«Εμείς οι τρεις οι φίλοι που τρώμε το σταφύλι» λέει το παιδικό τραγουδάκι, θυμίζοντας ότι η ισχύς βρίσκεται στην ενότητα απέναντι στους άλλους, όπως άλλωστε διευκρινίζει, αφού «οι άλλοι δυο κουμπάροι (…) τρώνε το κουράδι». Ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ εξηγεί ότι με τον Γιάνη Βαρουφάκη είχε ήδη μία σχέση τεσσάρων ετών, προτού ο τελευταίος αναλάβει να εφαρμόσει στην Ελλάδα όσα «υπέροχα» συζητούσαν οι τρεις φίλοι για εμάς τους «κουμπάρους».
Η επέτειος του εκβιαστικού διλήμματος που πέτυχε να επιβάλει, διά του Αλέξη Τσίπρα, μία ομάδα αφρόνων αλχημιστών, ότι θα έδεναν μία πέτρα στον λαιμό του ελληνικού λαού, ενώ είχαν ετοιμαστεί να τον σπρώξουν στα… βαθιά, θα έπρεπε να έχει πάρει άλλες διαστάσεις. Πλην όμως δεν διδασκόμαστε από τα λάθη μας. Εδώ ούτε ένα ζιπουνάκι δεν βρέθηκε για τους ώμους της «πρώτης κυρίας», για να χρειαστεί κιόλας να θυμηθούν όσα έλεγαν και έκαναν οι άνθρωποι πριν όχι και τόσο πολύ καιρό.
Ομως εμείς οι «μενουμευρωπαίοι» δεν ξεχνάμε. Χωρίς εμάς η χώρα θα είχε ξεφύγει, όπως ακριβώς η ομάδα αυτή των καθηγητάδων του Βαρουφάκη ήθελαν να κάνουμε. Να δείξουμε στην Ευρώπη ότι οι θεωρίες των επαναστατών της σιγουράτζας μπορούν να τους προκαλέσουν σοβαρότατο πρόβλημα. Το έλεγε και ο «Αλέξης». «Θα ζητούν να μας δανείσουν» όταν θα τους «παίζουμε τον ζουρνά». Ούτε εκείνοι ξέχασαν ούτε όμως κι εμείς.
Εστω τώρα, με την ευκαιρία του βιβλίου Γκάλμπρεϊθ στην ελληνική, θα μπορούσε ο κ. καθηγητής να υπονοήσει, έστω, ένα συγγνώμη στους μεροκαματιάρηδες που, δίχως να κατανοούν τις συνέπειες, κινήθηκαν σε σχηματισμό παρασυρμένων ζωντανών για να πουν το μεγάλο «όχι» στον πιο φρικτό συμβιβασμό.
«Επί έξι εβδομάδες (με) κάποια ελάχιστη εμπειρική γνώση από ντόπιους», ο φίλος του Γιάνη διέπραξε αυτό που, όπως εξηγεί, «ήταν μία επιστημονική άσκηση: μελέτη, συνόψιση και επανεξέταση δημοσιευμένων εργασιών άλλων ανθρώπων», μας εξηγεί για όσα έβαλε στο «Σχέδιο Χ». Δεν έκανε τίποτε «κακό» ο άνθρωπος. «Οπως το κάνουν οι πανεπιστημιακοί» λέει ότι το έκανε κι αυτός. Μόνον που επειδή «το ζήτημα ήταν ευαίσθητο από πολιτική άποψη, απαιτούσε απόλυτη μυστικότητα»!
Μας ετοίμαζαν για τον γύψο. Εμείς θα βάζαμε ό,τι μας είχε απομείνει. Εκείνοι έβαζαν τον στόμφο των «προοδευτικών» καθηγητάδων που έχουν τα ντόλαρς στην τσέπη και επιθυμούν να δουν την Ευρώπη του ευρώ να σφαδάζει για να αποδειχθεί ότι το ενιαίο νόμισμα είναι μια αποτυχία, ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να επιτύχουν σχεδόν τίποτε, ότι οι διαφορετικοί λαοί δεν θα βρουν ποτέ το κοινό λιμάνι που θα τους προφυλάξει από τις απρόοπτες καταιγίδες της παγκοσμιοποίησης.
Γνωρίζουμε τώρα ότι, εφόσον ο Τσίπρας είχε αναγγείλει την απόφαση του λαού στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, καμία οδός επιστροφής δεν θα προσφερόταν στην Ελλάδα. Θα είχαμε βρεθεί εκτός ευρώ και λίγο αργότερα εκτός Ευρώπης. Ας το θυμηθούμε στο επόμενο δημοψήφισμα!