Πολιτική οικονομία της ενημέρωσης

Πολιτική οικονομία της ενημέρωσης

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η εικονική πραγματικότητα που έχει φιλοτεχνήσει η κυβερνητική προπαγάνδα, απεικονίζει μιαν ανύπαρκτη οικονομία. Στο πουθενά! Καθημερινά, περιγράφεται μια οικονομία, σε μια φανταστική δυστοπία, προκειμένου να πεισθούν όλοι ότι αυτή η κυβέρνηση, παρά τις δυσκολίες και τις τρικλοποδιές των ξένων –ΔΝΤ– διαπλεκομένων, δίνει μια περήφανη μάχη. Για τα σημαντικά.

Σ’ αυτή την εικονική, φανταστική οικονομία, στη Λαϊκή Δημοκρατία Μπουρδολογίας (ΛΔΜ), η σπουδαιότερη οικονομική δραστηριότητα είναι τα μέσα ενημέρωσης και γι’ αυτό η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στον τομέα. Τα διαπλεκόμενα μέσα στήριζαν τις κυβερνήσεις του παρελθόντος που ξεπούλησαν τη δημόσια περιουσία. Δυστυχώς, την ξεπούλησαν με χαρά, όχι με κλάμα και συντριβή όπως η σημερινή κυβέρνηση. Η κατάσταση όμως ξεκαθαρίζει. Επιτροπή της Βουλής ασχολείται με τα τραπεζικά δάνεια των μέσων ενημέρωσης. Θα κληθούν και οι επιχειρηματίες στην Επιτροπή, ώστε να απολογηθούν γιατί πήραν δάνεια. Αλλωστε ορισμένοι απ’ αυτούς έχουν δάνεια που δεν εξυπηρετούνται. Κι αν οι υπόλοιποι έχουν δάνεια ενήμερα και εξυπηρετούμενα, πάλι είναι υπόλογοι! Πώς πήραν τα δάνεια αυτά; Εδωσαν τις ανάλογες εγγυήσεις; Θα αναγκασθούν να απαντήσουν στα κρίσιμα ερωτήματα. Και θα τους δείχνουν τα κανάλια τους, να απολογούνται με τρεμάμενη φωνή!

Κατά τη διοίκηση της ΛΔΜ, η δουλειά στις τράπεζες είναι μια ευχάριστη ενασχόληση, να χορηγούνται δάνεια. Ξεχνούν ότι οι καταθέσεις από 174,1 δισ. που ήταν το 2011, περιορίστηκαν σε 123,2 δισ. το 2015. Χάθηκαν περίπου 50 δισ., δηλαδή περίπου το 30% των καταθέσεων!

Κανένα πρόβλημα, η κυβέρνηση ρυθμίζει και το θέμα των αδειών των καναλιών, ώστε να αδειοδοτηθούν οι… σωστοί, ενώ λύνεται το επίσης ανύπαρκτο θέμα, των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Θα πληρώσουν (οι καταναλωτές…) φόρο 10% και το σημαντικότερο είναι ότι όλες οι διαφημίσεις θα περνάνε από το νέο κρατικό, ηλεκτρονικό σύστημα αγοράς τηλεοπτικού χρόνου. Δεν θα επιτρέπονται οι αμαρτωλές συμφωνίες διαφημιζόμενων με τηλεοπτικούς σταθμούς, ερήμην του κράτους. Κανονικά, έπρεπε να απαγορεύεται και η λειτουργία ιδιωτικών πολυκαταστημάτων όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Καλύτερα οι λιανικές πωλήσεις να γίνονται σε κρατικά σούπερ μάρκετ. Ο λόγος που δεν επιδιώκεται αυτό, είναι ότι δόθηκε προτεραιότητα στα μέσα ενημέρωσης… Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι πολύ διαφορετική από την εικόνα αυτή. Τα τραπεζικά δάνεια προς τις επιχειρήσεις είναι κοντά στα 100 δισ. και περίπου άλλα 100 δισ. είναι τα δάνεια προς ιδιώτες για στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια κλπ. Αρα τα δάνεια στα μέσα ενημέρωσης που υπολογίζονται σε 1 δισ. ευρώ είναι μόλις το 1% των συνολικών χορηγήσεων προς επιχειρήσεις. Τα δάνεια σε εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας και ξενοδοχεία είναι πολύ περισσότερα. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στα τέλη του 2015, στις μεγάλες ελληνικές τράπεζες υπολογίζονται σε 112 δισ. ευρώ, δηλαδή το 42% των συνολικών δανείων. Και όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι εφέτος θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Σε μια οικονομία όπου σχεδόν τα μισά τραπεζικά δάνεια δεν εξυπηρετούνται, η κυβέρνηση ασχολείται με τα μέσα ενημέρωσης, τις τηλεοπτικές άδειες, την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Μόνο μ’ ό,τι αφορά τη διαμόρφωση πολιτικού κλίματος. Τον έλεγχο της ενημέρωσης. Τη διατήρηση της εξουσίας. Τα σημαντικότερα!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή