Τα σκοτεινά κέντρα στα οποία αναφέρεται το υπουργείο Πολιτισμού, όταν επιχειρεί να «εξηγήσει», να «απολογηθεί» και να «κατηγορήσει», είναι «κάπου εκεί έξω». Αυτά τα «κέντρα» ξεσπάθωσαν πάλι με αφορμή το Ελληνικό, όπως κάνουν πάντα όταν «θολώνοντας τα γεγονότα, επιδιώκουν να προκαλέσουν πρόβλημα στην κυβέρνηση». Τα «σεντόνια» που στέλνει στον Τύπο, ο υπουργός Πολιτισμού, κ. Αριστείδης Μπαλτάς, διαπνέονται πάντα από μεγαλόπνοους βερμπαλισμούς. Καμία έκπληξη. Δεν περίμενε κανείς ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, που «ενοχλήθηκε» από το μπαράζ κατά της κυβερνητικής ασυναρτησίας, θα κατανοούσε το πόσο άκαιρη (για να είναι κανείς επιεικής) ήταν η «πρωτοβουλία» των υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ να προτείνουν την κήρυξη του μεγαλύτερου τμήματος του Ελληνικού ως αρχαιολογικού χώρου. Ηταν μία κίνηση που επιβεβαιώνει την απόσταση που έχουν πολλοί αρχαιολόγοι από μία σύνθετη θεώρηση της σύγχρονης κοινωνίας. Κανείς δεν επιθυμεί να καταστραφούν αρχαιότητες. Αλλωστε, σε όλη την παραλιακή ζώνη, δεκαετίες τώρα, πολλά ευρήματα έχουν νομίμως καταχωθεί προκειμένου να χτιστούν, π.χ., εμπορικά κέντρα στη Γλυφάδα. Aυτό που προκαλεί αντίδραση είναι ο χρόνος αντίδρασης της αρχαιολογικής υπηρεσίας, δύο μήνες μετά την υπογραφή μνημονίου συνεννόησης ανάμεσα στους επενδυτές και στο ΤΑΙΠΕΔ. Και ο τρόπος, φυσικά, καθώς με το σήμα του κατεπείγοντος συμβάλλει σε ένα κλίμα ασάφειας.
Σε κάθε νοήμονα άνθρωπο, που κινείται στην ελεύθερη αγορά και που δεν είναι μονίμως προφυλαγμένος πίσω από τον μισθό του Δημοσίου, είναι αντιληπτό ότι κάθε συμφωνία κλονίζεται από τους αιφνιδιασμούς. Η αρχαιολογική υπηρεσία είχε όλον τον χρόνο να συντάξει τις προτάσεις της. Το ΥΠΠΟ επιμένει ότι αυτό που συμβαίνει είναι απλώς η εφαρμογή του νόμου και ότι η επένδυση θα προχωρήσει κανονικά. Υπάρχει άραγε κάτι το «κανονικό» στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ; Η καχυποψία που ευλόγως δημιουργείται πηγάζει από τα δείγματα γραφής της κυβέρνησης. Η αρχαιολογική υπηρεσία δεν είναι, φυσικά, κομματικό όργανο. Ούτε κομματικό όργανο είναι το Εργαστήρι Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, το οποίο πρότεινε την κήρυξη ως διατηρητέων νεότερων κατασκευών στο παλιό αεροδρόμιο. Είναι όμως όργανα που μπορούν να τεκμηριώσουν άποψη ακόμη και αν είναι εναντίον της άποψης του υπουργού; Το Εργαστήρι του ΕΜΠ δεν θα είχε προφανώς υπόψη του ότι κτίρια σαν το παλιό Κολλέγιο έχουν με άδεια του ΥΠΠΟ κατεδαφιστεί στο Ελληνικό. Ούτε θα είχε προσέξει, μάλλον, τις πρόσφατες κατεδαφίσεις, κάτω από τη μύτη του ΥΠΠΟ, αξιολογότατων νεοκλασικών κτιρίων στην Αθήνα (π.χ. Πατησίων 298). Εχει προσέξει όμως τους διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης όπως και το κτίριο του δυτικού αερολιμένος. Επειδή, η υποκρισία και τα τεχνάσματα έχουν και ένα όριο και επειδή δεν μπορεί κανείς να κάνει το κέφι του δηλητηριάζοντας ένα κλίμα συμφωνίας για μια τεράστια επένδυση, το ελάχιστο που θα ζητούσε κανείς είναι λίγη σοβαρότητα. Η ερμηνεία που δίνει ο υπουργός, ότι δηλαδή η «κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα στην εξέλιξη της επένδυσης του Ελληνικού ούτε στρέφεται ενάντιά της», είναι αυθαίρετη. Το πώς θα ερμηνευτεί από το διεθνές επενδυτικό περιβάλλον η κουτοπόνηρη πρωτοβουλία της εκ των υστέρων κήρυξης ως αρχαιολογικού χώρου του Ελληνικού, είναι κάτι που δεν μπορεί να εκτιμήσει ο κύριος Μπαλτάς. Δεν έχει ούτε τα εφόδια ούτε την εμπειρία. Σε μας μένει η συριζέικη διάλεκτος της αριστερής πολιτικής ορθότητας της δήθεν νομιμότητας, «που κανείς στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να εφαρμόσει». Δεν περιμένει κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ να πάρει μαθήματα νομιμότητας. Ξεπερνάει τα όρια της φαιδρότητας.