Οπως και στην υπόθεση Ντρέιφους, η εξαγγελθείσα δίκη του τ. προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου δεν είναι ποινική αλλά πολιτική. Δυστυχώς, η νέα ηγεσία της Δικαιοσύνης ασκεί πολιτική. Πολιτική ήταν η επιστολή της προέδρου του Αρείου Πάγου στους Ευρωπαίους ομολόγους της για τα ανεπιτυχή μνημόνια. Η δε υπερδραστήρια εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έσπευσε να προωθήσει αναίρεση του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που απήλλασσε τον κ. Γεωργίου από το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης (Περιέργως, δεν έσπευσε να προωθήσει την εκδίκαση της μήνυσης εναντίον της προέδρου του Αρείου Πάγου, που υπεβλήθη πριν από τρεις μήνες και που η καθυστέρηση εκθέτει τη χώρα μας).
Γιατί αυτή η δίκη είναι πολιτική; Διότι από το πόρισμά της καθορίζεται αν το μνημόνιο οφείλεται στην άρνηση των αγορών να συνεχίσουν να δανείζουν τη «μαύρη τρύπα» μας ή αν οφείλεται στον πράκτορα Γεωργίου που διευκόλυνε τους Ευρωπαίους τοκογλύφους να μας το φορέσουν. Το ότι μας το είχαν ήδη φορέσει μήνες πριν αναλάβει ο κ. Γεωργίου πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ δεν μετράει, όπως δεν μετράει και κανένα άλλο λογικό επιχείρημα. Οχι, δεν πρόκειται για παραλογισμό. Απλώς, υπερισχύουν άλλες λογικές: οι μικρονοϊκές λογικές του προσωπικού και του κομματικού συμφέροντος. Για τον λόγο αυτόν είναι άχρηστοι οι κόποι όσων προσπαθούν με λογικά επιχειρήματα να πείσουν για την αθωότητα του κ. Γεωργίου. Τα επιχειρήματά τους αντικρούονται με «επιχειρήματα» που απλώς δείχνουν την έκταση του καννιβαλισμού στην καθυστερημένη χώρα μας.
Στη Ν.Δ. γίνεται εμφύλιος. Από τη μια, οι καραμανλικοί βουλευτές πιέζουν τον κ. Μητσοτάκη να πάρει θέση υπέρ της παραπομπής και από την άλλη, κάποιοι ούλτρα μεταρρυθμιστές πιέζουν τον κ. Μητσοτάκη υπέρ της μη παραπομπής, ξεχνώντας ότι δεν ελέγχει την κοινοβουλευτική ομάδα. Στο ΠΑΣΟΚ φοβούνται ότι μια καταδίκη του κ. Γεωργίου θα είναι και καταδίκη δική τους. Στον ΣΥΡΙΖΑ περιμένουν μια καταδίκη που θα τους δικαιώσει στο ότι για όλα φταίνε οι ξένοι και οι ντόπιοι πράκτορές τους. Ο κομμουνιστής κ. Κοτζιάς συμπλέει με τον καραμανλικό κ. Στυλιανίδη! Και από κοντά οι επιτήδειοι που διεκδικούν να… ψηφίζουν για τα στατιστικά δεδομένα.
Ολοι αυτοί αδιαφορούν για τις συνέπειες της μικρονοϊκής τους λογικής στους εταίρους μας, από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση των ιδίων, όπως και της χώρας. Αδιαφορούν για το πλήγμα που προκαλεί αυτή η παραπομπή στην ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των εταίρων μας προς την Ελλάδα. Τόσο κλονισμένη, που επέβαλαν την ταπεινωτική για την ελληνική Δικαιοσύνη ρήτρα της ασυλίας για τους συμβούλους του ΤΑΙΠΕΔ, ώστε να αποφύγουν την τύχη του κ. Γεωργίου. Αδιαφορούν, επίσης, για τα επανειλημμένα καυστικά δημοσιεύματα έγκυρων διεθνών εντύπων για την αναμενόμενη δίκη.
Και μένει ο Ανδρέας Γεωργίου, ως άλλος Ντρέιφους, να πληρώσει αμαρτίες άλλων. Ο Εμίλ Ζολά υπερασπίστηκε την υπόθεσή του ως συνωμοσία που υπερέβη τα εσκαμμένα. Στη σημερινή Ελλάδα, όμως, δεν υπάρχουν εσκαμμένα. Η χώρα έχει καταντήσει ένα απέραντο ισοπεδωμένο σκάμμα που ρουφάει τα πάντα.