Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν ποιος ήταν ο Ολίμπι Κβίτκιν. Τον θυμήθηκε ο Economist με αφορμή την περιπέτεια του ημέτερου πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, μετά την αναίρεση της απαλλακτικής απόφασης που έκανε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου. Σύμφωνα με εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του BBC, ο Ολίμπι Κβίτκιν ήταν αριστοκράτης στην καταγωγή και αφιέρωσε τη ζωή του στον σοσιαλισμό και στην επανάσταση. Αφού σπούδασε Μαθηματικά στη Σορβόννη, έγινε κορυφαίο στέλεχος στη στατιστική υπηρεσία του Στάλιν. Ανέλαβε την απογραφή του 1937, για ολόκληρη τη Σοβιετική Ενωση. Τότε ξεκίνησαν τα προβλήματά του. Η απογραφή έδειξε ότι ο πληθυσμός της ΕΣΣΔ ήταν 162 εκατ., έξι λιγότερα από εκείνα που είχε ανακοινώσει, με καμάρι, το 1934 ο Στάλιν, ο οποίος μάλιστα έκανε και την εκτίμηση πως ο πληθυσμός αυξανόταν.
Τα 168 εκατ. που είχε προϋπολογίσει ο Στάλιν θα μπορούσαν να βγουν αληθινά, αλλά η πολιτική της βίαιης κολεκτιβοποίησης των αγροτικών περιουσιών από το κομμουνιστικό καθεστώς είχε εξολοθρεύσει εκατομμύρια. Μόνο στον Μεγάλο Λιμό της Ουκρανίας (1932-1933) ή Γολoντομόρ, χάθηκαν 4 εκατ. άνθρωποι· με κάποιες στατιστικές να τους ανεβάζουν μέχρι τα 7,5 εκατομμύρια.
Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι για τους σταλινικούς «όταν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με το δόγμα του εκάστοτε “πατερούλη”, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Ετσι –όπως η «Αυγή» έγραφε στο κύριο άρθρο της για την υπόθεση Γεωργίου «εξαπάτησαν τη χώρα και τους Ελληνες με ψεύτικα στοιχεία, συμπράττοντας με ξένα συμφέροντα, απολαμβάνοντας τις ηδονές της εξουσίας» (4.8.2016)– το επίσημο όργανο των μπολσεβίκων ανακάλυψε «φιδοφωλιά προδοτών στη σοβιετική στατιστική υπηρεσία». Τα αποτελέσματα της απογραφής δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα. Η απογραφή αναγνωρίστηκε το 1989, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ο Ολίμπι Κβίτκιν, που «αφιέρωσε τη ζωή του στον σοσιαλισμό και στην επανάσταση, εκτελέστηκε ως «προδότης της επανάστασης» στις 28.9.1937. Θάφτηκε σε μαζικό τάφο της Μόσχας.
«Λιγότερο ακραία, αλλά εξίσου σοκαριστική είναι η υπόθεση του Ανδρέα Γεωργίου ο οποίος από επικεφαλής της υπηρεσίας έγινε αποδιοπομπαίος τράγος», γράφει ο Economist. «Και ποιο ήταν το έγκλημα του κ. Γεωργίου; Η εκτίμηση ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,6%… Και τον Δεκέμβριο ο κ. Γεωργίου παραπέμπεται σε μία ακόμη δίκη επειδή αρνήθηκε να ψηφίσει το Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ για το ύψος του ελλείμματος. Αλλά υποτίθεται ότι η στατιστική δεν δουλεύει με ψηφοφορίες», σαρκάζει ο Economist, αναφέροντας μάλιστα στο ίδιο άρθρο τις στατιστικές του καθεστώτος Μποκάσα στην Κεντρική Αφρική. Ο δικτάτορας διέταξε τη στατιστική του υπηρεσία να αυξήσει τον πληθυσμό. Η κεντροαφρικανική στατιστική υπηρεσία το έκανε. Ο συνολικός αριθμός βγήκε μεγαλύτερος, αλλά ταυτοχρόνως οι πληθυσμοί των ανδρών και γυναικών μειώθηκαν!
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα η Ελλάδα ξαναγίνεται «του κόσμου ο περίγελος». Οπως την περίοδο των «greek statistics», την οποία όλως παραδόξως η ηγεσία του Αρείου Πάγου αγνοεί. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η μονομέρειά της με τη μόνη περίοδο που τα ελληνικά στατιστικά ήταν κοινώς αποδεκτά από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις;