Η προληπτική κατάστρωση μέτρων είναι αντίθετη στη συνταγματική τάξη, λένε ορισμένοι, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο ένοικος των όχι και τόσο παλαιών ανακτόρων. Επομένως, συνεχίζουν οι ίδιοι, δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει αυτό που φέρεται να ζητεί το Ταμείο. Να σημειώσουμε –ειρήσθω εν παρόδω– ότι στην πραγματικότητα τον Μηχανισμό Αυτόματης Εφαρμογής Μέτρων Σταθεροποίησης τον χρειάζεται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθεροποίησης, το περίφημο ESM, το οποίο προτιμά ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος στον ρόλο του ελεγκτή. Αυτό, είναι αλήθεια, βάζει τα λεφτά, στο διοικητικό του συμβούλιο συνεδριάζουν τα στελέχη των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, που νοιάζονται να σταματήσει –κάποτε– η Ελλάδα να χρειάζεται νέα και περισσότερα δανεικά. Οι εταίροι δεν κατανοούν για ποιον λόγο αποτελεί πρόβλημα η έλλειψη πρόνοιας, στη συγκρότηση του κράτους μας, μηχανισμών αυτόματης σταθεροποίησης. Αν δεν υπάρχει κάτι και πιστεύουμε ότι αυτό αποτελεί σημαντική έλλειψη ή, σε κάθε περίπτωση, θα είναι χρήσιμο να το αποκτήσουμε, τότε κάνουμε ακριβώς αυτό: το δημιουργούμε με το κατάλληλο νομοθέτημα.
Πράγματι, στις αμέσως επόμενες εβδομάδες θα συμπεριληφθεί στο οπλοστάσιο αντιμετώπισης κρίσεων η κατάλληλη ρύθμιση. Στο σχέδιο επικαιροποίησης του τρίτου μνημονίου σημειώνεται: «Προκειμένου ο μηχανισμός πρόσθετης διασφάλισης να είναι αξιόπιστος, θα προβλέπεται με νόμο η δυνατότητα αυτόματης μείωσης των ανελαστικών δαπανών και καταγεγραμμένων απαιτήσεων αλλά και επιλεγμένων ελαστικών δαπανών καθώς και η αύξηση, με σεβασμό στο ελληνικό Σύνταγμα, των άμεσων και έμμεσων φορολογικών εσόδων». Ο σκοπός είναι εξίσου σαφής: «Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που θα προβλέπονται στον μηχανισμό θα πρέπει να οδηγούν σε μόνιμη διόρθωση του χάσματος». Η συμφωνία αυτή θα ενισχύει δραστικά την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης. Να μην ξεχνάμε ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης των επενδυτών και άλλων οικονομικών παραγόντων στην ελληνική κυβέρνηση είναι το μεγάλο και πραγματικό πρόβλημα της χώρας. Οχι πως δεν είχαν πρόβλημα εμπιστοσύνης οι προηγούμενες. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχασε πολύ γρήγορα την εμπιστοσύνη όλων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε την εμπιστοσύνη των εταίρων, αλλά την υπονόμευσαν ο κ. Σαμαράς και η οριστική κατακρήμνιση του ΠΑΣΟΚ στα μάτια των ψηφοφόρων. Και ο Αλέξης Τσίπρας ξόδεψε το μικρό αλλά σεβαστό απόθεμα εμπιστοσύνης που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2014.
Επομένως, όλοι θεωρούν πλέον ότι οι Ελληνες πολιτικοί είναι απρόβλεπτοι, δεν τηρούν όσα συμφωνούν και ότι προτιμούν να επιβαρύνουν τους πολίτες με τις καθυστερήσεις και τις καρκινοβασίες τους. Με δύο λόγια, ο Μηχανισμός είναι η χρήσιμη, απαραίτητη αλλά και αναγκαία συνθήκη για να κλείσουμε την άχαρη αυτή περίοδο ολοκλήρωσης της συμφωνίας του περασμένου καλοκαιριού.