Πάλι καλά, να λέμε, που ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας Δημήτρης Βίτσας δεν μίλησε για βομβαρδισμούς. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, σε αντιστοιχία της ρήσης του «Δεν καταλάβαμε γιατί μας κατηγορούν. Μήπως γιατί δεν ρίξαμε δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες;» («Ημερησία», 16.4.2016), να πει: «Δεν καταλάβαμε γιατί μας κατηγορούν. Μήπως γιατί δεν βομβαρδίσαμε την Ειδομένη;».
Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της πλήρους απραξίας που επιδεικνύει η κυβέρνηση στο προσφυγικό και της τήρησης της δημόσιας τάξης, που είναι στις υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τη διέγραψαν. Στήθηκε από το πουθενά ένας ολόκληρος άτυπος καταυλισμός που εγκυμονεί χιλιάδες κινδύνους και για την υγεία των δύστυχων. Η χώρα είναι μήνες τώρα αποκλεισμένη στον Βορρά. Τρένα με εμπορεύματα εκατομμυρίων δεν μπορούν να περάσουν, επειδή κάποιοι έστησαν σκηνές πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές. Προκαλούνται τεράστιες ζημιές σε μία, έτσι κι αλλιώς, ευπαθή οικονομία. Αρχισαν να ξεσπούν οι πρώτες ταραχές… Και ένας από τους αρμόδιους το αμπελοφιλοσοφεί: τι είναι η ζωή και τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Το να επιβάλλει η κυβέρνηση τη νομιμότητα, όπως είναι υποχρέωσή της, προφανώς δεν το έχει σκεφτεί. Ετσι κι αλλιώς, το κόμμα του είναι αλλεργικό στην έννοια αυτή.
Υπάρχει, όμως, το παράδειγμα της πλατείας Βικτωρίας στην Αθήνα, η οποία εκκενώθηκε δίχως να χρειαστεί να πέσουν δακρυγόνα ή πλαστικές σφαίρες, αλλά μόνον η παρουσία του κράτους, υπό τη μορφή των αστυνομικών. Συνεπώς το μόνο που δείχνει η κατάσταση σε Ειδομένη και Πειραιά είναι η βασική φιλοσοφία του ΣΥΡΙΖΑ, που συνοψίζεται στο «έλα, μωρέ, τώρα…», αλλά αυτήν τη φορά με ανθρωπιστικό φερετζέ.
Ουδείς εχέφρων άνθρωπος είναι υπέρ της καταφυγής στη νόμιμη βία για την εκκένωση των τσαντιρομαχαλάδων. Ομως, καλώς ή κακώς, αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζει «μηχανισμός καταστολής» γι’ αυτό τον λόγο υπάρχει. Δεν είναι θέμα μεταναστών ή προσφύγων. Και μια ομάδα γηγενών να κατασκήνωνε στο λιμάνι του Πειραιά πάλι η Αστυνομία θα έπρεπε να εκκενώσει τον χώρο. Τι θα κάναμε αν κάποιοι –ντόπιοι ή μετανάστες– αποφάσιζαν να κατασκηνώσουν στην Ακρόπολη; Μήπως θα λέγαμε: «Tι να κάνουμε; Ταλαιπωρημένοι από το μνημόνιο άνθρωποι είναι. Ας τους εκεί»; Δεν θα επιχειρούσε κάποιος την εκκένωση με τον τρόπο της πλατείας Βικτωρίας, ή αλλιώς;
Η απραξία κυβέρνησης φουντώνει όλα τα προβλήματα. Βλέπουμε την οικονομία να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα, επειδή η κυβέρνηση δεν τολμά, δεν θέλει, δεν μπορεί. Το αποτέλεσμα είναι να προστίθενται επιπλέον μέτρα στα επιπλέον μέτρα που είχε συμφωνήσει. Το ίδιο γίνεται και στο μεταναστευτικό: Η απραξία της κυβέρνησης όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις να φουντώσει ο ρατσισμός.
Κουίζ: Στα πόσα επεισόδια σαν το προχθεσινό της Ειδομένης θα αρχίσουν να δυσφορούν –έστω με τη «βοήθεια» της Χρυσής Αυγής– φιλήσυχοι πολίτες κατά των προσφύγων; Πόσο χρειάζεται για να αντιστραφεί το κλίμα, όταν υπάρχουν και ύποπτοι «αλληλέγγυοι» που προπαγανδίζουν τη σύγκρουση, επειδή νομίζουν ότι από την Ειδομένη θα ξεκινήσει η παγκόσμια επανάσταση; Η λογική του «άστο γι’ αργότερα» οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Δεν υπάρχει ανάγκη η ίδια τακτική να φουντώσει και τη Χρυσή Αυγή.