Προφανώς και είναι θέμα πολιτικής αντιδικίας, κ. Φίλη. Και το ερώτημα είναι ποιος έστησε αυτή την αντιδικία και για ποιους λόγους.
Η Ενωση Θεολόγων Πιερίας (παράρτημα της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων-ΠΕΘ), τα μέλη της οποίας αρνούνται –για λόγους συνείδησης– να διδάξουν τα νέα προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών, μιλά για «ανιστόρητη και παράνομη επιβολή ενάντια στο Σύνταγμα, στους νόμους και στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης νέων προγραμμάτων που ωθούν και προσηλυτίζουν τους ορθόδοξους μαθητές στην αθεΐα και στην πολυθρησκεία». Η Ενωση ψηφίζει υπέρ του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος για τους Ελληνες ορθόδοξους μαθητές. Επίσης, επιχείρημα που υιοθετείται από όσους βάλλουν κατά των νέων προγραμμάτων είναι ότι «ήταν σκόπιμη και εντελώς προσχεδιασμένη η προσπάθεια επιβολής των νέων προγραμμάτων ξαφνικά τον Σεπτέμβριο για να προκαλέσει αναστάτωση στους καθηγητές και στους μαθητές, ώστε να φανεί σαν αίτημα “δικό μας”, δηλαδή των θεολόγων εκπαιδευτικών η συγγραφή νέων βιβλίων». Ξαφνικά;
Το εγχείρημα ξεκίνησε το 2010 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ (πρωθυπουργία Γ. Παπανδρέου), πέρασε σε ΦΕΚ επί Ν.Δ. (πρωθυπουργία Αν. Σαμαρά) και η εφαρμογή του αποφασίστηκε από την παρούσα κυβέρνηση. «Από την αναδρομή αποδεικνύεται ότι το νέο πρόγραμμα είναι πάνω από κομματικές ή πολιτικάντικες δοσοληψίες και δεν υπαγορεύθηκε από ιδεολογικές σκοπιμότητες, πολύ δε περισσότερο δεν είναι γέννημα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και του σημερινού υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη (όπως για αντιπολιτευτικούς λόγους γράφεται και λέγεται στα ΜΜΕ)» αναφέρει ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός», που έχει ταχθεί υπέρ των προγραμμάτων, αντίθετα με την ΠΕΘ και τα παραρτήματά της.
Τα νέα προγράμματα για Δημοτικό, Γυμνάσιο συντάχθηκαν από δεκαπενταμελή ομάδα δασκάλων και θεολόγων καθηγητών της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι επιλέχθηκαν από ειδικό μητρώο ύστερα από δημόσια προκήρυξη από το τότε Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Η εργασία σύνθεσης δεν συνδέεται με τη δραστηριότητα κάποιου συλλόγου, εταιρείας ή ομάδας. Η πρώτη εκδοχή του προγράμματος δημοσιεύθηκε πριν από πέντε χρόνια. Δοκιμάστηκε στην πράξη σε παραπάνω από 100 σχολεία, συγκεντρώθηκαν οι παρατηρήσεις και ενσωματώθηκαν στην τελική εκδοχή του (αναθεώρηση 2014). Η εστίαση στις λεπτομέρειες του εγχειρήματος είναι απαραίτητη, όταν ο δημόσιος διάλογος εξαντλείται στο επίπεδο των κραυγών εν είδει αξιωμάτων.
Εάν επιχειρήσουμε, ωστόσο, να αναζητήσουμε την πολιτική ουσία του θέματος, προφανώς και το συμπέρασμα είναι πως η εφαρμογή των «νέων» Θρησκευτικών θυσιάστηκε ένα βράδυ, όταν ο Νίκος Φίλης σε συνέντευξή του άφησε αιχμές για τον ρόλο που έπαιξε μερίδα στελεχών της Εκκλησίας στη χούντα και στην κατοχή. Ηταν σίγουρο ότι θα υπάρξει «εξέγερση» της Εκκλησίας κατά Φίλη. Ο υπουργός λειτούργησε προς άγραν πολιτικών εντυπώσεων (ξεκινά και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ). Ρωτώ επίσης, ελπίζοντας η απάντηση να είναι θετική: Εχει ο κ. Φίλης την πολιτική βούληση να εφαρμόσει τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών;