Τι απέγινε ο δήμαρχος Καμίνης;

Τι απέγινε ο δήμαρχος Καμίνης;

3' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ξεχάστε τον βραχνά της πολιτικής ορθότητας και παραδεχθείτε μαζί μου ότι αυτοί που έκλεψαν τις προτομές των λογοτεχνών από το κέντρο της Αθήνας είναι ζώα. Ζώα*. Ετσι σκέτο, χωρίς την ειρωνική προσθήκη μιας δήθεν συγγνώμης για τα προσχήματα.

Αυτά τα ζώα, λοιπόν, είναι ζώα επειδή δεν έχουν ούτε ιδέα για την αξία της Ιστορίας. Διότι αυτοί έκλεψαν τις προτομές για το μέταλλο (για ένα κέρδος, δηλαδή, 100-150 ευρώ ανά προτομή) και άφησαν πίσω, οι πανηλίθιοι, τις μαρμάρινες βάσεις επί των οποίων είναι εγχάρακτη η επιγραφή «ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Λ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ» και ακολουθεί ο μήνας και το έτος. Κουκούτσι μυαλό αν είχαν αυτά τα ζώα, θα καταλάβαιναν ότι η πραγματική αξία, έστω και αν δεν μπορούν να την εξαργυρώσουν αμέσως, είναι σε αυτές τις ιστορικές για την πόλη των Αθηνών επιγραφές πάνω στο μάρμαρο! Ξέρετε τι θα πιάνουν σε 200 χρόνια από τώρα στου Sotheby’s; Αν μάλιστα διατίθεται ολόκληρη η βάση στη δημοπρασία; Με διατηρημένο μάλιστα το αυθεντικό χρυσό χρώμα με το οποίο είχαν περάσει τα γράμματα;

Δεν λέω τίποτα όμως… Δεν υπάρχει λόγος να ξέρετε. Γιατί να σας ανοίξω τα μάτια; Στους καιρούς που ζούμε, ο καθένας για τον εαυτό του. Θα πάω εγώ, με κάτι φίλους, να σηκώσω τα μάρμαρα και θα τα κρύψω ως επένδυση για το μέλλον. Πώς κάνουν κάποιοι με τα κρασιά ή τις αντίκες; Αν έχω οργανώσει τη δουλειά καλά (γερό φορτηγάκι, έμπειροι εργάτες), θα γίνει γρήγορα και δεν νομίζω ότι θα έχω πρόβλημα. Ο καθένας μπορεί να πάει στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων και να κάνει ό,τι θέλει στον κήπο του. Αλλωστε, τα ζώα πήγαν τη μια μέρα και έκλεψαν τις τέσσερις προτομές, για να επιστρέψουν την επομένη και να κλέψουν την πέμπτη. Σημειωτέον, δε, ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά παρόμοιου βανδαλισμού στον συγκεκριμένο δημόσιο χώρο.

Ο Δήμος Αθηναίων τι κάνει άραγε; Εκτός από το ανθρωπιστικό πρόγραμμα (για το οποίο ο δήμος είναι αξιέπαινος), υπάρχει και μια πόλη, την οποία ο Γιώργος Καμίνης έχει αγνοήσει. Πέραν του περιστατικού αυτού, το κέντρο είναι γενικώς σε κατάσταση χειρότερη και από την εποχή Κακλαμάνη. Ως προς τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εξακολουθεί η ίδια ασυδοσία.

Μέχρι πρότινος, η απραξία του δημάρχου μπορούσε να αποδοθεί στην ηπιότητα –κατά τους επικριτές του, στη μαλθακότητα– της προσωπικότητάς του. Τώρα πια, όμως, έπειτα από τόσον καιρό, η απραξία του Γιώργου Καμίνη αποκτά πολιτικό νόημα: ο Καμίνης κάνει ό,τι και η Δούρου. Τίποτε, δηλαδή, το οποίο να επιφέρει τη φθορά του πολιτικού κόστους, αλλά μόνον αυτά που θα τύχουν της γενικής επιδοκιμασίας, λ.χ. το ανθρωπιστικό πρόγραμμα. Και περιμένει, όπως και η Ρένα, να έρθει η σειρά του. Αν η περιφερειάρχης Αττικής είναι μια ρεζέρβα για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί να μην είναι ο δήμαρχος Αθηναίων για την Κεντροαριστερά; Ιδίως όπως τείνει να γίνει η Κεντροαριστερά…

*: Για τυχόν επιλήσμονες και σεμνότυφους, θυμίζω ότι ο ιδιαιτέρως δημοφιλής πολιτικός αρχηγός Βασίλειος Λεβέντης έφθασε εκεί όπου ευρίσκεται σήμερα αφού επί χρόνια κατηγορούσε συλλήβδην τους πάντες ως ζώα. Επομένως, ο χαρακτηρισμός έχει πια εξαγνισθεί. Δεν είναι ύβρις, μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε ελεύθερα…

Γιατί ρετσινιά;

Η αντιπολίτευση δεν αντελήφθη την ύπαρξη της περιβόητης ρύθμισης για τις εξωχώριες εταιρείες πολιτικών: κοινώς, την πάτησε. Ανθρωπίνως, καταλαβαίνω πώς μπορεί να συνέβη: επτάμισι χιλιάδες σελίδες δεν μελετώνται σε τέσσερις ημέρες, σχεδόν οτιδήποτε θα μπορούσε να είχε περάσει αδιάβαστο και να ψηφιστεί. Αν μάλιστα ισχύουν τα όσα λένε διάφοροι νομικοί, δηλαδή ότι εφόσον δημοσιεύθηκε η ψηφισθείσα διάταξη ισχύει για μία ημέρα, ακόμη και αν καταργηθεί την επομένη, τότε ο σκοπός επετεύχθη: όσοι ευεργετούνται έχουν ήδη καθαρίσει.

Ομως, δεν επετεύχθη πλήρως. Διότι η εκ των υστέρων αποκάλυψη προκάλεσε αγανάκτηση και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Κ.Ο. Κέρδισε, λοιπόν, αλλά δεν πέτυχε το 100%. Επομένως, έχει άδικο ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιώργος Κουμουτσάκος να χαρακτηρίζει «ρετσινιά» αυτή τη δολιότητα της κυβέρνησης, έστω και αν αποσυρθεί η ρύθμιση. Αν όλο αυτό είχε γίνει χωρίς τον θόρυβο της αποκάλυψης, τότε, ναι, θα μπορούσαμε να μιλούμε για «ρετσινιά», διότι η κυβέρνηση θα είχε αριστεύσει. Χωρίς αριστεία πώς να υπάρξει ρετσινιά;

25 χρόνια πίσω

Δεν είναι εύκολο το ημερολόγιο να λέει 2016 αλλά εσύ να ζεις στον κόσμο προ τριακονταετίας. Μόνο συμπάθεια έχω, λοιπόν, για την πρόεδρο Φώφη της Πασοκάρας, η οποία συνέκρινε την ένταξη των αστικών συγκοινωνιών στο υπερταμείο με την κυβέρνηση Μητσοτάκη της περιόδου 1990-1993. Αναρωτιέμαι –και δεν είμαι ο μόνος φαντάζομαι– πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση στη χώρα αν η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είχε αφεθεί να πετύχει. Ομως, ιστορικές υποθέσεις βασιζόμενες σε ένα «αν» δεν έχουν αξία. Το μόνο βέβαιο, πάντως, είναι ότι εκείνη η κυβέρνηση έθεσε την ατζέντα των θεμάτων από την οποία μέχρι σήμερα δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Δεν περιμένω, βέβαια, από την πρόεδρο Φώφη να μπορεί να το καταλάβει αυτό. Αλλωστε, πολιτικά και πνευματικά, η πρόεδρος  βρίσκεται ήδη   στον ΣΥΡΙΖΑ…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή