύτερο βαθμό τον διαβόητο «κομαντάντε» του UCK στο Κόσοβο, Ράμους Χαραντινάι, ο οποίος έγινε στη συνέχεια πρωθυπουργός, αλλά και τον μουσουλμάνο πολέμαρχο και «Αρκάν της Βοσνίας» αποκαλούμενο, Νάσερ Οριτς και μερικούς άλλους. Και ακόμα πριν από λίγες μέρες αυτό το δικαστήριο τιμώρησε με ποινή φυλάκισης σαράντα χρόνων τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, ενώ απομένει η ετυμηγορία για τον στρατηγό Μλάντιτς για να κλείσει τον κύκλο του. Η απόδοση δικαιοσύνης για εγκλήματα που διαπράχθηκαν σ’ έναν εμφύλιο πόλεμο, όπως ο γιουγκοσλαβικός, όπου η αλήθεια έπρεπε να αναζητηθεί σε ποτάμια αίματος και σωρούς ερειπίων, δεν ήταν σίγουρα εύκολη υπόθεση, αν κρίνουμε πώς εισέπρατταν και εξακολουθούν να εισπράττουν τις αποφάσεις του οι εμπόλεμοι.