Σε μιαν άλλη χώρα θα ήταν αδιανόητο. Σε ένα από τα πολλά κρίσιμα θέματα, που συναποτελούν το νέο εργασιακό θεσμικό περιβάλλον, ο ίδιος ο υπουργός να λέει οτιδήποτε υπάρχει πλησιέστερο σ’ εκείνη την ανακρίβεια που καταντά χειρότερη από το ξεδιάντροπο ψέμα.
Ο κ. Κατρούγκαλος παιανίζει, όπως ακριβώς έκανε πέρυσι τέτοια εποχή με το ασφαλιστικό, από τη σάλπιγγα του «πρώην κομμουνιστή» που του κρατούν πρόθυμοι μεταδότες, ότι «το ΔΝΤ θα απομονωθεί και θα χάσει». Σιγά τον πολυέλαιο! Ολοι γνωρίζουν πως το Ταμείο είναι «εκτός», ότι ασκεί μόνον συμβουλευτικό ρόλο, ότι οι Ευρωπαίοι κάνουν ό,τι γουστάρουν με την Ελλάδα. Εξάλλου το ενημερωτικό σημείωμα που έλαβε (και το αποκάλυψε ο Κ. Κατίκος στην εφημερίδα «Ελ. Τύπος») διά χειρός Ευρωπαίων έφτασε και όχι του Ταμείου. Ο τραγέλαφος εκδηλώνεται πλήρως όταν ο υπουργός υπόσχεται να επαναλάβει τον «άθλο» του ασφαλιστικού. Μπείτε στον κόπο να ανατρέξετε στις υποσχέσεις και στις αναλόγου υποστάσεως πολεμικές κραυγές, κάντε και τη σύγκριση με όσα προέκυψαν τελικώς ύστερα από μερικούς μήνες αλλά και με όσα ήδη αντιμετωπίζουν νυν και επόμενοι συνταξιούχοι και θα βγάλετε το κατάλληλο συμπέρασμα για την αξία όσων λέγει ο «αρμόδιος».
Ενα απλό παράδειγμα: Ο κ. υπουργός διαβεβαιώνει ότι θα βάλει το… ποσέτ εμπόδιο και θα αναφωνήσει «no pasaran» απέναντι σε όποιον ζητεί να καταργηθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Θα ήταν χρήσιμο αν ο κ. Κατρούγκαλος δημοσίευε ποιος και πότε ζήτησε να συμβεί κάτι παρόμοιο. Είναι προφανές ότι αν κανείς δεν το έχει ζητήσει ποτέ, ο υπουργός βλέπει τους ανεμόμυλους της Κάμπο ντε Κριπτάνα ως φοβερούς ιππότες που απειλούν τη… Δουλτσινέα της εργατικής τάξης. Είναι απίθανο τι μπορεί να κάνει ένας Δον Κιχώτης της πολιτικής!
Μία πρόχειρη έρευνα απέδειξε ότι κανείς δεν ζητεί την… κατάργηση. Το μόνο που υπάρχει στο τραπέζι είναι ο διαχωρισμός της κατώτατης αμοιβής από οιοδήποτε επίδομα, είτε πρόκειται για τις τριετίες είτε γι’ αυτό του γάμου.
Δεύτερο και πιο επικίνδυνο μύθευμα είναι εκείνο που θέλει τους πάντες, υπουργό και εκπροσώπους εργαζομένων και εργοδοτών, να ομνύουν πίστη σε μία μη εισέτι καταγεγραμμένη στην ιστορία του έθνους… Συμφωνία της Γενεύης, την απαράγραπτη εφαρμογή της οποίας άπαντες επιθυμούν.
Στη φτωχή πραγματικότητα της Ελλάδας μας πρόκειται για τα συμπεράσματα που εξήχθησαν κατά τη σύσκεψη που έγινε στην έδρα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, στη Γενεύη, την 30ή Σεπτεμβρίου 2014. Τότε ο υπουργός Βρούτσης και η γενική γραμματέας Στρατινάκη φρόντισαν να καταγραφούν τα σημεία συμφωνίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, με σκοπό να συμπηχθεί ένα όσο γίνεται περισσότερο αρραγές μέτωπο διατήρησης των «κεκτημένων». Ηταν, όπως θυμάστε, οι μέρες που η τότε κυβέρνηση «έσχιζε τα μνημόνια». Ας μην κουράζεται ο κ. Κατρούγκαλος. Οι ελεγκτές τον έχουν εμπιστευθεί. Θα τα κάνει όλα σιγά σιγά χωρίς βιασύνες και προαπαιτούμενα και θα… πει κι ένα τραγούδι.