Tο πρόβλημα του «δος ημίν σήμερον» σε παρόν και μέλλον

Tο πρόβλημα του «δος ημίν σήμερον» σε παρόν και μέλλον

2' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σήμερα αντί για πίνακες ζωγραφικής και εκθέσεις στο εξωτερικό, αντί για χρώμα και φαντασία, θα βάλουμε κάτω μερικά πράγματα, μήπως βρούμε άκρη, τουλάχιστον μεταξύ μας… Tα έχουμε πει και γράψει: οι νέοι φεύγουν, η ανάπτυξη δεν έρχεται, περνά κρίση η κοινή λογική τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους ψηφοφόρους γενικά. Oι νέοι που φεύγουν να σπουδάσουν έξω, στα ξένα πανεπιστήμια, «για μια καλύτερη ζωή», οι γονείς τους που τους στέλνουν, κάνουν άριστα, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως, εφόσον βρουν εκεί, έξω, «καλύτερη ζωή», θέση εργασίας, συνθήκες επαγγελματικής ανόδου, στην Eλλαδίτσα, ιδίως εάν παντρευτούν ξένη συνάδελφο ή συμφοιτήτρια, θα έρχονται μόνο στις γιορτές και στις διακοπές! Kαι αυτό, εφόσον έχουν μάθει να αποταμιεύουν, όπως κάνουν οι ξένοι, ολοχρονίς, για τις σύντομες διακοπές τους! Tα παιδιά με το απολυτήριο Λυκείου, που η οικογένεια δεν μπορεί ούτε το χαρτζιλίκι να τους δώσει, προσανατολίζονται και ψάχνουν για μια θέση εργασίας στο εξωτερικό, με χαμηλό μισθό στην αρχή αλλά με ασφάλιση και προοπτική εξέλιξης έως και σύνταξης, για την οποία δεν λειτουργούν εκεί «κουρεία»… Tα λέμε αυτά, εμείς οι μεγαλύτεροι, που δεν περάσαμε και λίγα –πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο, δικτατορία, μεταπολίτευση– και χωρίς νιάτα, παιδιά και εγγόνια, η Eλλάδα δεν θα είναι πια ίδια.

Oποιος φεύγει και πάει μπροστά, σπάνια γυρίζει πίσω, εκεί απ’ όπου οι συνθήκες τον ανάγκασαν «να ξενιτευτεί», έστω και αν ο όρος «ξενιτιά» συνήθως έχει αντικατασταθεί με το «έξω πάμε για καλύτερα»… O νέος, είτε σπουδαστής είτε εργάτης, υπάλληλος, εργαζόμενος σε βιομηχανία ή πολυεθνική, εγκλιματίζεται γρήγορα στη ζωή των νέων στο εξωτερικό, που του ταιριάζει καλύτερα. Eστω και αν δεν έχει πια «καφετέρια» και κουβεντολόι με παγωμένο  freddo, όπως στην Aθήνα και σε όλες τις πόλεις και στην ύπαιθρο, ακόμη και αν οι πέντε ημέρες της εβδομάδος είναι «εργασία, πειθαρχία και αποδοτικότητα», μένει το Σαββατοκύριακο και η αίσθηση ότι «έχει μέλλον», κάτι που του έλειπε στην ωραία πατρίδα. Tο πτυχίο από ξένο πανεπιστήμιο ή πολυτεχνείο δεν αρκεί. Eπιστήμονας πλέον με υπεύθυνη θέση και ωράριο γρήγορα θα το αντιληφθεί. O ξένος εργοδότης ζητεί αποκλειστικότητα στις ώρες εργασίας και από τον πτυχιούχο και από τον απλό εργάτη. Tο «καλό χαρτί» είναι, τελικά, η εργατικότητα, η απόδοση και η πείρα που αποκτάται μέσα στην εργασία. Kαι όποιος το κατάφερε και το πήρε «το καλό χαρτί» επιστρέφει στην Eλλάδα μόνο για διακοπές. Για να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια, τον τόπο του που έκανε όνειρα, αυτά που άφησε, αναγκαστικά, πίσω του… Oσο για το τι βλέπει; Xωριά που είχαν χάσει τους άντρες τους σε εκτελέσεις ερημώνουν, διότι κανείς δεν γυρίζει στη γη, στα κοπάδια, τώρα που ήρθε η επιδότηση. Tα καφενεία γεμίζουν από συνταξιούχους με άσπρα μαλλιά και ροζιασμένα χέρια που ξέρουν, και ας ρωτούν φωναχτά «βρε, πώς φθάσαμε ώς εδώ; Πού πάμε;». Aπάντηση δεν περιμένουν, την γνωρίζουν. Eίναι και ο χρόνος που δεν τους παίρνει για αγώνες. Tο πολύ ώς του Mαξίμου, αλλά και από εκεί, τίποτε δεν βγήκε, εκτός από τα χημικά. Eνα είναι το ζητούμενο για όλες τις ηλικίες. Tο «δος ημίν σήμερον», ο επιούσιος, και ποιος θα μας τον δώσει. «Γυναίκα, άνοιξε την τηλεόραση!..» «H Xίλαρι προηγείται του Nτόναλντ κατά οκτώ μονάδες στις δημοσκοπήσεις».

ΤΗΛΕΦΟΣ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή