Στο δημοτικό συμβούλιο Χίου έπεσε χθες μια ωραία ιδέα: να γίνει τοπικό δημοψήφισμα για το προσφυγικό. Κύρια ερωτήματα, όπως προκύπτει από την πρόταση, είναι αν η παραμονή των προσφύγων στο νησί πρέπει να υπερβαίνει τις 72 ώρες και αν συμφωνούν οι κάτοικοι στην αναλογική κατανομή των προσφύγων ανά νομό. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί στις 2 Οκτωβρίου στην Ουγγαρία. Με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, Βίκτορ Ορμπαν, θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στο οποίο θα καλούνται οι ψηφοφόροι να εγκρίνουν ή να απορρίψουν τις ποσοστώσεις για την κατανομή των αιτούντων άσυλο στην Ε.Ε. Σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters, η Βουδαπέστη σκέφτεται μάλιστα να ασκήσει πιέσεις για αλλαγές στη Συνθήκη της Λισσαβώνας, όπως π.χ. να εξαιρεθούν οι εθνικοί κανόνες που διέπουν τη μετανάστευση από την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική. «Πρόσφυγες δεν θα γίνονται δεκτοί στην Πολωνία για λόγους εθνικής ασφαλείας», είχε διαμηνύσει ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Γιάροσλαβ Κατσίνσκι. «Σήμερα πρόσφυγες, αύριο τρομοκράτες», ήταν ένα από τα συνθήματα στις μαζικές ξενοφοβικές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα.
Κατά μία έννοια, δεν είναι πρωτόγνωρη η προσπάθεια «εθνικοποίησης» της προσφυγικής πολιτικής. Μήπως το ίδιο δεν αποπειράθηκαν οι γονείς στο 1ο Δημοτικό Σχολείο του Ωραιόκαστρου της Θεσσαλονίκης όταν αποφάσισαν ομόφωνα να μη δεχτούν παιδιά προσφύγων και μεταναστών στο σχολείο που θα πάνε τα δικά τους παιδιά; Απείλησαν μάλιστα ότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα προβούν σε κατάληψη του σχολικού κτιρίου. Φέτος το καλοκαίρι ο δήμαρχος της Κω, έχοντας προηγουμένως λάβει ψεύτικες υπουργικές διαβεβαιώσεις ότι το πέρασμα των προσφύγων δεν θα υπερβαίνει τις 72 ώρες, διαμαρτυρήθηκε επειδή μεταφέρονταν πρόσφυγες από άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στο δικό του. Κι αυτό τη στιγμή που στη Χίο, τη Σάμο και τη Λέσβο οι σχετικές δομές είχαν φτάσει στα όριά τους, ενώ στην Κω υπήρχαν ακόμη περιθώρια για υποδοχή και ταυτοποίηση σχεδόν του διπλάσιου αριθμού μεταναστών.
Η άμεση δημοκρατία και η κουλτούρα της αυθαιρεσίας υπό τον μανδύα των συμμετοχικών διαδικασιών τίθενται στην υπηρεσία του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Οταν δεν σου γουστάρει κάτι, ζήτα κι εσύ ένα δημοψήφισμα, αποφάσισε κάτι και απείλησε, γιατί μπορείς. Αφού μπορεί ο Ορμπαν, το δημοτικό συμβούλιο Χίου και οι γονείς της Σαλονίκης, μπορείς κι εσύ, είναι το μήνυμα που εξάγεται από τέτοιου είδους εκστρατείες.
Από την άλλη, υπάρχει ένα ζήτημα, ειδικά για την Ελλάδα. Αν αποφασιστεί ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας σε συγκεκριμένους τομείς της πολιτικής και καταστρατήγηση της αρχής κοινοτικής αλληλεγγύης, θα μπορούσαν π.χ. και οι Γερμανοί ως οι μεγαλύτεροι πιστωτές μας να διοργανώσουν δημοψήφισμα με ερώτημα αν θα πρέπει να κηρύξουν στάση πληρωμών έναντι της Ελλάδας και να προσχωρήσουν στο κίνημα «Δεν πληρώνω». Μαντέψτε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.