Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ. Αν προσθέσουμε τη χρονολογία στο 2016, το άθροισμα μας δίνει 2.400 χρόνια τα οποία εορτάζονται μετά φανών και λαμπάδων από τους απογόνους του. Πλην, όμως, επειδή πρόκειται για τον Αριστοτέλη και όχι για τον Μάγο του Οζ μια μικρή προσοχή στη λογική θα βοηθούσε κάπως. Για να βγει το άθροισμα 2.400 στον λογαριασμό, θα πρέπει να συνυπολογισθεί και το έτος Μηδέν. Ως γνωστόν, όμως, το ημερολόγιο μεταπήδησε ως διά μαγείας από το 1 π.Χ. στο 1 μ.Χ., οπότε φέτος θα πρέπει να εορτάζονται τα 2.399 χρόνια από τη γέννηση του φιλοσόφου. Περίεργα πράγματα θα μου πείτε και διόλου βολικά για έναν λαό που τιμά την αριστοτελική σκέψη. Η παρουσία της αριστοτελικής φιλοσοφίας είναι τόσο έντονη και τόσο ζωντανή στη σύγχρονη Ελλάδα, ώστε μας είχε φάει η αγωνία. Πότε επιτέλους θα εορτάσουμε τα 2.400 χρόνια από τη γέννηση του «δικού μας»;
Εξ ου και η εντελέχεια του έτους Μηδέν. Η πραγμάτωση του «ου ένεκα» της ύπαρξής του σημαίνει και τη λύτρωση της ελληνικής κοινωνίας από την προσμονή του εορτασμού. Και μη μου πείτε ότι δεν αισθανθήκατε κάτι σαν ρίγος μεταφυσικό όταν μάθατε ότι την ίδια χρονιά που η Ελλάς εόρταζε το «έτος Αριστοτέλη», η αρχαιολογική σκαπάνη απελευθέρωσε από τη σιωπή των αιώνων τον τάφο του; Κάτι συμπτώσεις βρε παιδί μου. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Το αθέατο αλλά πανταχού παρόν πνεύμα του ελληνισμού, αθάνατο και αΐδιο, θέλησε κι αυτό να συμμετάσχει στη χαρά του ελληνικού λαού. Κάθε κυβέρνηση κι ο τάφος της θα μου πείτε. Η προηγούμενη είχε τον Μεγαλέξαντρο, η σημερινή τον Αριστοτέλη. Το λες και πνευματική αναβάθμιση.
Ή μήπως είναι τυχαίο ότι οι Σαμαροβενιζέλοι ατύχησαν με τον Μεγαλέξαντρο; Το πνεύμα του ελληνισμού, διαπιστώνοντας πως η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να πέσει, δεν θέλησε να εκτεθεί προσφέροντας ένα τόσο πολύτιμο μνημείο στους ατυχήσαντες μνημονιακούς. Ενώ τώρα, τυφλωμένο από το φωτοστέφανο της σοφίας στο πρόσωπο των Κυρίτσηδων του τόπου τούτου, απεφάνθη πως μόνον ένας Αριστοτέλης μπορεί να τα βγάλει πέρα μαζί τους.
Αυτή είναι η μοίρα της αρχαίας σοφίας παρά τοις επιγόνοις θα μου πείτε και θα συμφωνήσω μαζί σας. Μπορεί να μην έχουν διαβάσει ούτε μια σελίδα Αριστοτέλη, μακριά από μας, ξέρουν όμως να διοργανώνουν μνημόσυνα για τους συγγενείς τους.