Αραγε, να σβήνω πυρκαγιές ή λέξεις;

Αραγε, να σβήνω πυρκαγιές ή λέξεις;

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Κλείστε τα βιβλία και βγάλτε μία κόλλα για τεστ». Αγχος, το λιγότερο, προκαλεί πάντα στους μαθητές η εντολή αυτή των καθηγητών για το αιφνιδιαστικό τεστ κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Καθόλου παράξενο, αφού κάθε (ασχέτως σημασίας) εξέταση, αγώνας, δοκιμασία εκτινάσσουν την αδρεναλίνη. Περνούν συνήθως πολλά χρόνια από τα γυμνασιακά του –ίσως όταν τα δικά του παιδιά πάνε σχολείο– για να διαπιστώσει ο πολίτης ότι σε πολλές περιπτώσεις οι καθηγητές βάζουν το ωριαίο διαγώνισμα όχι μόνο για να αξιολογήσουν την πρόοδο των μαθητών, αλλά και γιατί… βαριούνται εκείνη την ημέρα να κάνουν το μάθημα.

Η… ήσσων προσπάθεια, άλλωστε, είναι μία από τις αιτίες που το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αξιολογεί τους μαθητές στο γυμνάσιο και το λύκειο με εξετάσεις κατά το τέλος της σχολικής χρονιάς. Θα ήταν προτιμότερο η αξιολόγηση σε κάθε μάθημα να γίνεται μέσω, για παράδειγμα, εργασιών που θα έκαναν οι μαθητές, αλλά ξέρετε πόση δουλειά θέλει η οργάνωση, ο συντονισμός, η επίβλεψη και τελικά η βαθμολόγηση των εργασιών μαθητών τριών τάξεων; Πολύ περισσότερη σε σύγκριση με τη διόρθωση γραπτών, για τα οποία οι ασκήσεις-ερωτήσεις είναι οι ίδιες, ενώ περιέχουν ερωτήσεις-τυφλοσούρτη, του τύπου Σωστό-Λάθος.

Επίσης, με τον ίδιο τύπο εξετάσεων εισάγονται όσοι θέλουν να σπουδάσουν στην (ακαδημαϊκή) Φιλολογία με εκείνους που στοχεύουν στην «πρακτική» Πυροσβεστική, εκείνοι που θέλουν να γίνουν νομικοί και οι υποψήφιοι αστυνόμοι. Το καλύτερο για όλους είναι να παπαγαλίσουν και έχει ο… θεός των εξετάσεων. Tι μας ενδιαφέρει που ο ένας στους έξι επιτυχόντες (10.422 στο σύνολο 65.253 ) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το 2015 εισήχθη με βαθμό κάτω από τη βάση του 10; Σημασία για τους κρατικούς αρμοδίους έχει ότι ο επιτυχών «πέρασε» στις εξετάσεις.

Βέβαια, η ευκολία που προσφέρει μια απλή εξέταση βολεύει όλο τον δημόσιο βίο. Για παράδειγμα, με βάση σχετική πρόταση του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, θα διενεργηθούν εξετάσεις των δημοσίων υπαλλήλων που αποφοίτησαν από ιδιωτικές τεχνικές σχολές, οι οποίες έκλεισαν μετά τη διαπίστωση σωρείας παραβάσεων και ατασθαλιών. Και αυτό, παρότι οι πρώτες σχετικές καταγγελίες –προ δεκαετίας– έκαναν λόγο για «βιομηχανία άριστων απολυτηρίων» με πολλούς ευνοούμενους. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν προχωρεί σε εις βάθος έρευνα για το κατά πόσον κάθε κάτοχος παράτυπου απολυτηρίου έχει δώσει το… δωράκι του για να τον αποκτήσει. Παράλληλα, παρακάμπτει τον πειθαρχικό κώδικα που προβλέπει για τους κατόχους πλαστών πτυχίων το μέτρο της απόλυσης. Αντίθετα, επιλέγει την πιο εύκολη λύση, των εξετάσεων.

Η ουσία είναι ότι η ελληνική κρατική διοίκηση –και κατ’ επέκταση η κοινωνία– προσκολλάται σε συστήματα με εχέγγυα αδιαβλητότητας, αλλά ισοπεδωτικά, όχι γιατί δεν μπορεί να επιλέξει με κριτήρια ουσίας αλλά διότι αρνείται να παραδεχθεί την κατάρρευση των δομών της από την αναξιοκρατία, τον καιροσκοπισμό, τη διαφθορά, την ελάχιστη προσπάθεια. Ετσι, με μία εξέταση ξεχνιέται…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή