Η Πολιτική Γραμματεία του Σύριζα, στις 25 Mαΐου ε.ε., εξέδωσε μία από αυτές τις ανακοινώσεις που διαβάζοντάς τες αισθάνεσαι περηφάνια που είσαι Ελληνας και αριστερός. «Ο Σύριζα χαιρετίζει τον επίμονο αγώνα του γαλλικού λαού ενάντια στην κατάργηση των εργασιακών του κατακτήσεων. Η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού στα δικαιώματα των εργαζομένων πρέπει να βρει απέναντί της το ενιαίο μέτωπο των Eυρωπαίων εργαζομένων και των ευρωπαϊκών λαών». Και μέχρις εδώ όλα καλά. Η ανακοίνωση διαβάσθηκε απ’ άκρου σ’ άκρον της γαλλικής επικρατείας, το ηθικό των εργαζομένων τονώθηκε και ο αγώνας τους κλιμακώθηκε.
Το brand name Σύριζα είναι ισχυρό ως γνωστόν. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός του γαλλικού λαού κ. Μανουέλ Βαλς επισκέφθηκε εσπευσμένως τη χώρα μας στις 3 Ιουνίου, ίνα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Δεν ξέρω αν κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους ο πρόεδρος του Σύριζα του μετέφερε τη θέση του κόμματός του για τη νεοφιλελεύθερη επίθεση που έχει εξαπολύσει κατά της εργατιάς η κυβέρνηση στην οποία προΐσταται ο κ. Βαλς. Κρίνοντας από την πολιτική εντιμότητα του δικού μας, αποκλείω να μην ξεκαθάρισε τη θέση του αμέσως μετά τα τυπικά. «Για μας ο πόλεμος κατά του νεοφιλελευθερισμού είναι “κόκκινη” γραμμή».
Υποθέτω όμως ότι ο κ. Τσίπρας, κατά την προσφιλή του πρακτική, θα του τα είπε όλα αυτά στα «ξένα». Με αποτέλεσμα ο κ. Βαλς να μην καταλάβει λέξη, και στο τέλος να χαμογελάσει ευγενικά, αποδίδοντας το λογύδριο σε κάποιο ελληνικό πρωτόκολλο που υποχρεώνει τους επισήμους να μιμούνται τον ήχο της αγγλικής γλώσσας. Μίμηση που λειτουργεί κάπως σαν την πίπα της ειρήνης στους ιθαγενείς της αμερικανικής ηπείρου. Ετσι το θέμα εθεωρήθη λήξαν. Τόσο λήξαν, που η επίσκεψη έκλεισε με τη διαβεβαίωση ότι η Γαλλία θα στέκει πάντα στο πλευρό της Ελλάδας.
Υπάρχει και η χειρότερη εκδοχή. Διότι το πιθανότερο είναι ότι ο κ. Βαλς είχε ενημερωθεί για την ανακοίνωση του Σύριζα, απλώς δεν έδωσε καμία απολύτως σημασία. Δεν είχε καν την περιέργεια να ζητήσει τη γνώμη του κ. Τσίπρα για τη θέση του κόμματός του. Μη νομίζετε ότι πρόκειται για υποτίμηση της πανευρωπαϊκής δύναμης του Σύριζα. Απλώς ξέρει και ο κ.Βαλς, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, ότι «εκεί κάτω έτσι είναι» – όπου «εκεί κάτω» η απόφυση της Bαλκανικής. Οσο για το «έτσι είναι», ε, «έτσι είναι οι Ελληνες».
Σε αυτήν την εκδοχή η επίσκεψη του κ. Βαλς, και η συμπάθεια με την οποία αντιμετωπίζει η γαλλική πολιτική ηγεσία την κυβέρνησή μας, θα πρέπει να πιστωθεί στην πολιτισμική ανοχή. Η γαλλική κοινωνία, ως γνωστόν, έχει οικοδομηθεί με τα υλικά της πολυπολιτισμικότητας, και τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Εξ ου και η συμπάθεια και το ενδιαφέρον με το οποίο αντιμετωπίζουν οι Γάλλοι τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Είναι ένας ιδιαίτερος πολιτισμός. Αλλα λένε εδώ, άλλα λένε εκεί, και στο τέλος συμφωνούν σε όλα για να μην κάνουν τίποτε.
Κακόβουλοί τινες αντιμετωπίζουν το φαινόμενο ως ένα είδος διπολικής διαταραχής και φτάνουν, ω του θράσους, να παρομοιάζουν την Ελλάδα με ίδρυμα. Απαξιώ να το σχολιάσω. Ασε που υποψιάζομαι ότι ο κ. Βαλς, με το πρόσχημα της πολυπολιτισμικής ερεύνης, ήρθε να υποκλέψει τη συνταγή της διπολικότητος.