Ελληνικό Φεστιβάλ ώρα μηδέν

Ελληνικό Φεστιβάλ ώρα μηδέν

2' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ο Γιαν Φαμπρ και το Ελληνικό Φεστιβάλ απασχόλησαν τους φίλους του θεάτρου (όχι μόνον αυτούς, αλλά κυρίως αυτούς), κι ας είχε «σκάσει» παράλληλα το (πολύ πιο) σοβαρό ζήτημα Wikileaks και ΔΝΤ. Ας είναι. Μετά τον αιφνιδιασμό που επιφύλαξε ο Βέλγος καλλιτέχνης στην ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, παραιτούμενος προτού καν αναλάβει καθήκοντα, έγινε γνωστό πως τη θέση του καταλαμβάνει τώρα ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Καλλιτέχνης αλλά και «programmer» (όρος του Φαμπρ), δηλαδή άνθρωπος με διαχειριστική και οργανωτική εμπειρία, δεδομένου ότι ίδρυσε και διευθύνει εδώ και χρόνια το Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Το όνομα του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου «έπαιζε» από την πρώτη στιγμή που απομακρύνθηκε ο Γιώργος Λούκος, παρ’ όλα αυτά το Υπουργείο Πολιτισμού επέλεξε την οδό Φαμπρ. Γιατί; Δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε τις διεργασίες μέσα από τις οποίες οι αρμόδιοι κατέληξαν στην επιλογή Φαμπρ.

Η ειρωνεία είναι ότι το πλήγμα στην επιλογή του υπουργείου προήλθε από τους παραδοσιακά «δικούς του ανθρώπους», ηθοποιούς και σκηνοθέτες, οι περισσότεροι από τους οποίους στήριξαν και με την υπογραφή τους προεκλογικά τον –τότε αντιμνημονιακό– ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ, έτσι γενικώς και αορίστως, όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου που εξέδωσε το υπουργείο Πολιτισμού, που εξώθησαν τον Φαμπρ σε φυγή. Δεν έδιωξαν τον Φαμπρ οι αντισυριζαίοι «φιλελέδες» ή οι ομοφοβικοί και οι διάφορες θεούσες που σκανδαλίστηκαν από το ανδρικό γυμνό. Οι θεατράνθρωποι που συγκεντρώθηκαν στο θέατρο Σφενδόνη δεν ήταν οπαδοί του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πάνω απ’ όλα, στον χορό των διαμαρτυριών κατά της επιλογής του Φαμπρ προστέθηκε και το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι λησμόνησε, λοιπόν, ο κύριος υπουργός στο δελτίο Τύπου, όταν μιλά γενικά και αόριστα για ΜΜΕ και κόμματα που με «συντονισμένες επιθέσεις» μάς εξέθεσαν στο εξωτερικό.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δήλωση παραίτησης του Γιαν Φαμπρ. Εκεί αναφέρει πως στην αρχική συμφωνία με την κυβέρνηση του είχαν υποσχεθεί «καλλιτεχνικές επιλογές με πλήρη ελευθερία», προσθέτοντας ότι «αυτό δεν φαίνεται να είναι πλέον δυνατόν στην Ελλάδα». Προφανώς και ο άνθρωπος ένιωσε το εχθρικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε στον κόσμο, φαίνεται όμως πως ενοχλήθηκε από την πίεση που του ασκήθηκε να προστεθεί ελληνικό χρώμα στο βελγικό του σχέδιο, γι’ αυτό και, όπως διέρρευσε, τελικά, εφόσον παρέμενε στο Φεστιβάλ, ο Φαμπρ θα έκανε «τα δικά του» και κάποια ελληνική επιτροπή θα αποφάσιζε για τις ελληνικές συμμετοχές. Περίεργα πράγματα. Σίγουρα ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης (μας αρέσει δεν μας αρέσει), όπως ο Φαμπρ, δεν είχε τίποτε απ’ όλα αυτά ανάγκη…

Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο κ. Μπαλτάς: στην έλλειψη υπομονής και ψυχραιμίας εκ μέρους του καλλιτεχνικού κόσμου. Στην υπόθεση Φαμπρ το αγοραίο ύφος περίσσεψε. Οι κινήσεις όμως των ιθυνόντων μόνον ανησυχία προξενούν. Εντάξει, θέλουν να αλλάξουν κάποια πράγματα στο Φεστιβάλ (θεμιτό), κινούνται όμως όχι μεθοδικά αλλά με μεθοδεύσεις. Η όλη απομάκρυνση Λούκου «μύριζε» μεθόδευση παρασκηνίου, όχι όμως μέθοδο. Αποτέλεσμα; Πολύ αργοπορημένα ο κ. Λούκος να απομακρυνθεί τον Ιανουάριο και τώρα να φτάσουμε στο φιάσκο Φαμπρ. Εν τω μεταξύ υπάρχει ένα Φεστιβάλ που πρέπει να στηθεί και βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν.

Την Κυριακή το πρωί στη δημόσια τηλεόραση, ο κ. Μπαλτάς ανακοίνωσε πως Φεστιβάλ θα γίνει, απλώς «ίσως να είναι λίγο χειρότερο από το περσινό» (!). Αυτή την κατάσταση καλείται να διαχειριστεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Το μόνο που μένει τώρα είναι να του ευχηθούμε ολόψυχα καλή επιτυχία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή