Το έργο παίζεται και ξαναπαίζεται μονότονα τις τελευταίες δεκαετίες, με κάθε κυβέρνηση και με ποικίλους τίτλους, γνωστότερος των οποίων, αν και μάλλον λαθεμένος, είναι το «Γνωστοί άγνωστοι»: Μετά την πρώτη μολότοφ, το πολύ τη δεύτερη, που εκτοξεύεται από νεαρούς, συχνά έφηβους, με πλήρως ή μερικώς καλυμμένα χαρακτηριστικά, τα ΜΑΤ βάλλουν κατά του κύριου όγκου των διαδηλωτών. Τους λούζουν με χημικά και τους σημαδεύουν με κροτίδες. Κι ας μην έχουν καμία σχέση με τη μολοτοφοβολία. Σαν να περίμεναν το σύνθημα ή τη δικαιολογία, οι δυνάμεις της «νόμιμης βίας» ξαμολιούνται στην άσκηση εκείνης της μορφής βίας που κυρίως τις ευχαριστεί, αν κρίνουμε από την επιμονή με την οποία τη μετέρχονται: της παράνομης, της απολύτως αναίτιας και απροσχημάτιστης· της γενικευμένης.
Χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία, το έργο, που έδωσε από παλιά λαβή για την εκπόνηση διαφόρων σεναρίων, ευφάνταστων ή ευλογοφανών, ανέβηκε και προχθές Κυριακή στη συνηθισμένη του σκηνή: την πλατεία Συντάγματος, και πάλι καγκελόφραχτη, δυστυχώς. Μερικές μολότοφ κι αμέσως έπειτα οι «προσβεβλημένες» δυνάμεις ασφαλείας εξαπέλυσαν μαζική χημική επίθεση εναντίον όσων απλώς διαδήλωναν την αγωνία τους για τη βαριά μοίρα που προδιαγράφει γι’ αυτούς το νέο μνημόνιο. Σε μια τέτοια επίθεση δύσκολα δίνεις τον τίτλο της τυφλής και πολύ πιο εύκολα της εθελότυφλης ή στοχευμένης.
Η πρωτοτυπία τώρα: η καταγγελία του κατ’ εξοχήν κυβερνώντος κόμματος εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων, δηλαδή εναντίον του υπουργείου στο οποίο υπάγονται. «Ο ΣΥΡΙΖΑ», ανακοίνωσε το γραφείο Τύπου του, «καταδικάζει τις ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων και τη χρήση δακρυγόνων, η οποία οδήγησε και στον τραυματισμό διαδηλωτών… Αναμένουμε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να διεξαγάγει εξονυχιστικό έλεγχο και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Τα κρούσματα αστυνομικής βίας και η ασυλία όσων τα υποθάλπουν πρέπει να τελειώσει». Συντονισμένη και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: «Η συγκέντρωση στιγματίστηκε από τη χρήση δακρυγόνων και τη χρησιμοποίηση κλομπ… Καλούμε την κυβέρνηση άμεσα να λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες, ώστε να μπει ένα τέρμα σε αυτήν την κατάσταση που μας προσβάλλει όλους μας και δεν τιμά σίγουρα και την ίδια». Τι έπραξε το εγκαλούμενο υπουργείο; Επραξε… ανακοίνωση: «Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν πρόκειται να ανεχθεί ενέργειες και πρακτικές πέραν των κανόνων που έχει καθορίσει». Μάλιστα. Για να προσφύγουμε στη λαϊκή θυμοσοφία, πάντα μεταφορικά, η γάτα το ’πε στον σκύλο κι ο σκύλος ούτε καν στην ουρά του.
Δεν είναι παράδοξο ούτε ελληνική πατέντα η σχετική διάσταση (και η συνακόλουθη διφωνία) ανάμεσα στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα, ρητορικά ιδεαλιστικότερο, και στην (πραγματιστική) κυβερνητική μορφοποίησή του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως έχουμε μια απολύτως ιδιότυπη μετάφραση και καταχρηστική εφαρμογή της προτροπής «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». Η εντολή του Χριστού ισχύει αποκλειστικά επί ελεημοσύνης. Οχι επί κυβερνητικής ευθύνης.